واضح آرشیو وب فارسی:فارس: اجرای «گروه بدخشان» در جشنواره موسیقی فجر
موسیقی مینیمال به روایت نغمههای غیر شهری تاجیکی
موسیقی گروه بدخشان به واسطه تکرار مداوم ریتمهای ساده و یک خطی، ناخواسته فضای موسیقی مینیمال را در ذهن تداعی میکرد.
● گزارش تصويري مرتبط
-------------------------------
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، گروه موسیقی بدخشان از تاجیکستان در هفتمین شب جشنواره موسیقی فجر میهمان مخاطبانی بود که برای شنیدن یک موسیقی بکر و غیر شهری به تالار رودکی آمده بودند. سادگی، روانی، اصالت و ریتمهای سیال و روان موسیقی گروه دو نفره بدخشان از ویژگیها و مشخصات مهم و برجسته این نوع موسیقی تاجیکی است. نغمههای بدخشان در درازای زمان و در پرتو مهارتها و استعدادهای مبتکرانه مردم تاجیکستان صیقل و پالایش یافته، همانند الماسها و مرواریدهای تراش خورده در ابعاد گسترده خود طیفهای رنگین و دل انگیزی از آواها، نواها و سازها را بازتاب میدهد. موسیقی گروه موسیقی بدخشان از نقطه نظر مضمون و محتوا، اسلوب و مهارتهای بدیع اجرایی، آیینه تمامنمای زندگی مادی و معنوی، به ویژه حیات روستایی تاجیکستان است.
موسیقی گروه بدخشان به واسطه تکرار مداوم ریتمهای ساده و یک خطی، ناخواسته فضای موسیقی مینیمال را در ذهن تداعی میکرد. فضایی که به واسطه تکرار مداوم ریتمها و چرخشهای غیرملودیک مخاطب را با فضایی عجیب و خلسهگون آشنا میکرد. در موسیقی مینیمال تعداد نتها، فواصل و شدت کاهش مییابد. علاوه بر این آهنگسازان این سبک از استفاده از ساختارهای پیچیده موسیقایی اجتناب میکنند. ویژگیهای کلی این موسیقی هارمونیهای ثابت، پالسهای یکنواخت، تغییر فرم آهسته و تدریجی و تکرار عبارتهای موسیقی یا بخشهای کوچکتر به مثابه موتیفها یا سلولها است. این سبک ممکن است ویژگیهای دیگری مانند تغییر مُد داشته باشد. شاید خود اعضای گروه بدخشان ندانند که چقدر موسیقیشان به موسیقی مینیمال با مختصاتی که شرحش رفت، نزدیک است.
تمرکز آوازی «شادی مبادکلف» در این اجرا بیشتر بر روی خوانش اشعاری از مولانا جلال ادین محمد بلخی بود. از ویژگیهای دیگر این کنسرت می توان به سادگی و استفاده دامنهدار از ریتمهای دوتایی و سه تایی در آن یاد کرد. با این وجود اما تکرارها باعث میشد موسیقی ارائه شده نقش خود را در ماندگار کردن شعر در ذهن مخاطب به خوبی ایفا کند. در ادامه تمپوی اجرا کمی تندتر شد و «مبادکلف» هم درست مثل «حق نظر الواتف» از سازش به عنوان یک ساز ریتمیک کوبهای استفاده کرد. «یا فتی الا علی ....» بخش دیگری از شعر خوانده شده بود. در بخش بعدی با استفاده از ریتمهای چارتایی در بوستان بی من مرو مولانا ارائه شد. البته در بخشهایی که وزن شعر مولانا تغییر میکرد، ریتم اجرا هم کمی دستخوش تغییر شد. با این وجود هنوز هم محوریت مانند بخش های دیگر اجرا با ارائه کلام بود. و شیوه «قوالی» و مولانا خوانی مرسوم در نواحی مختلف ایران را به ذهن متبادر میکرد. با اتمام این قطعه و تشویق مخاطبان کوبهای ملودی بخش بعدی اجرا را ترسیم کرد. ریتم آرام و تکرار شونده در بخشهایی با آواهای کششی همراه میشد و خواننده میخواند. او بخشی از اشعار درخشان مولانا چون «من نه منم» را برای این اجرا انتخاب کرده بود. این بخش هم نشاندهنده حضور بی کم و کاست لحنهای بکر و دست نخورده موسیقی غیر شهری در ساز و آواز گروهی بود که خواننده اش شهرت بسیاری دارد و گروهش نیز از شناخته شدهترین گروههای تاجیکستان بود.
این آخرین بخش اجرای گروه بدخشان در چهارچوب سی و یکمین دوره جشنواره موسیقی فجر بود. علی مرادخانی و حسین ریاحی هم از حاضران در سالن بودند که بدخشان را با انتهای اجرا تشویق کردند.
94/11/28 - 13:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]