واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۸
گالری هرندی 30 اثر آبرنگ و رنگ روغن عباس میرزایی را در معرض نمایش قرار داده است، آثاری که در آنها، هنرمند با درهم تنیدن عناصری از نگارگری ایرانی با ساختاری مدرن، سعی در بیان مضامین ذهنی و انتزاعی و ارائه آثاری متفاوت دارد. به گزارش ایسنا، میرزایی درباره سبکهایی که در این سالها آزموده و تجربه کرده است، توضیح داد: از آنجا که خیلی زود و حدودا از 14 سالگی نقاشی را آغاز کردم، از همان ابتدا با فضای کلاسیک و مدرسهای شروع کردم و طبیعتا نخستین تجربههایم در فرم و سبک کلاسیک بود. با این همه فضای کلاسیکی که کار میکردیم و از اساتیدمان در دانشگاه فرا میگرفتیم، تجربههایی متفاوت بودند و کپی نمیکردیم. اساتیدی که هر کدامشان در کارشان توانایی و تبحر داشتند و با فضای نقاشی معاصر آشنا بودند. هیچگاه دوست نداشتم همان چیزی را که هست، بار دیگر روی بوم بازآفرینی کنم. همیشه سوژه را در ذهنم بازسازی میکنم و سعی میکنم عناصر و مفاهیم ذهنی را که برگرفته از واقعیت عینی است، روی بوم تصویر کنم. وی ادامه داد: در سالهای دهه 80 شمسی فضای کارهایم، مملو از رنگهای تیره و فضاهای اکسپرسیونیستی بود که شاید جلوهای از هیجانات و جوش و خروشهایی بهشمار میآمد که مقتضای شرایط سنیام بود. در آن دوران خراشها و ضربههای محکم قلممو یا کاردک بیشتر مورد علاقهام بود و اغلب روی سطحهای بزرگ کار میکردم. گمان میکنم فضای اکسرسیونیستی میتواند باعث شود که آن حسها و هیجانات درونی تخلیه شود، تا کارهای بعدی براساس تفکر بیشتری شکل گیرد. در کارهای سال 86 کمکم متمایل به ظرافتی شدم که از فضاهای نگارگری و شرقی میآید و نوعی روایتگری که احساس میکنم در کارها جریان دارد. در واقع کاربرد رنگهای تیره و فضاهای تاریک و اکسپرسیونیستی در کنار خطوط منعطف و ظریفی که از مینیاتور و هنر ایرانی و شرقی میآید، در کنار هم فضایی را شکل میدهد که این روزها بدان علاقهمندم و سعی در خلق آن دارم. میرزایی با اشاره به پروسه خلق یک تابلوی نقاشی، اظهار کرد: نقاشی، پروسهای صد درصد آگاهانه نیست و حداقل برای من نقاشی چیزی شبیه شعر است. پیش از شروع به کار خیلی فکر میکنم و در ذهنم تجزیه و تحلیل میکنم، اما هنگامی که کار را شروع میکنم، هیچ عنصر خودآگاهی در جریان نیست. بدون هیچ پیش طرح و بدون آنکه طرح و رنگها را انتخاب کرده باشم، مستقیم روی بوم کار میکنم. عقیده دارم نقاشی در لحظه خلق، خود را عیان میکند، شاید قبلش بتوان به مفاهیم و موضوعات اندیشید، ولی لحظهای که کار را آغاز میکنی، نقاشی مانند وجودی مستقل روی بوم جاری میشود. نوعی تخیل شاعرانه در نقاشی وجود دارد و اگر نقاشی و موسیقی بتوانند خودشان را به فضایی شعرگونه نزدیک کننده، اثری یگانه و ماندگار خلق شده است که شایسته نام این هنر است. در متن معرفی این نمایشگاه نیز آمده است: «نگارگری، جسارت، شرق، تخیل، بیزمانی، خویشتن، عصرهای دلتنگی، خواب شعر و نقاشی و بوی توتون خشکشده. تمام معادلات اشتباه از کار درمیآیند، وقتی عشق حرف حساب حالیش نمیشود ...» عباس میرزایی من متولد سال 1358 در اصفهان است. او پس از گرفتن دیپلم گرافیک، در دانشگاه در رشته هنرهای تجسمی تحصیل کرد و در حال حاضر هم دانشجوی فوق لیسانس نقاشی است. علاقهمندان برای دیدن این آثار میتوانند از 9 تا 19 بهمنماه، هر روز بهجز پنجشنبهها از ساعت 16 تا 20 به گالری مریم فصیحی هرندی به نشانی تهران، دروس، خیابان وارسته، کوچه مشایخی، پلاک 11 مراجعه کنند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]