تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850832390
رونق به کارگیری فعل امر «بشودها» و کسادی بازار «نمی شودها»
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: به گزارش خبرنگار بلاغ ، مدیر و مسئولی که خود عهده دار تکالیف و وظائفی است، از فعل امر «بشود»، استفاده می کند، طبیعی است که کار در مازندران به پیش نرود. * تکلیف را از همین اول سال روشن کنید این روزهای نخست سال 95، همچون بسیاری از موارد طی سال های اخیر، علاوه بر متعدد مسئولی که کارهای حوزه مسئولیت خود را از مرجع نامعلوم و با فاعل مجهول مطالبه می کند، بدرد مسئولیت نمی خورد. موارد کشوری، در مازندران هم شاهد بکارگیری فعل امر «بشود» از سوی مدیرانی هستیم که خود عهده دار انجام همان وظائفی هستند که انجام آن را به یک فاعل فرضی محول می کنند و این یعنی، ارجاع به تعویق کار با فاعل نامشخص. به این عبارات مدیر ارشد مازندران توجه کنید: «طرح جامع گردشگری مازندران متناسب با سیاست های اقتصاد مقاومتی تدوین شود»، «ظرفیت های گردشگری مازندران برای تحقق اقتصاد مقاومتی در استان به کارگیری شود»، «طرح جامع مدیریت پسماند روستاهای مازندران تدوین شود»، «سرانه فضاهای آموزشی مرکز مازندران ارتقا یابد» و ... درست است که بسیاری از کارها باید انجام شود تا رشد و توسعه تحقق یابد و برای به انجام رسیدن این کارها، طبیعی است که باید دست اندرکاران مربوطه تا کی می توان دیگران را مقصر جلوه داد و تا کی کی توان از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد و مسئولیت خود را نپذیرفت؟! را مورد خطاب قرار داد، اما روند غیر طبیعی ماجرا از آنجا آغاز می شود که همان مسئول مربوطه، دیگران را مورد خطاب قرار دهد و از لزوم اجرایی شدن آن کار بگوید، مثلاً شهردار امر کند که باید تنظیف شهر مورد توجه جدی قرار گیرد و یا از چاله چوله شهر او گلایه کند و یا از اخذ بالای عوارض و نوسازی توسط شهرداری شکایت کند! همچنین در این ارتباط می توان مثال های فراوان ملی و استانی آورد که آقای رئیس جمهور از بیکاری جوانان اظهار ناراحتی کند و خواستار حل معضل بیکاری شود و یا از پائین بودن قدرت خرید جامعه اظهار تأسف کند و با تاکید بخواهد تا مشکل درآمدی خانوارهای ایرانی حل شود. ایضاً، می توان از وزرایی انتقاد کرد که بایدها و نبایدهای حوزه کاری خود را فرافکنانه از دیگری و یا فاعل مجهول مطالبه می کنند و مثلاً وزیر راه، مسکن خنده دردآلود زمانی است که آقای رئیس جمهور از بیکاری جوانان اظهار ناراحتی کند و خواستار حل معضل بیکاری شود و یا از پائین بودن قدرت خرید جامعه اظهار تاسف نماید و با تاکید بخواهد تا مشکل درآمدی خانوارهای ایرانی حل شود. و شهرسازی از رکود صنعت ساخت و ساز مسکن و درد بی درمان اجاره نشینی خانواده ها بنالد و در پی کشف مقصر برآید! اگر از وزیر صنایع، معادن و تجارت هم گفته شود که از سیاست خود مبنی بر لزوم تقویت واردات برای حمایت از اقتصاد مقاومتی دفاع کند و از جامعه و دستگاه های مربوطه بخواهد تا با مخالفان این سیاست برخورد کنند و تاکید کند که تعامل این چنینی با جهان در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی است، بگوئیم قطعاً راه به خطا نپیموده ایم تا درخواست مان از مسئولان این باشد که مسئولانه، مسئولیت خود را خود به عهده بگیرند و انجام آن را از فاعل نامشخص خواستار نشوند. * مرجع، آن گاه که ضمیر خود را گم می کند! عباس قصری، مدرس مدیریت دولتی، بدترین نوع گفتمان حاکم بر نظام مدیریتی را گفتمان مسئولیت ناپذیری و گم دادن ضمیر توسط مرجع مسئول می داند و می گوید: مدیران باید پاسخگو بودن در قبال مسئولیت های خود را اولین شرط مدیریت بدانند، چرا که فلسفه وجودی آنها، انجام هرچه بهتر وظائفی است که با قبول مسئولیت، شرعاً و قانوناً انجام آنها بر آنها بار می شود و آنها مکلف به انجام و پاسخگوئی اند. بدین جهت، استفاده از عباراتی همچون «باید بشود»، «انتظار جامعه این است» و نظایر این جملات، نوعی فرافکنی از سوی مسئول مربوطه مدیران باید پاسخگوبودن در قبال مسئولیت های خود را اولین شرط مدیریت بدانند، چرا که فلسفه وجودی آنها، انجام هرچه بهتر وظائفی است که با قبول مسئولیت، شرعاً و قانوناً انجام آنها بر آنها بار می شود. است که علاوه بر تبعات حقوقی و قابل تعقیب و پیگیری، به بازی گرفتن و تحقیر فهم و شعور جامعه دریافت کننده خدمات است. وی با ارائه شاهد مثالی در این زمینه، اظهار می کند: اینکه شهردار از مبلمان شهری و چاله چوله هایی که در اغلب شهرهای بزرگ مازندران داد اهالی محلات را در آورده، بنالد و یا از ترافیک شهری و فقدان پارکینگ عمومی گلایه کند، مصداق این ضرب المثل است که: هرچه بگندد نمکش می زنند، وای به روزی که بگندد نمک، و یا: آش به حدی شور شده که داد آشپز را هم در آورده است. * استاندار خوب، آمر مسئولان، پاسخگوی مردم حسن غیاثوند، دانشجوی دکترای مدیریت، جایگاه مقامات ارشد کشور و استان را در قبال نیروهای تحت مدیریت شان، آمرانه می داند و می افزاید: مقاماتی همچون رئیس جمهور، وزراء، استانداران و فرمانداران باید در چهارچوب امکانات مسئولیت های دستگاه ها را آمرانه از آنها بخواهند ولی در مقابل مردم باید پاسخگو باشند و هرگاه جای این دو نوع رفتار تغییر کند، این نشانه خوبی برای آن جامعه نیست. وی در ادامه با اشاره به اینکه مطالبه مسئولان در انجام وظائف شان باید از زیر مجموعه شان باشد نه از مردم، یادآور شد: اینکه جای مطالبه با پاسخگویی بسیاری از نابسامانی های موجود کشورمان به علت سوءمدیریت هاست و استان مازندران که به مثابه بهشت ایران دارای اینهمه مشکل و معضل است، آیا نباید از مدیران ارشد خود انتقاد کند تغییر کند، این نشانه ضعف مدیریت است و گویای این واقعیت تلخ که مدیر به جای پاسخگویی به مردم، در حال مطالبه گری از یک مرجع نامعلوم و تعریف نشده است و به نوعی در حال فرافکنی است و این می تواند به عنوان معیاری برای ارزیابی و سنجش مدیران در سطح کشور و استان ها و شهرستان ها مورد استفاده قرار گیرد. این کارشناس مسائل مدیریتی، یکی از دلائل انباشت مشکلات جامعه را تغییر جایگاه مطالبه گری با پاسخگویی دانست و گفت: اینکه مسئول کوتاهی ها مشخص نشود و مسئول مربوطه هم مشکل را به عهده نگیرد، حق و تکلیف در عدم توازن مدیریتی قرار گرفته و روز به روز بر مشکلات جامعه و عقب ماندگی ها افزوده خواهد شد. وی در پایان گفت: بسیاری از نابسامانی های موجود کشورمان به علت سوءمدیریت هاست و استان مازندران که به مثابه بهشت ایران دارای اینهمه مشکل و معضل است، آیا نباید از مدیران ارشد خود انتقاد کند که نتوانستند با برنامه ریزی های مسئولانه و شناخت صحیح مسئولیت های خود، ظرفیت های بالقوه این استان شگفت انگیز را بالفعل کنند و جوانان رشید خود را از دره فلاکت بار بیکاری برهانند؟!
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها