واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۸
یاد و خاطره 5000 شهید بمباران شیمیایی حلبچه در دانشگاه کردستان گرامی داشته شد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه کردستان، شامگاه یکشنبه(16 اسفند) آیینی به منظور گرامیداشت سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه و شهید شدن 5 هزار کُرد بی گناه با حضور دانشجویان و اساتید حوزه های مختلف در دانشگاه کردستان گرامی داشته شد. حلبچه برنامهای طراحی شده برای از بین بردن کُردها بود در آغاز این مراسم که به همت انجمن اهورا و شعر و ادب دانشگاه کردستان برگزار شد،سیدمحمدجواد حسینی صدر معاون مدیر امور اجتماعی دانشگاه کردستان اظهار کرد: حلبچه فقط جای زخم کُردها نیست بلکه زخم بشریت و انسانیت است و نمیتوان آن را فقط جنایتی جنگی خواند بلکه برنامهای طراحی شده برای از بین بردن کُردها بود. وی بمباران شیمیایی حلبچه را نقطه عطفی در تاریخ عراق دانست که پس از آن کُردهای این کشور راه پیشرفت و استقلال را در پیش گرفتند. وی خاطرنشان کرد: هدف از برگزاری این برنامه تنها بزرگداشت این روز نیست بلکه نگاه علمی و بررسی عالمانه این موضوع با رویکرد دانشگاهی است. در ادامه، ستار عزیزی یکی از اساتید دانشگاه بوعلی سینای همدان اظهار کرد: این برنامه صرفاٌ ذکر مصیبت نیست بلکه بررسی جوانب مختلف این جنایت از دیدگاههای سیاسی، اجتماعی، حقوقی و روانشناختی است.تا زمانی که ریشه چنین حوادثی از بین نرود، امکان تکرار مجدد آن وجود دارد چنانچه که اخیرا نیز جنایاتی مشابه، علیه کُردهای ایزدی صورت گرفت. ضرورت پذیرش فاجعه حلبچه به عنوان ژینوساید این استاد دانشگاه، بر ضرورت پذیرش فاجعه حلبچه به عنوان «ژینوساید» (کشتار دسته جمعی) تاکید کرد و در رابطه با دلایل عدم پذیرش این مسئله به عنوان ژینوساید از سوی کشورهای غربی، ذکر کرد: شناساندن آن به عنوان ژینوساید موجب ایجاد مسئولیتهای بینالمللی برای این کشورها و مانع از تکرار مجدد آن خواهد شد و همین امر مانع از به ژینوساید شناساندن این فاجعه شده است. وی فاجعه حلبچه را محصول سکوت کشورهای اروپایی دانست که در تهیه و تولید سلاح شیمیایی با صدام همکاری داشتهاند. عزیزی ادامه داد: در نتیجه لابیگری کُردها، چهار پارلمان نروژ، سوئد، بریتانیا و کره جنوبی، فاجعه حلبچه را به عنوان ژینوساید پذیرفتهاند اما قوه مجریه این کشورها با پذیرش آن مخالف است. سعید خضری استاد دانشگاه نیز در این آیین با اشاره به اینکه شهر سردشت نیز در هفتم تیر ماه 1366 بمباران شیمیایی شد، اظهار کرد: این شهر در اولین بمباران صورت گرفته، 12 هزار نفر جمعیت داشت که8025 نفر معادل 70 درصد جمعیت آن مصدوم شدند. کودکان بیشترین آسیب را از حملات شیمیایی دیدهاند سعید خضری با اشاره به شهید شدن 113 نفر در اولین حمله شیمیایی به سردشت، گفت: کودکان اولین قشری بودند که بیشترین آسیب را از این حملات دیدند. در ادامه هادی نقدی استاد دانشگاه به بررسی آسیبهای روانشناختی بمباران شیمیایی حلبچه پرداخت و اظهار کرد: وقتی موجودیت گروهی به اسم قومیت و ملیت انکار میشود، پیامدهای روانشناختی آن، همه ملت را تحت تاثیر قرار خواهد داد. تحقیقات انجام شده پس از بمباران شیمیایی سردشت نیز نشان میدهد که احساس ناامنی، بیاعتمادی، وابستگی، عصبانیت، پرخاشگری در مردمانی که به طور مستقیم با این مسئله درگیر بودهاند، به وجود آمده است. وی فقدان هویت، برانگیختگی هیجانی، تندخویی، بدبینی، تصور منفی از خود، یاس، کاهش رضایت از زندگی زناشویی را نیز آثار روانشناختی پدیدار شده در مردم حلبچه در پی حمله شیمیایی به این شهر ذکر کرد. ساکنان حلبچه(شهری کُردنشین در منطقه کردستان عراق) در 26 اسفند سال 1366 توسط رژیم وقت عراق بمباران شیمیایی شدند و در این فاجعه بیش از5000 غیرنظامی و بیدفاع در یک نیمروز در این شهر جان باختند. این بمباران شیمیایی تقریباً همزمان بود با عملیاتی مرسوم به عملیات انفال.عملیات انفال عملیاتی بود که در آن حدود ۱۸۲ هزار نفر بهویژه کودکان و زنان و سالخوردگان مناطق کُردنشین توسط ارتش حزب بعث عراق کشته شده و یا زنده به گور شدند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]