واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: به گزارش سرویس مذهبی تفتان ما ، این سوره از سوره هایی است که در مکه نازل شده است. همانگونه که در متن آیات آمده است، نزول این سوره در شرایطی بوده است که مشرکین با عناد و لجاجت در مقابل دعوت رسول اکرم(ص) اتهامات گوناگونی بر حضرتضش وارد می کردند: سخنان او را سحر آشکار می خواندند و بر آن حضرت ایراد می گرفتند که اگر واقعا پیامبر است، چرا گنجی بر او فرستاده نشده است؟ و چرا با او فرشته ای همراه نیست؟ آنان قکآن را بافته های دروغین می خواندند و با این سخنان حضرت را در فشار روحی قرار می دادند.(1) آیه 112 رسول اکرم(ص) و کسانی را که با او به خدا روی آورده اند، به پایداری و صبر و شکیبایی فرا می خواند. در آیه 52 حضرت هود(ع) به قوم خویش که در اثر شرک و کردار ناروا و ناشایست، به خشکسالی و در نتیجه گرانی و قحطی دچار شده بودند، چنین می فرماید: (... و ای قوم من، ار پروردگارتان آمرزش بخواهید، سپس به درگاه او توبه کنید ]تا[ از آسمان بر شما براش فراوان بفرستد و نیرویی بر نیروی شما بیفزاید، و تبهکارانه روی بر مگردانید.) در این آیه حضرت هود(ع) قوم خویش را به استغفار و توبه به درگاه الهی دعوت می کند و به آنان وعده می دهد که: اگر از درگاه خدا طلب مغفرت کنند و به سوی خدا بازگردند، خداوند پی درپی باران های مفید بر آنان فرو می فرستد و آنان را از آن وضع دشوار نجات می دهد و نیروی بدنی آنان را می افزاید و نیروی ایمان را نیز بر آن اضافه می کند. این نکته از آیات دیگر قرآن نیز استفاده می شود. از جمله در آیه 96 سوره اعراف خداوند می فرماید:(2) «اگر مردم شهرها ایمان می آوردند و تقوا پیشه می کردند، قطعا برکاتی از آسمان و زمین بر آنان می گشودیم...» این سوره با توجه به اینکه سرگذشت حضرت هود(ع) و قومش در آن ذکر گردیده، سوره هود نام گرفته است. آیات 50 تا 60 به بیان داستان آنان می پردازد. خلاصه سرگذشت این قوم با استفاده از این سوره و سوره های دیگر قرآن بدینگونه است: این قوم پیوسته از نعمت های خدا بهره مند بودند، تا اینکه وضع خود را تغییر دادند. بت پرستی و حب دنیا در بین آنها ریهش دوانید. در هر موردی برای خود بتی می ساختند. ساختمان های عالی و قصرهایی می ساختند که گویا برای همیشه در آن اقامت خواهند داشت و به آن بناهای باشکوه به یکدیگر فخر می فروختند. آنها طاغیان مستکبر خود را اطاعت می کردند. خدای متعال به خاطر همین انحرافاتشان حضرت هود را مبعوث کرد تا آنان را به سوی حق دعوت کند و از آنها بخواهد که پرستش بت ها را ترک کنند و فقط خدای متعال را بپرستند و نیز در بین خود به عدل و رحمت رفتار کنند. آن حضرت در پند و اندرز آنان نهایت تلاش را کرد. با این حال با انکار و لجاجت آنان روبرو شد و جز عده کمی ایمان نیاوردند. خداوند نیز عذاب را به صورت بادی سهمگین بر آنان فرستاد. قوم عاد در آغاز با نشانه هایی که از آن دیدند، خیال کردند ابری است که برای بارش به سویشان می آید. ولی در اشتباه بودند. این همان عذابی بود که در آمدنش شتاب می کردند. به امر الهی بادی خشک به سویشان وزیدن گرفت، که در سر راه خود هیچ چیزی بر جای نمی نگذاشت و همه چیز را خُرد و نابود می کرد. طوفانی با صدای مهیب و وحشتانک، به مدت هفت شب و هشت روز، پیاپی بر آنان می وزید. طوفانی که مردم بلند بالای آن قوم را مانند نخل های کنده شده از جای بر می کند و سرنگونشان می ساخت. حضرت هود و کسانی که ایمان آورده بودند، به رحمت الهی نجات یافتند. آری کسانی که در مقابل دعوت خداوند و روسلانش لجاجت و عناد می ورزند، اینچنین مورد غضب الهی قرار می گیرند و ابزار مادی نیز هیچ کمکی به آنان نمی تواند بکند. 1- رجوع کنید به سوره هود، آیات 7، 12 و 13 2- رجوع کنید به سوره اعراف، آیه 96 کتاب گلستان سوره ها – ص 74 محمد حسین جعفری انتهای پیام/ تسنیم
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]