تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 12 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):چه بسا روزه‏دارى كه از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏اى ندارد و چه بسا شب زنده‏دارى كه...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1820122269




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

عمو جعفر - ، عکاسی که جام قهرمانی را از تختی گرفت و به چلوکباب فروخت


واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: گفت وگوی نوروزی فارس با جعفر تبریزی، عکاس پیشکسوت ایران"عمو جعفر"، عکاسی که جام قهرمانی را از تختی گرفت و به چلوکباب فروخت جلال بابایی - خبرگزاری فارس، بیش از 50 سال سابقه عکاسی چیز کمی نیست که بتوان از کنار آن سادگی گذشت و باید پای خاطرات مردی نشست که سرد و گرم ورزش ایران را از پشت لنزهای دوربینش چشیده است. عکاسی که می گوید کار کردن طولانی مدت با دوربین باعث شده فرم اصلی انگشتان او دچار تغییر شود. جعفر تبریزی را عکاسان و ورزشکاران قدیمی به خوبی می شناسند و جوانان هم حتما نام او را شنیده اند و از نزدیک با وی آشنایی دارند. علاقه وافری به دوربین و عکاسی باعث شد "عمو جعفر" ما حتی تحصیل را فدای این حرفه کند و حالا بعد از کسب سال ها تجربه از برخی اتفاقاتی که می افتد و بی توجهی هایی که می شود، دلخور است. چندین دوره جایزه بهترین عکس را در مسابقات مختلف برده است و می گوید بهترین خاطره ام از عکاسی زمانی رقم می خورد که بهترین عکس را بگیرم. خبرگزاری فارس در ادامه گفت وگو با روزنامه نگاران، گزارشگران و عکاسان ورزشی به سراغ جعفر تبریزی رفته و پی صحبت های او نشسته که مشروح آن را در زیر می خوانید: فارس: در ابتدا خودتان را بیشتر معرفی کنید؟ جعفر تبریزی هستم، متولد اول اردیبهشت 1324 در میدان خراسان تهران. 5 برادر بودیم و پدرم وضع متوسطی داشت و محتاج کسی نبودیم و زندگی مان می گذشت. تحصیلات ابتدایی خودم را هم در مدرسه ادیب نیشابوری گذراندم. فارس: چطور شد وارد حرفه عکاسی شدید؟ از بچگی علاقه زیادی به عکاسی داشتم و در دوران مدرسه هم با دوربین های معمولی عکس محلی زیادی می گرفتم و برای روزنامه دیواری هم کار می کردم. در دوران دبیرستان بود که این علاقه شدت گرفت و باعث شد تحصیل را رها کنم و سراغ این حرفه بروم. فارس:عکاسی ورزشی را چگونه آغاز کردید؟ اواخر دهه پنجاه بود که با یک دوست ورزشکار آشنا شدم و او مرا به سمت ورزش کشاند و یادم می آید اولین عکسی که گرفتم مربوط به بازی هما و پرسپولیس بود که توسط مرحوم حسین فکری در روزنامه ورزش روی جلد رفت. در آن روزنامه مرحوم ناصر احمدپور و اردشیر لارودی هم حضور داشتند. تا آغاز بازی های آسیایی دهلی این روزنامه فعال بود، اما بعد از آن متوقف شد. فارس: اولین حقوقی که دریافت کردید، چه قدر بود؟ به خوبی یادم است که اولین حقوق من سال 1358 حدود 30 تومان بود و اولین پاداشم هم 30 لیتر بنزین به من دادند. فارس: غیر از عکاسی شغل دیگری هم داشتید؟ در کارخانه ارج به عنوان راننده کارگران خارجی استخدام شدم، اما نصف روز کار می کردم و قرار شد چند ساعتی هم به حرفه عکاسی مشغول باشم که آنها هم موافقت کردند در یک آموزشگاه به کارمندان خارجی آموزش دهم. بعد از آن یک تاکسی خریدم تا مسافرکشی کنم، اما بعد از مدت کوتاهی متوجه شدم که از پس این کار بر نمی آیم و یک مغازه ای برای کارهای عکاسی خردیم و تا الان هم در آن مشغول هستم. فارس: پس از آن کجا مشغول به کار شدید؟ روزنامه صبح آزادگان بود که باز هم با مرحوم حسین فکری و بعد از آن با همان اکیپ وارد ابرار ورزشی شدیم. در آن زمان تنها عکاس روزنامه بودم که تمام برنامه ها را می رفتم. پس از ابرار در روزنامه های خبر ورزشی و همشهری و مجله تماشاگران هم کار کرده ام و در حال حاضر هم با همشهری کم و بیش همکاری دارم. فارس:چه مسابقات بین المللی را تجربه کرده اید؟ متاسفانه به لطف دوستان تاکنون المپیک و جام جهانی فوتبال نرفته ام، اما در چند دوره جام ملت های آسیا حضور داشته ام. فارس:کار عکاسی در مسابقات بین المللی در گذشته چطور بود؟ امکانات کم بود و با شرایط حتی عکس ها را باید به روزنامه ها می رساندیم. مثل الان نبود که در کمترین زمان عکس ها کار شود. یادم است در جام ملت های آسیا 1984 سنگاپور بعد از مسابقه تاکسی می گرفتم و به فرودگاه می رفتم تا مسافری را پیدا کنم که عکس را به ایران برساند. از این موارد زیاد داشته ایم. بعد از این مسابقات هم اتفاق جالبی برایم افتاد. فارس: چه اتفاقی؟ بعد از بازگشت از مسابقات وقتی به منزل رسیدم دیدم یک موتور صفر در حیاط وجود دارد و همسرم گفت این پاداش را روزنامه فرستاده است. البته بعد از یک دو ماه موتور را هم دزدیدند. فارس: هر هفته در استادیوم ها حاضر بودید؟ در دهه 50 و 60 بیشتر بازی ها در ورزشگاه شیرودی برگزار می شد و یادم هست که در این ورزشگاه چوبی بود. حتی بازی ای که بین پرسپولیس و پاس که جنجال شد هم در ورزشگاه بودم و مردم همه داخل زمین آمدند و حتی تور دروازه ها هم پاره شد و خاطره بدی بود. فارس: فوتبالیست های قدیم احترام بیشتری به عکاسان می گذاشتند یا بازیکنان فعلی؟ من با همه بازیکنان دوست هستم و مشکل ندارم از همه راضی هستم، اما یادم می آید آن زمان برادر یکی از بازیکنان به من گفت برادرم شب ها هم با لباس آبی می خوابد اما الان حرف اول را پول می زند. در گذشته تعصب روی تیم ها بیشتر بود. وقتی تیم ملی ما به کویت باخت اصغر حاجیلو وسط زمین گریه می کرد. یک عکس هم از حمید علیدوستی گرفته بودم که آن را خیلی دوست دارد و وقتی مرا می بیند همیشه احترام می گذارد و دخترش ترانه به من گفت که پدرش عکس را داخل اتاقش زده است. فارس: با کدام ورزشکار بیشتر صمیمی هستید؟ با اکثر ورزشکاران دوست هستم. با محمود خوردبین و علی پروین رفاقت بیشتری دارم. فارس: پس می شود گفت پرسپولیسی هستید؟ نه واقعا اینطور نیست. دوستی دیرینه با هم داریم، اما در میان استقلالی ها هم دوستان زیادی دارم و بی طرف هستم. فارس: بهترین خاطره عکاسی تان چیست؟ از هر عکاسی این سوال را بپرسید می گوید عکس خوب گرفتن بهترین خاطره است. الان وقتی عکس می گیرید بلافاصله می توانید ببینید، اما آن زمان واقعا جانمان به لب مان می رسید تا عکس ظاهر شود. فارس: دربی معروف سال 52 را عکاسی کرده اید؟ دربی سال 52 که پرسپولیس 6 بر صفر را برد در ورزشگاه حضور نداشتم و باید برای عکاسی از مسابقات کشتی به سالن می رفتم. فارس: بعد از 6 گلی که در این بازی زده شد، حسرت نخوردید؟ چرا واقعا تاسف خوردم که ای کاش می رفتم. فارس: بهترین عکسی که گرفته اید به نظر خودتان کدام است؟ یک عکس در مسابقات وزنه برداری قهرمانی آسیا از علی شاهمرادی گرفتم که خیلی دوستش دارم. همان عکس را قرار بود به مسابقات عکاسی ژاپن بفرستیم که متاسفانه یک روز تاخیر به وجود آمد و عکس من شرکت داده نشد. فارس: غیر از عکاسی ورزشی در بخش های دیگر هم کار کرده اید؟ بله حتی عکس های زیادی هم مانند علی کاوه از امام خمینی (ره) گرفته ام و همه عکس هایم هم با مدرک است. فارس: از مسابقات مرحوم تختی عکسی نگرفته اید؟ چون آن زمان خودم هم کشتی می گرفتم عکسی نتوانستم از تختی بگیرم، اما در کنار او عکس یادگاری گرفته ام و هم اکنون هم دارم. حتی جامی که در یک مسابقه گرفته بود را به من داد و من هم آن را فروختم یک هفته چلوکباب خوردم! فارس: چرا جام را نگه نداشتید؟ وضع مادی زیاد خوب نبود و فکر نمی کردیم که دنیا به همین شکل بماند! فارس: بازنشسته شده اید؟ متاسفانه نه. شاید اگر بگویم تنها 5 سال بیمه برای من رد شده است باور نکنید. تنها روزنامه خبر ورزشی بیمه در نظر گرفته بود و در جاهای دیگر این اتفاق نیفتاده است. امسال من در این حرفه زیاد هستند و متاسفانه بلاتکلیف. کل تجهیزات عکاسی من شاید کمتر از 5 میلیون باشد و برخی دوستان هم شاید تجهیزات شان به 50 میلیون هم برسد با این شرایط در چندین مسابقه عکاسی رتبه های برتر را آورده ام. در مسابقات نگاتیو چندین بار اول، دوم و سوم شده ام. فارس: چند فرزند دارید؟ یک دختر و دو پسر دارم. فارس: آنها هم راه شما را ادامه می دهند؟ بله پسرانم هر دو در کار عکاسی هستند و راه مرا را ادامه می دهند. فارس: در آستانه سال نو هستیم، خاطره کاری از عید نوروز دارید؟ ابتدا سال جدید را پیشاپیش به همه مردم تبریک می گویم و همیشه سلامت باشند. خاطره ای که دارم اینکه دهه 60، اما نمی دانم چه سالی بود که با تیم پرسپولیس به جام فیلیپس سنگاپور رفته بودیم و لحظه تحویل سال نو را آنجا بودیم و بعد از نو شدن سال بازیکنان به جشن و پایکوبی پرداختند. اولین سالی بود که دور از خانواده بودم. انتهای پیام/ر


چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قم پرس]
[مشاهده در: www.qumpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن