تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836648131
مدیران تلویزیون، «دید در شب» نمی بینند
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس/ هنر/ صبا کریمی : تلویزیون، مدت هاست نمی تواند بیننده های سال های دورش را همچنان در برابر صفحه رنگی اش میخکوب کند. شاید از زمانی که یک برنامه در تلویزیون گل می کرد و نقل مجلس هر محفل و جمعی می شد، مدت زیادی گذشته باشد.ریشه یابی رویکرد و عملکرد سال های اخیر تلویزیون نیازمند آسیب شناسی و بررسی سیر تاریخی آن است و بعید به نظر می رسد با توجه به گرایش برخی مخاطبان به برنامه های ماهواره ای و کوچ تعدادی از هنرمندان مسؤولان تلویزیون به فکر چاره ای برای ریزش مخاطبان خود نیفتاده باشند. سالها پیش به علت دسترس نبودن شبکه های ماهواره ای، اینترنت و شبکه های اجتماعی مردم گزینه دیگری برای گذران وقت خود نداشتند و باید به همان تلویزیون داخلی بسنده می کردند، اما موضوع فقط این نبود. نگاهی کوتاه به برنامه های دهه 60، 70 و اوایل 80 نشان می دهد اگرچه برنامه های تلویزیون به لحاظ کمی قابل توجه نبود، اما سریال ها یا برنامه های گفت و گو محوری که از محتوای غنی و سرگرم کننده ای برخوردار بودند، کم نبودند اما چه شد که صدا و سیما طی سالهای گذشته با افت کیفی و ریزش مخاطب روبرو شد؟ آیا ظرفیت های صدا و سیما برای ساخت برنامه های جذاب کاهش یافته و یا این که هنرمندان و تولید کنندگان کف گیر خلاقیتشان به ته دیگ خورده است! به نظر می رسد صداو سیما در این بین مرتکب اشتباه جدی شده است و با دست خود به قهر مخاطبان دامن زده است. صدا و سیما که سرمایه گذاری طولانی مدتی را روی بسیاری از نیروهای خود کرده بود، هریک را به بهانه ای از دایره برنامه سازی خارج کرد. لیست قابل توجهی از مجریانی که با رفتنشان، تلویزیون هم با برنامه های جذاب و سرگرم کننده خود خداحافظی کرد، مؤید همین نکته است. مجریانی همچون محمود شهریاری، وحید جلیلوند، محمدرضا شهیدی فرد، رضا رشیدپور، جواد یحیوی و ... که هر کدام حداقل مجری یکی از برنامه های به یادماندنی گفت و گو محور، جنگ یا ویژه برنامه بوده اند و تقریباً امروز دیگر جای چندانی در صدا و سیما ندارند. تلویزیون با از دست دادن چنین چهره هایی در عرصه اجرا ، مدتی است عرصه را به جوانترهای بی تجربه و صد البته ناواردی سپرده است که نتوانسته اند رغبتی میان مخاطبانش ایجاد کنند و در موارد بسیاری هم با ناشی گری و عدم آشنایی به اصول و قواعد اجرا باعث دلخوری میهمانان برنامه و مخاطب آن می شوند. موضوع دیگر هنرمندان هستند. باید دید هنرمندان غایب این روزهای تلویزیون امروز چه می کنند؟! بسیاری از آنها نشان دادند هنوز هم می توان مخاطب را جذب کرد و پای یک برنامه نشاند.برای نمونه نگاهی می اندازیم به پرونده کاری یکی از مجریان سابق صدا وسیما، رضا رشیدپور. وی سابقه اجراهای موفقی همچون «مثلث»، «شب شیشه ای»، «دیوار شیشه ای» و«زنده رود» را در کارنامه کاری خود دارد، از ویژگی های بارز رشیدپور توجه به ارزش های مخاطب و احترام به او، تسلط کامل بر ادبیات اجرا و ضوابط آن است که با اطلاعات عمومی بالا و توانایی برقراری ارتباط خوب توانست به سرعت جای خود را میان مخاطبانش باز کند و هنرمندانی را به تلویزیون بکشاند که تابحال روی آنتن تلویزیون ظاهر نشده بودند و یا هیچ گاه تمایلی به حضور در گفت و گوهای تلویزیونی نداشتند. یکی از همین برنامه ها هم منجر به ممنوع الکاری او در تلویزیون شد و او پس از مدتی غیبت دوباره با مصاحبه های چالشی به سبک «هاردتاک» در برنامه «دید در شب» در شبکه های اجتماعی ظاهر شد و با انتخاب به روز موضوعات و میهمانان توانست به همان قوت سابق، مخاطبانش را به خود جذب کند.این برنامه در هفته هایی که پخش شده است، به تنهایی به اندازه تمام برنامه های زنده و گفت و گویی تلویزیون دیده شده و بازخورد داشته است. مثال دیگر کارگردانانی است که امروز سریال هایشان همچون «شهرزاد» در شبکه نمایش خانگی دست به دست می شود و میزان مخاطبش از تعداد بیننده های سریال های تلویزیونی بیشتر است. به نظر می رسد تلویزیون باید در سیاست های خود بازنگری کند و عرصه را برای فعالیت بیش از پیش چهره هایی که خود در پرورش و شهرتشان نقش داشته است، باز کند تا به این ترتیب این رسانه به روزهای پر رونقش باز گردد.
پنجشنبه ، ۲۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها