تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837834451
نگاه مدیران در دهه شصت توقف کرده است
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین/ تکتم بهاردوست : انسان ها همواره در کنار فعالیت های روزمره شان برای اوقات فراغت و تنهایی خود نیز چاره ای اندیشیده اند و درهر دوره زمانی، متناسب با امکانات و فرصت هایی که بوجود آمده است به ساخت و تولید بازی و سرگرمی پرداخته اند.با پیشرفت جوامع انسانی، علاوه بر توسعه و رشد فناوری و صنایع گوناگون، نظام اجتماعی و معیشتی آنان نیز متحول شد و افزایش اوقات فراغت، ضرورت توجه بیشتر و جدی شدن سرگرمی و تفریح را ضروری ساخت. یکی از مهم ترین و پرطرفدارترین ژانرهای تلویزیونی که در بیشتر کشورهای دنیا مخاطبان زیادی دارد، مسابقه های تلویزیونی است. در کشور ما هم بخصوص در دهه های شصت و هفتاد شبکه های مختلف تلویزیون در رقابت با یکدیگر تولیدات خوبی در این زمینه داشتند. مسابقات جذابی چون مسابقه هفته، راز سیب، نام ها و نشانه ها، مسابقه محله و.... ولی در چند سال اخیر عملاً تلویزیون از این گونه تولیدات خالی شده است! مسعود روشن پژوه یکی از مجریان و برنامه سازانی است که همه او را با مسابقه پرهیجان «مسابقه محله» می شناسیم. این مسابقه قدمتی بیست و چند ساله دارد و در طول این سال ها همچنان زنده و سر پا و البته پرمخاطب است. با روشن پژوه درباره عدم تولید مسابقات تلویزیونی به گفت وگو نشسته ایم که می خوانید: مسابقات تلویزیونی عمری به قدمت خود تلویزیون دارند. برنامه هایی که بخصوص در دهه شصت جزو لاینفک برنامه های سیما بودند، ولی در سال های اخیر حضور پایداری در تلویزیون نداشته اند. چرا؟ شاید یکی از دلایلش توجه و میل کمتری بوده که در این سال ها مدیران تلویزیون برای ساخت این گونه برنامه سازی ها داشته اند. شاید فکر می کنند زمان ساخت این گونه برنامه ها بسر آمده است و ساخت این برنامه ها باید به فراخور زمان های خاصی انجام شود. ساخت مسابقه تلویزیونی کلی اما و اگر دارد. این گونه برنامه ها به اسپانسر نیاز دارد و در واقع اگر اسپانسر مالی وجود نداشته باشد، تلویزیون انگیزه ای برای ساخت این گونه برنامه ها پیدا نمی کند. با این حال جای این گونه برنامه ها در تلویزیون خالی است. بله، ولی مخاطبان این گونه برنامه ها خیلی کم شده است، تقریباً همان اندک مخاطبی هم وجود دارد مربوط به شهرهای کوچک است. در شهری مانند تهران دیگر کسی میلی به دیدن این گونه تولیدات ندارد. از طرف دیگر تجربه نشان داده که مسابقاتی که صرفاً جنبه اطلاع رسانی و علمی دارند، مخاطبی در بین عامه مردم ندارند. تجربه این سال ها نشان دهنده این است که تولید مسابقات علمی نتوانسته در بالا بردن سطح اطلاعات عمومی مردم مؤثر باشد. ولی ما مسابقه ای که صرفاً برای سرگرمی تولید شده باشد، هم نداریم. بله، چون همان طور که گفتم مسابقه حامی مالی می خواهد و اصلاً این گونه برنامه ها در تلویزیون از طرف مدیران مورد حمایت قرار نمی گیرند. حرف اینجاست که ما در بحث سریال سازی هم معاونت داریم و هم حامی مالی، ولی درخصوص مسابقات تلویزیونی به عنوان یکی از برنامه های شاخص نگاهی به این شکل وجود ندارد. متأسفانه در تمام این سال ها همیشه به این گونه از برنامه ها، دم دستی نگاه شده است. ممکن است مسابقه ای تولید شود که از یک سریال الف تلویزیون هم بهتر باشد، ولی همیشه به آن نگاه جیم شده است. این قضیه یکی از آن عواملی است که تولیدات این گونه برنامه ها را با مشکل مواجه کرده است. گفتید اسپانسر! تا جایی که یادم می آید در دهه شصت و هفتاد بهترین مسابقات تلویزیونی در استودیو ها و با کمترین امکانات ساخته می شدند، ولی پر مخاطب بودند. اگر ما بخواهیم با نگاه به گذشته مسابقه تولید کنیم باید هزینه زیاد و البته تیم پرقدرت تولید داشته باشیم، ولی متأسفانه مسابقات از اوایل دهه هفتاد نه گروه حرفه ای خوبی داشته و نه نوآوری درستی برای ساخت آن بکار گرفته شده است. ساخت مسابقه که کار هر تهیه کننده ای نیست، ولی الان این تفکیک وجود ندارد. مسابقات ما دیگر آن ویژگی ها و مؤلفه هایی را که باید ندارد. نبود خلاقیت و کپی کردن از روی دست هم، باعث صدمه زدن به این گونه تولیدات شده است. همه استودیو های ما کوچک شده اند و جایی برای کار ندارند، ما در تولید این گونه برنامه ها حتی مشکل فضا داریم. مورد دیگر اینکه یکی از ویژگی های مهمی که مخاطب را پای این گونه برنامه ها می نشاند جوایز آن است، ولی الان ما امکان یک چنین کاری را در تلویزیون نداریم. مسابقات، در برآوردها جایی ندارند. در اواخر دهه هشتاد تلویزیون دست بکار ساخت مسابقاتی شد که از صفر تا صد آن ها همه تقلیدی بود. مسابقات تقلیدی که در آن طرف آب پرطرفدار و در این طرف بی مخاطب بودند. حتی ایرانیزه کردن آن هم نتوانستند مخاطبی برای این گونه برنامه ها فراهم کنند. چرا؟ چون کپی های ما هم اشکال دارد. مسابقات آن طرفی خیلی هزینه بر است و ما توانش را نداریم. ما خودمان خلاقیت داریم و اصلاً لازم نیست که از روی دست مسابقات ماهواره ای نگاه کنیم، ولی پولی برای هزینه کردن نداریم. مگر مسابقاتی که در دهه شصت موفق بودند کپی بود؟ نه، ولی الان داستان تغییر کرده است؛ نگاه مدیران ما به مسابقات خیلی جدی نیست. البته به نظر می آید مخاطب هم در این سال ها کم کم میلش را به تماشای مسابقات از دست داده است. بله، دقیقا. مخاطب امروزه ما خیلی بی حوصله است. الان مسابقات زیادی با جذابیت های فوق العاده در فضای مجازی وجود دارد، پول می دهد و این می شود که مخاطب ما دیگر میلی به تماشای مسابقات تلویزیونی بی جایزه پیدا نمی کند. سؤال دقیقاً اینجاست که چه کمبودهایی باعث کم شدن مخاطب این گونه برنامه ها شده است؟ مشارکت خود مردم در روال مسابقه. مردم ما این روزها با این جوایزی که ارزشمند نیستند انگیزه ای برای حضو ندارند. دیگر مردم برای صد هزار تومان وارد این مسابقات نمی شوند. دکور، آیتم ها و... می تواند از اهرم های مهم یک مسابقه باشد، وقتی دکور کوچک می شود و آیتم ها هیچ گونه خلاقیتی ندارد چرا باید مخاطب میلی به دیدن آن داشته باشد؟ اما مسابقات پرمخاطب تلویزیون در سال های قبل دکورهای آن چنانی نداشتند. بله، ولی الان دیگر ذائقه مخاطب تغییر کرده است. مردم در مسابقات ماهواره ای دکورهای آن چنانی می بینند. خب! می آیند و مقایسه می کنند و شاکی هستند که چرا ما مسابقاتی می سازیم که حتی نشانی از جذابیت های آنها را هم ندارد. حالا که مثل سی سال پیش نیست، مخاطب دیگر توان انتخاب دارد. همین الان مسابقه ای در تلویزیون در شبکه نسیم پخش می شود که به قول شما شکوه مسابقات ماهواره ای را دارد ولی مخاطب ندارد. ذائقه مردم خاص شده است. نگاه مردم به رسانه به برنامه ها فرق کرده است، مردم ما قبلاً نمی دانستند ماهواره چیست و فضای مجازی کدام است، ولی الان همه این ها را در کنار هم دارند. ذائقه مخاطب به این گونه برنامه ها تغییر کرده است، اما متأسفانه به فراخور تغییر نگاه مخاطب نگاه مدیران و برنامه سازان کوچکترین تغییری نکرده است و هنوز نگاهشان مربوط به دهه شصت است. ببینید من الان بیست و چند سال است که مسابقه محله را دارم و شما هم می دانید که تنها وسیله ای هم که این برنامه دارد یک میکروفن و یک توپ تخم مرغی است؛ نه آیتم آن چنانی، نه دکور باشکوهی و نه... ولی مخاطب دوستش دارد و از آن استقبال می کند. من واقعاً نمی دانم مشکل کار کجاست!
پنجشنبه ، ۱۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها