محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827782679
کدام بخش فرهنگی دولت خصوصی می‌شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: کدام بخش فرهنگی دولت خصوصی می‌شود؟
اگر قرار باشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در این حوزه مورد توجه قرار داد، تالار وحدت، تئاتر شهر، سینما فرهنگ، برج آزادی، فرهنگسرای نیاوران، بنیاد سینمایی فارابی و چند مجموعه دیگر قابل تعریف و واگذاری وظایف و اختیاراتشان به بخش خصوصی است؛ مجموعه‌هایی که دارای ساختمان و تشکیلات خاص هستند و وظایف‌شان ارتباط عمیقی با مباحث حاکمیتی ندارد.
کد خبر: ۵۶۱۴۶۰
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۴ - ۱۳:۳۰ - 17 January 2016
در برنامه پنج ساله ششم توسعه کشور که پیش از این تدوین شده و اکنون به مجلس شورای اسلامی تحویل داده شد، واگذاری بخش عمده‌ای از امور فرهنگی به بخش خصوصی به عنوان تکلیف تعریف شده اما آیا واقعاً ظرفیتی برای واگذاری به بخش خصوصی در حوزه فرهنگ وجود دارد و اگر این واگذاری پی گرفته شود، اساساً بخش خصوصی رغبتی برای ورود به این عرصه خواهد داشت؟
به گزارش «تابناک»؛ با عدم تحقق اهداف برنامه‌های چهارم و پنجم توسعه کشور در حوزه فرهنگ، این انتظار می‌رفت که برنامه ششم توسعه منطقی‌تر و با در نظر گرفتن اقتضائات موجود به ویژه فضای اقتصاد کشورمان طراحی و رونمایی شود و این رویکرد در برنامه ششم توسعه کاملاً نمایان است؛ به گونه‌ای که در حوزه فرهنگ، عمده تمرکز در تعیین تکالیف دستگاه بر واگذاری حوزه‌های فرهنگی به بخش خصوصی است.
در تبصره 19 برنامه ششم توسعه، آمده است: «در جهت مردمی شدن اقتصاد و گسترش سهم بخش خصوصی و تعاونی در اقتصاد و به منظور افزایش بهره‌وری و ارتقای سطح کیفی خدمات و مدیریت بهینه هزینه به تمامی دستگاه‌های اجرایی که عهده‌دار وظایف اجتماعی، فرهنگی و خدماتی هستند (از قبیل واحدهای بهداشتی و درمانی، مراکز بهزیستی و توانبخشی، مراکز فرهنگی، هنری و ورزشی و مراکز ارائه دهنده خدمات و نهاده‌های کشاورزی و دامپروری) اجازه داده می‌شود در چارچوب استانداردهای کیفی خدمات که توسط دستگاه ذیربط تعیین می‌گردد، نسبت به خرید خدمات از بخش خصوصی و تعاونی(بجای تولید خدمات) اقدام نمایند.»
در ادامه این تبصره تاکید شده است: «قیمت خرید خدمات در اینگونه موارد نباید از هشتاد درصد(80%) هزینه تمام شده بخش دولتی بیشتری باشد. توسعه تشکیلاتی و نیروهای انسانی و ساختمانی در دستگاه‌های اجرایی برای ارائه اینگونه خدمات ممنوع می‌باشد.»
همچنین در بند سوم از تبصره 35 برنامه ششم آمده است: «دستگاه‌های اجرایی مکلفند، ضمن تدوین و اعلام ضوابط و معیارها و اعمال نظارت بر نحوه اجرای آنها، امر صدور مجوزها و تصدی‌های فرهنگی و رسانه‌ای قابل واگذاری به بخش خصوصی و تعاونی و سازمان‌های مردم نهاد را که فهرست آن به پیشنهاد سازمان و همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما تا پایان سال اول به تصویب هیات وزیران می‌‌رسد، در طول سال‌های برنامه ششم توسعه (حداقل بیست درصد تصدی‌ها در هر سال)، واگذار نمایند.»
علاوه بر اینها، در بند دو از تبصره 36، به تمامی دستگاه‌های اجرایی اجازه داده می‌شود؛ بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی – فرهنگی ثبت شده در فهرست آثار ملی (به استثناء نفایس ملی) در اختیار خود را با تعیین کاربری که از سوی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در چارچوب ضوابط و مقررات مشخص می‌شود به بخش خصوصی و تعاونی واگذار نمایند. اجرای این بند از شمول جزء 3 ماده 115 قانون محاسبات عمومی کشور مستثنی می‌باشد.
مطابق با این تبصره‌های قانونی که ناظر به بحث خصوصی‌سازی فعالیت‌های حاکمیتی فرهنگی -تا سر حد امکان- به عنوان مهم‌ترین بخش از سیاست‌های فرهنگی در پنج سال آینده است، بخش‌هایی از خدماتی که اکنون توسط نهادهای فرهنگی ارائه می‌شود، به بخش خصوصی واگذاتر خواهد شد که شاید همان موضوع بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی – فرهنگی مهم‌ترین بخش باشد.
اگر قرار باشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در این حوزه مورد توجه قرار داد، تالار وحدت، تئاتر شهر، سینما فرهنگ، برج آزادی، فرهنگسرای نیاوران، بنیاد سینمایی فارابی و چند مجموعه دیگر قابل تعریف و واگذاری وظایف و اختیاراتشان به بخش خصوصی است؛ مجموعه‌هایی که دارای ساختمان و تشکیلات خاص هستند و وظایف‌شان ارتباط عمیقی با مباحث حاکمیتی ندارد.
در حوزه میراث فرهنگی نیز بهره برداری از تقریباً تمامی اماکن تاریخی را می‌توان به بخش خصوصی واگذار کرد که در نوع خود اتفاق بزرگی است و اگرچه در نگاه اول مثبت به نظر می‌آید اما با توجه به حساسیت هر بنای تاریخی، واگذاری این حوزه‌ها به بخش خصوصی سهل و ممتنع به نظر می‌آید، چرا که بخش خصوصی -به خصوص بخش خصوصی فعال در کشورمان- عمدتاً نگاه منفعت گرایانه دارد و این فضاهای فرهنگی با چنین نگاهی به شدت در تعارض است.
بناهای تاریخی و مجموعه‌های فرهنگی در کشورمان مجموعه‌های هزینه بر است و سالیانه ده ها میلیارد تومان صرفاً برای نگهداری بناهای تاریخی هزینه می‌شود. حال اگر قرار باشد بخش خصوصی نه تنها هزینه‌های نگهداری این مجموعه‌ها، بلکه سود کافی نیز ببرد، چه بر سر بناهای تاریخی خواهد آمد؟
در واقع اگرچه خصوصی سازی می‌تواند به بخش‌هایی از فرهنگ نظیر حوزه تولید فیلم‌های سینمایی و سرمایه گذاری در این آثار که اکنون بر عهده فارابی است، کمک موثری نماید و شاید بتوان این بخش را به طور کامل جمع آوری و به مردم واگذار کرد و تکلیف فیلمسازی را از دوش دولت برداشت اما در بخش‌هایی نظیر میراث فرهنگی بسیار خطرناک بوده و انتظار می‌رود با حساسیت در این زمینه اقدام شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها