محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803998571
کارکردن با ده نمکی اشکالی ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: مهربانو ابدی دوست سحر قریشی با فیلم های «رسوایی 2» به کارگردانی مسعود ده نمکی و «آب نبات چوبی» به کارگردانی محمدحسین فرح بخش در سی وچهارمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. قریشی تجربه همکاری با هر دو کارگردان را در کارنامه اش دارد. گفت وگوی رضا رشیدپور با او در برنامه پرطرفدار«دید در شب» در چند هفته پیش از جشنواره، نام او را در فضای مجازی بر سر زبان ها انداخت. قریشی در فیلم فرح بخش نقش دختری به نام نگین را بازی می کند. در گفت وگویی که با او در کاخ جشنواره انجام دادیم، از کارکردن با حسین فرح بخش و مسعود ده نمکی دفاع می کند. نقاط قوت فیلمنامه «آب نبات چوبی» چه بود که خواستید در آن بازی کنید؟ علی اصغری قلم بسیار زیبایی دارد. کارهای قبلی او را هم خوانده بودم. خوشحالم که توانسته ام در فیلمی بازی کنم که فیلمنامه اش قدرتمند است. از نظر شما قدرتمندی این فیلمنامه در چه بود؟ قصه اش. قصه جدیدی بود. واقعی بود، دروغی در آن نبود. احتیاج نبود موضوعی غیرواقعی را بازی کنیم. چون این مساله در واقعیت اجتماع ما زیاد است. فقط به خاطر آبرو پنهان مانده است. یعنی خانواده ها به خاطر آبروی شان سکوت می کنند، ولی دلیلی بر سکوت نیست. اشتباه، اشتباه است. یعنی خانواده اگر جلوی اشتباه اول بچه اش را بگیرد، اوضاع تغییر می کند. در قصه ما مادر می خواهد این کار را انجام دهد، آن هم وقتی که متوجه شد چه اتفاقی برای دخترش افتاده و در چه شرایطی است. به نظر من اگر فرزند اولین چک پدرانه یا مادرانه را در اولین لحظات اشتباهش بخورد، قضیه به بحران وحشتناکی که حتی به اجتماع لطمه بزند، تبدیل نمی شود. به گفته خودتان نقش نگین ما به ازای بیرونی دارد؟ آیا شما اینها را دیده بودید؟ و برای رسیدن به نقش چه کارهایی کردید؟ خیلی سخت نبود. متاسفانه نسل جدید ما دچار بلاتکلیفی است. این امر باعث ایجاد شرایطی شده که درنتیجه خانواده ها هم بلاتکلیف شده اند، یعنی نمی توانند شرایطی را فراهم کنند که بچه ها زمان شان را پر کنند. همیشه به این فکر می کنم بچه های دهه 70 و 80 و حتی اواخر نسل 60 درفضایی قرار گرفته اند که هر متاعی را برای شادی و خوشحالی خود جایگزین می کنند تا از زمان حال و شرایط طبیعی شان دور شوند. یک علت هم آن هم بی انگیزگی برای زندگی کردن است. بی انگیزه برای هرچیز حتی درس خواندن. واقعا شما این گونه فکر می کنید؟ وقتی پیگیر نقش نگین بودم حتی برای اصطلاحات و ادبیاتم، دیدم بچه های تحصیلکرده مان هم این شرایط را دارند، یعنی به این شرایط دچار شده اند؛ شرایطی که به دلیل نداشتن فضای مناسب برای تفریح جوانان ایجاد می شود. همه اینها خلاصه شده است در دود. ته تفریحات مان شده یک رستوران یا قهوه یا قلیان و سیگار و دورهمی شبانه. برای همین فضا، فضای مناسبی نیست و این مساله تبدیل به بحران می شود. شما هم که با بازی در نقش نگین این نسل را ثابت کردید. از ابتدا قرار بود من نقش مارال را بازی کنم، ولی چون نقش نگین جای کار بیشتری داشت، پیشنهاد دادم این نقش را بازی کنم. می خواستم با بازی در نقش نگین نشان دهم که نگین نفهم نیست، درک بالا و حتی غم و غصه هم دارد. می خواستم این موضوع را با دردست داشتن لیوانی نشان دهم و این که نگین همه چیز را می فهمد، ولی دائم درحال خوردن نوشیدنی است و سرش داغ است، چراکه می خواهد از سنگینی و بحران های زندگی فرار کند. البته نگین تفاوت نسل ها را هم نشان می دهد. به نظر من تفاوت دهه 60 و 70 به بعد بود. خودتان دهه شصتی هستید، مگر دهه هفتاد به بعد چگونه هستند؟ من متولد 66 هستم یعنی اواخر دهه 60. وقتی به نسل بعد از خودم نگاه می کنم برایم قابل تشخیص نیستند و این که چرا اینقدر جلو هستند. در سکانسی با رضا عطاران هم بازی بودید. عطاران جدا از بازیگری نگاه کارگردانی هم دارد. کارکردن با او چطور بود؟ برایم بسیار عالی بود. یکی از آرام ترین سکانس هایی بود که بازی کردم و دغدغه ای نداشتم. عطاران بسیار کنش پذیر است و کنش های خوب هم می دهد. به نظر من تنها ارتباط خوبی که دو بازیگر توانستند با هم برقرار کنند در همین یک سکانس بود. در «رسوایی 2» نقش یک خبرنگار را بازی می کنید که کمی دور از واقعیت این حرفه است. چطور به این نقش رسیدید؟ خبرنگارها اصولا باعث آزار و اذیت بازیگران می شوند و این اتفاقی است که برای خودم پیش آمده است. علی رغم میلم صدایم را ضبط می کنند، البته زحمات شان را هم یادمان نمی رود. «رسوایی2» در جشنواره حتی مورد توجه مردم هم که فیلم های ده نمکی را به فیلم های پرفروش این سال ها تبدیل کرده بودند، قرار نگرفت. آیا باز هم با این کارگردان همکاری می کنید؟ کار کردن با ده نمکی چه اشکالی دارد. به هرحال ده نمکی مخالفان و موافقان خودش را دارد که البته مخالفانش بیشتر از موافقانش هستند. همه آدم ها مخالف و موافق دارند، حتی رئیس جمهور مملکت ما هم موافق و مخالف دارد؛ من و شما هم همین طور. نظر ها در مورد آدم ها در هر جایگاهی متفاوت است. باعث افتخارم بود که با ایشان کار کردم اگر باز هم به من پیشنهاد بدهد، همکاری می کنم. فضای قشنگ و آرامی ایجاد می کند و حرفه ای است و کارش ریتم بالایی دارد که این باعث می شود بازیگر خسته نشود. کار با ده نمکی برایم، تجربه خیلی خوبی بود. ظاهرا بازیگرانی که با او کار می کنند مطمئنند که با حذف و سانسور مواجه نمی شوند و از بسیاری خط قرمزها عبور می کنند. همه اینها بستگی به هوش کارگردان دارد. کارگردان های دیگر هم می توانند با هوش باشند و از کنار ممیزی ها طوری عبور کنند که سانسور نشوند. یعنی دیگر کارگردانان هم می توانند مانند ده نمکی بدون هیچ گونه سانسوری فیلم بسازند، به ویژه در دولت قبلی. چراکه نه. ولی متاسفانه کارگردان های ما و حتی بازیگران هم دچار خودسانسوری شده اند. البته سوال های من درمورد ده نمکی فایده ای ندارد، باید از شما می پرسیدم شرایط حضور در فیلم ها برایتان چیست؟ چون شما با فرح بخش هم که همکاری می کنید دست کمی با ده نمکی ندارد. باید بگویم من فقط بازیگرم. هر کارگردانی که به من پیشنهاد کار بدهد اگر بتوانم با نقشم ارتباط برقرار کنم، با او همکاری می کنم. گذشته یا زندگی خصوصی آدم ها به من ربطی ندارد، به خودشان ربط دارد. فرح بخش و ده نمکی جایگاه شان را در کارگردانی به اثبات رسانده اند. این اثبات کارگردانی را از چه بابت می گویید؟ فیلم هایشان به اصطلاح بفروش است و مردم آنها را دوست دارند. یعنی هر فیلم پرفروشی، فیلم خوبی است؟ نه مسلما. ولی هر فیلمی که مردم دوست داشته باشند فیلم خوبی است. مردم بدون هیچ گونه قصد و غرضی فیلم ها را داوری می کنند. این مساله بحث مفصلی است اما خیلی ها مخصوصا هنرمندان معتقدند ده نمکی سواد سینمایی ندارد؟ آنهایی که مدعی اند مگر خودشان چه کار کرده اند. مگر می شود کسی سینما را نشناسد ولی فیلمش پرفروش شود.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[مشاهده در: www.farheekhtegan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها