واضح آرشیو وب فارسی:سایت خبری تحلیلی رشد: آلمان در مجموعه کشورهای اروپایی متساهل ترین رویکرد را در قبال پناه جویان در پیش گرفت اما اقدام برخی از پناه جویان آن قدر نفرت انگیز و زشت بود که کار دفاع از حقوق پناه جویان را بسیار سخت تر از گذشته کرد. عصر ایران - در نهایت همان گونه که پیش بینی می شد اقدام عده ای پناه جو در تعرض جنسی به زنان و سرقت از آنها در جشن های شب سال نو به خود آنها متوقف نماند و دولت آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان با پیشنهاد تغییر در برخی قوانین و سیاست های دولت برلین، از سیاست پیشین خود در زمینه جذب پناه جویان فاصله گرفت و در گردهمایی روز شنبه حزب حاکم دموکرات مسیحی اعلام کرد اگر قوانین موجود اخراج پناهجویان مجرم از آلمان را سخت می کند باید برای تغییر قوانین فکری کرد. این سخنان مرکل به این معنا است که او از تغییر قانون فعلی آلمان و سخت تر شدن آن در قبال پناه جویان حمایت می کند. بر اساس قوانین فعلی آلمان تنها زمانی می توان یک پناه جو را از این کشور اخراج کرد که جرمی مرتکب شده باشد که مجازات آن 3 سال زندان باشد و علاوه بر آن بیم خطری جانی برای بازگشت پناه جو به کشورش نباشد، اما در صورت تغییر این قانون ، ممکن است در هر دو شرط اخراج پناه جویان تجدید نظرهایی صورت گیرد که کار اخراج آنها را راحت تر کند. ماجرای شرمندگی خانم مرکل و حکایت پند آموز سعدی این تغییر سیاست دولت آلمان البته از روزهای پیش قابل پیش بینی بود؛ هنگامی که خبر تعرض جنسی و سرقت توسط برخی پناه جویان تازه وارد در روزهای گذشته در صدر اخبار رسانه های آلمانی قرار گرفت و برخی گروه های دست راستی (از جمله جنبش دست راستی پگیدا) با برگزاری تظاهرات اعتراضی، سیاست های مرکل را به باد انتقاد گرفتند. از نظر بسیاری از راست گرایان و منتقدان داخلی دولت آلمان، سیاست دولت مرکل در جذب بیش از 1 میلیون پناه جو در سال 2015 نوعی خودزنی به حساب می آمد، چه آنکه آغوش باز به روی پناه جویانی که امکان کنترل آنها وجود ندارد و به صورت موجی گسترده از یک منطقه درگیر بی ثباتی وارد آلمان و برخی دیگر از کشورهای اروپایی شده اند، وجود ندارد. اما مخالفت های این گونه از مخالفان مادام که اشتباهی از سوی خود پناه جویان و مهاجران سر نزده بود، در عمل نتوانست در سیاست های دولت آلمان تاثیر گذارد اما اقدام چند ده پناه جو در نهایت بهانه ای شد تا سیاست های درهای باز خانم مرکل، پایان یابد. البته این تغییر رویکرد دولت آلمان به معنای بسته شدن کامل درهای این کشور به روی پناه جویان نخواهد بود، اما ممکن است از این پس سیاست جذب پناه جویان آلمان به سادگی گذشته نباشد و پناه جویان از این پس باید بیشتر مراقب رفتارهای خود باشند. آلمان در مجموعه کشورهای اروپایی متساهل ترین رویکرد را در قبال پناه جویان در پیش گرفت و حتی در زمانی که موج شدید رسانه ای پس از وقایع جشن سال نو در شهر کلن و چند شهر دیگر آلمان علیه پناه جویان و مهاجران بود، فعالان مدنی آلمانی با برگزاری تجمع هایی از منتقدان خواستند همه پناه جویان را به یک چوب نرانند، و اقدام عده ای معدود از پناه جویان باعث تسویه حساب کلی با همه پناه جویان نشود، اما اقدام برخی از پناه جویان آن قدر نفرت انگیز و زشت بود که کار دفاع از حقوق پناه جویان را بسیار سخت تر از گذشته کرد. "امنیت " یکی از مهم ترین نیازها و ارکان هر جامعه ای است و وقتی گروهی سبب سلب امنیت یک جامعه شوند، واکنش طبیعی هر دولتی در قبال آن، معلوم است. ورود موج صدها هزار نفری پناهجویان به آلمان نیز با وجود مخالفت های گسترده برخی محافل دست راستی آلمانی و برخی دیگر از دولت های اروپایی در ماه های گذشته بی وقفه ادامه داشت و دولت مرکل با وجود همه مخالفت ها درها را به روی آنها باز گذاشته بود، اما برخی از همین پناه جویان کاری کردند که اسباب شرمندگی خانم صدر اعظم را فراهم کردند و به همراه آن، سرنوشت جمع کثیری از دیگر پناهجویان را نیز تحت تاثیر قرار دادند. مثل ماجرای " تجاوز و سرقت شبانه " عده ای از پناهجویان تازه وارد به آلمان به زنان آلمانی در جشن های شب سال نو میلادی، درست شبیه حکایتی از گلستان سعدی است. چه آنکه هم "تجاوز و غارت " در شب بود و هم به زندان افتادن همه درویشان هم طریق آن دزد ناشناس همراه کاروان درویشان. حکایت باب دوم گلستان سعدی خواندنی است : تنی چند از روندگان متفق سیاحت بودند و شریک رنج و راحت خواستم تا مرافقت کنم موافقت نکردند. گفتم: از کرم اخلاق بزرگان بعید است روی از مصاحبت مسکینان تافتن و فایده دریغ داشتن که من در نفس خویش این قدر قوت و سرعت می شناسم که در خدمت مردان یار شاطر باشم نه بار خاطر ان لم اکن راکب المواشی اسعی لکم حامل الغواشی یکی از آن میان گفت: ازین سخن که شنیدی دل تنگ مدار که درین روزها دزدی بصورت درویشان برآمد و خود را در سلک صحبت ما منتظم کرد چه دانند مردم که در جامه کیست نویسنده داند که در نامه چیست و از آنجا که سلامت حال درویشان است گمان فضولش نبردند و بیاری قبولش کردند صورت حال عارفان دلق است این قدر بس که روی در خلق است در عمل کوش و هر چه خواهی پوش تاج بر سر نه و علم بر دوش ترک دنیا و شهوتست و هوس پارسائی، نه ترک جامه و بس در کژاگند مرد باید بود بر مخنث سلاح جنگ چه سود؟ روزی تا بشب رفته بودیم و شبانگه بپای حصاری خفته که دزد بی توفیق ابریق رفیق برداشت که بطهارت میروم و بغارت میرفت پارسا بین که خرقه دربرکرد جامه کعبه را جل خر کرد چندانکه از نظر درویشان غایب شد ببرجی بررفت و درجی بدزدید. تا روز روشن شد آن تاریک رای مبلغی راه رفته بود و رفیقان بیگناه خفته. بامدادان همه را بقلعه درآوردند و بزندان کردند. از آن تاریخ ترک صحبت گفتیم و طریق عزلت گرفتیم که السلامة فی الوحدة چو از قومی یکی بی دانشی کرد نه که را منزلت ماند نه مه را شنیدستی که گاوی در علف خوار بیالاید همه گاوان ده را گفتم: سپاس و منت خدای را که از برکت درویشان محروم نماندم. اگر چه بصورت از صحبت وحید افتادم بدین حکایت مستفید گشتم و امثال مرا همه عمر، این نصیحت بکار آید بیک ناتراشیده در مجلسی برنجد دل هوشمندان بسی اگر برکه ای پر کنند از گلاب سگی در وی افتد کند منجلاب
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت خبری تحلیلی رشد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]