تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820277138
بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم: آرزوهای نوروزی من
واضح آرشیو وب فارسی:لیزنا: لیزنا، سید ابراهیم عمرانی، سردبیر: شکر آن را که دگر باز رسیدی به بهار بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی (حافظ) شکر خدای عز وجل را می گویم که یک بار دیگر فرصت به من داد تا نوروز را خدمت یکایک عزیزانم شادباش عرض کنم. کتابداران، اطلاع رسانان، و همه آنها که دستی بر آتش علوم اطلاعات دارید؛ نوروزتان خجسته و پیروز. امید دارم که امسال سالی بهتر و پربارتر از همیشه برای شما باشد و در کنار خانواده های خوبتان، هم محله ای ها، همشهری ها، هم ولایتی ها و هموطنان گرامی تان به شادی و تندرستی روزار بگذرانید. هر سال به خودم می گویم که این عید نوروزی دیگه دست از سر مردم بردار و تبریکت رو بگو و برو دنبال کارهات ولی نوروز یعنی حول حالنا، یعنی تحول و یعنی تغییر. و این ستون سخن هفته تبدیل شده به دیوار آرزوهای من و بلا تشبیه علاوه بر اینکه آرزوهایم را روی کاغذی بنویسم و از حضرت حجت تقاضای کمک کنم و آن را در چاه بیندازم، روی دیوار ستون سخن هفته می نویسم و اتفاقا سال گذشته سالی بود که یکی از آرزوهای من تا حدودی جامه عمل پوشید که به آن اشاره خواهم کرد. این را هم بگویم که آرزوهای من بسیار است؛ ولی چون نوروز است و باید زود شما را رها کنم که از شربت و شیرینی و آجیل و میوه های خوشمزه باز نمانید، از آرزوهای مهم خودم شروع می کنم و تا حدود دو صفحه آچهار می آیم جلو و هر جا دو صفحه شد؛ صحبتم را تمام می کنم و بقیه را می گذارم برای بعد که خدمتتان بگویم. سال 1395 را با این امید آغاز می کنم که تلاشهای سیاستمداران کشور در باز کردن گره های پیچیده سیاست و اقتصاد، بتواند موجب تأثیر مستقیم تری در ایجاد فرصتهای شغلی در کشور شود و یکی از مهمترین مشکلاتی که در حوزه علوم اطلاعات، مانند اغلب رشته های دیگر، وجود دارد یعنی تعداد بسیار زیاد فارغ التحصیلان بیکار، به کمترین حد خود برسد و جوانان ما بتوانند با حضور در صحنه کار و تولید، خلاقیتهای خود را نشان دهند، تا در توسعه کشور مشارکت جدی داشته باشند و از سویی با مشارکت در آفرینش و تولید، در توسعه فردی خود نیز دستاوردهای خوبی داشته باشند که توسعه فردی و اجتماعی مکمل یکدیگرند و بدون یکی، آن دیگری نیز دچار فترت و سستی می شود. فرایند کار، خلاقیت، تولید و آفرینش، روح و روان آدمی را گسترش می دهد، اعتماد و اتکای به نفس را افزایش می دهد و انسانها از آفرینش همواره شاد و سرخوش می شوند و این آن سرخوشی است که جامعه را شاد و سرشار از انرژی می کند و یکی از بُردارهای مؤثر در توسعه اجتماعی شاد بودن و پر انرژی بودن آحاد جامعه است. و به عکس آن بیکاری از آن مقوله هایی است که مشکلات فراوان در خانواده ها ایجاد می کند و و هر مشکلی که برای یکی از اعضای جامعه به وجود بیاید در ایجاد مشکل برای کل جامعه مؤثر خواهد بود و روان جامعه را نیز پریشان می کند. می خواهم آرزوی دومم را بنویسم و فکر کردم که ضرب المثلی را در شروعش بنویسم که خیلی ها ادعا دارند که ضرب المثل مال آنها است و روایتهای مختلفی از آن را می توانید پیدا کنید و من فقط نقل به مضمون می کنم، که اگر برنامه کوتاه مدت دارید برنج بکارید و اگر برنامه بلند مدت دارید آدم تربیت کنید. آرزو می کنم که سردمداران آموزش عالی تجدید نظری در برنامه های تربیت آدم خود بکنند. سیاستهای این وزارتخانه فخیمه (گاهی می شود خواند وخیمه) به ویژه در آئین نامه ارتقاء به جای اینکه آدمها را تربیت کند، آنها را بی تربیت کرده است و حتما نیاز به تجدید نظر دارد. قدیم ترها آدمها اینطوری یاد می گرفتند که تقلب چیز بدی است ولی الآن قبح آن ریخته، قدیم ترها فکر می کردید که این مدرکی که دست آدمها می دهید یک متمایز کننده است و به جامعه می گوئید دارنده این مدرک می تواند این مشکلات را حل کند پس این امتیازها را دارد، لیکن الآن این حرفها خنده دار است، آن کاغذها می گوید که آدمها این مدرکها را دارند ولی هیچ مسئولیتی در قبال حل مشکلی از جامعه از آنها انتظار نمی رود و در بسیاری از مواقع فقط توقعات زیاد ایجاد کرده و بس. آرزوی دیرین دیگری دارم که امیدوارم که در سال جدید همفکران بیشتری برای آن بیابم. من که خسته نمی شوم و تلاش خودم را می کنم و می گویم و می نویسم که دوستان در قبال کاری که برعهده گرفته اید؛ مسئولیت دارید. دست کم به من حقیر فقیر نفرمائید که چون حقوقمان کم است ما هم از کارمان کم می گذاریم و به این علت است که مراجعان خود را سنگ قلاب می کنیم. این مطلب را بارها نوشته ام و هزار بار دیگر هم می نویسم. الف) شما پذیرفته اید که در برابر مبلغی، کار مردم را راه بیندازید و حالا از این مسئولیت شانه خالی می کنید. ب) خودم شنیده ام که به من گفته اید که برای کی کار کنیم کسی که قدر کار ما را نمی داند، همواره گفته ام خودتان باید قدر کاری را که می کنید بدانید و منتظر کسی نشوید که بیاید شما را تشویق کند. ج) به گوش خودم شنیده ام که گفته شده مراجعان را که خیلی تحویل می گیریم؛ پررو می شوند و گفته ام، ایجاد توقع هر روز بالاتر در مراجعان، نقطه قوت و نشانه موفقیت شماست. نشان از پاسخگویی و مسئولیت پذیری در یک گوشه مملکت عزیز ما دارد. اگر کتابخانه ای یا مرکزی ببینم که مراجعانش از کتابداران و اطلاع رسانان گرامی توقع بالایی دارند، نشانه خوبی است از تلاش و کار فراوان افراد. و باز پرسیده ام، اگر شما برای کاری جایی مراجعه کنید و به کار شما درست و دقیق و سریع رسیدگی شود، شما پررو می شوید؟ آرزوی دیگری هم بکنم، اگر اجازه بدهید. خُب قبل از آن شما را به خواندن "عمری که به پای کتاب گذاشتم، گفتگو با کامران فانی" در "ضمیمه ماهانه روزنامه اعتماد" در مرداد 1393 توصیه می کنم. استاد در این گفتگو (در صفحه 89) بهترین راه شناخت غرب را شناخت موسیقی غربی عنوان می کنند. ".... موسیقی کلاسیک روحیه غربی را نشان می دهد، از باخ و موتسارت تا بتهون و مالرو... غرب در کنار این موسیقی به اندیشه اش سازمان داد. ارکستر سمفونیک با یک رهبر و بیش از 100 نوازنده نشان دهنده نوعی سازماندهی است. این سازماندهی در ارتش و کارهای اجتماعی هم هست، موسیقی های ما هارمونی ندارد و هماهنگ نیستند و هرکس برای خودش می زند. اساسا ما تکنوازی داریم و ارکستر به آن معنا نداریم...." . نکته بسیار مهمی که از انسانهایی ژرف چون استاد فانی می توان شنید. خوب دقت کردید؟ هر کسی در یک ارکستر بزرگ نقشی را برعهده می گیرد و نقش خود را دقیق و به همان میزان که به او واگذار شده انجام می دهد. ذره ای خلاقیت و کار فردی کل کنسرت و کل اجرا را به هم می ریزد و زیر سئوال می برد. فانی در اینجا به مسئله بسیار بزرگی اشاره می کند که در سازمان اجتماعی ایرانی به خوبی قابل مشاهده است. ما همه تکنواز هستیم و وقتی هم که در یک ارکستر قرار می گیریم، به نقشی که برای ما در نظر گرفته شده قائل نیستیم و همین شیرازه کار ارکستر از هم می پاشد. آرزو می کنم همه عزیزانم در سال جدید تمرین بیشتری برای کارهای جمعی و گروهی بکنند. اولین نکته در کار تیمی پذیرفتن نقش خود و اعتماد به رهبر ارکستر و سایر نوازندگان و سازمان ارکستر است. نوازندگان نیاز به ساماندهی و سازماندهی دارند. اعتماد به کار گروهی و مشارکت در کارهای جمعی به رشد جامعه صنفی و حتی علمی کشور کمک می کند. حتی در مواقعی که انتظار نقشی بیش از آنکه جمع به شما می دهد دارید، در کنار جمع بمانید و انتظارتان را هم دنبال کنید. این نشانه بلوغ است و کنار کشیدن به بهانه اینکه به من نقشی را که شایسته من است؛ نداده اند، همانا تکنوازی است و در نهایت از بین هزاران هزار نفر یک تکنواز خوب هم به شهرت می رسد و کارهای خوبی انجام خواهد داد؛ ولی ارکستری سازمان دارد حتما تاثیرگذارتر است. پس بمانید و از درون ارکستر را اصلاح کنید و نقش خودتان را در سازمان ارکستر تثبیت نمائید. ماندن در جمع و ادامه دادن در جمع منجر به ارکستر هماهنگی می شود که به راستی می تواند اجرای خوب و کاملی داشته باشد. مشارکت در کارهای گروهی و اعتماد به جمع لازمه رشد و توسعه همه جانبه است. سال گذشته در یادداشت نوروزی به منزلت اجتماعی کتابداران اشاره کردم و اینکه یکی از مهمترین عاملهای مؤثر بر منزلت اجتماعی داشتن انجمن قوی متشکل از بیشتر افراد شاغل در یک حرفه است. یکی از آرزوهای پارسال من در آبان ماه به عینه جلوی چشمم به حقیقت پیوست و حضور 700 کتابدار در کنگره حرفه ای متخصصان علوم اطلاعات کشور مژده بسیار خوبی برای مشارکت مجدد افراد در جمعها و پیگیری آن توسط شرکت کنندگان و انجمن نیز بسیار گرامی و قابل تقدیر است. امیدوارم این مشارکت در سال 1395 باز هم بیشتر شود و با توجه به انتخابات پیش روی انجمن در 29 فروردین آرزو می کنم که انتخابات با مشارکت حداکثری اساتید و دانشجویان و متخصصان و حرفه مندان نیروی تازه ای به کالبد جان گرفته انجمن و جامعه علوم اطلاعات و کتابداری کشور بدمد و در پی آن کنگره دوم متخصصان را که در آبان 95 در پیش روی داریم به بهترین وجهی برگزار کنیم و با مشارکت همه عزیزان بتوانیم برنامه های بازآموزی ویژه حرفه مندان را به جد دنبال کنیم و بتوانیم با استفاده از توان جمع، تازه ها را به یکدیگر بیاموزیم. از دو صفحهآچهار وعدهداده شده باز بیشتر شد و آرزوهای من برای جامعه در حال رشد خودمان و همه ایران تمامی ندارد و آن را به فرصتهای بعدی موکول می کنم. اتفاقات سیاسی سال 94 نیز در کنار استقبال خوب کتابداران از یک حرکت خوب و جمعی به من نوید سال بهتری می دهد که امیدوارم برای همه بهبودی و رشد در پیش داشته باشیم. بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد (حافظ) عمرانی، ابراهیم. «بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم: آرزوهای نوروزی من». سخن هفته لیزنا، شماره 279. 2 فروردین 1395.
دوشنبه ، ۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لیزنا]
[مشاهده در: www.lisna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها