واضح آرشیو وب فارسی:کردتودی: بی تردید ما که ادعا داریم مسلمانیم، باید از سیره ی رسول الله (ص) تبعیت کنیم. سیره ای که نوه ی پیامبر یعنی امام حسین (ع) برای حفظ و در امان ماندن آن از تحریفات یزیدیان، جان خودش را فدا نمود. سیره ی که وحدت امت اسلامی را می طلبد. سیره ی که دشمنان اسلام و مسلمین در پی تخریب آن هستند.به گزارش کُردتودی، در سوره توبه می خوانیم: «لکنِ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ أُولئِکَ لَهُمُ الْخَیْراتُ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛[توبه/88] ولی پیامبر و کسانى که با او ایمان آوردند (برخلاف منافقان و معاندان)، با اموال و جانهایشان جهاد کردند؛ و همه نیکیها براى آنهاست؛ و آنها همان رستگارانند». چنانکه این آیه تصریح می کند،کسانی که داعیه پیروی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را دارند؛ باید با مال و جان خود در راه خدا گام بردارند.گر چه جهاد در اینجا به معنی جهاد نظامیست [1] ؛ ولی بذل مال فقط مختص به جهاد نظامی نیست و باید شخص مسلمان حقیقی، از پرداخت مالش در راه خدا اگر تمکن دارد (خمس و زکات) دریغ نورزد و افراد مسلمان فقیر را دستگیری کند تا آنها هم با توجه بیشتری به به مقوله دین خدا فکر کنند. از آنجا که فقر عامل برخی از آسیبهای اجتماعی و اعتقادیست؛ دین اسلام برای جبران این نقیصه دستور داده است که اغنیا از فقرا دستگیری کنند. به عبارت دیگر یک وحدت نطری بین دارا و فقیر در برخورد با مسائل جامعه ایجاد شود. این عامل باعث می شود که جامعه یکدست و یکصدا توسعه یابد و کمترین آسیب را از این مقوله دریافت کند.توجه پیامبر خدا و اهل بیت ایشان (صلوات الله علیهم اجمعین) به یتیمان و فقیران، [2]در راستای تلاش اسلام برای وحدت بیشتر جامعه و کم کردن فاصله طبقاتی، و هدایت جامعه به سمت معنویت و خدامحوری است. بی تردید اگر مسلمین به وظایف مطرح شده در این آیه عمل کنند و در راه پیشبرد اهداف اسلام با مال و جان کوشش کنند؛ سعادت دنیا و آخرت خود را رقم می زنند. سعادتی که با وحدت امت اسلام در پایبندی به آرمانهای اسلام و متعاقب آن، توجه به پیشرفت و توسعه جامعه مسلمین محقق می شود. همین اروپایی که از پس قرون وسطا سر بر آورده و برای ما شاخ و شانه می کشد، یکی از رموز موفقیتش، داشتن اتحاد در مواضعش است. " اتحادیه اروپا یی" آنها از کنفرانس اسلامی ما با نهایت تاسف جلوتر است. این همان نکته ایست که حضرت علی (علیه السلام) جامعه ی آنروز خودشان را به خاطر آن سرزنش نمود: «وَ اللَّهِ یُمِیتُ الْقَلْبَ وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ مِنَ اجْتِمَاعِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ عَلَى بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِکُمْ عَنْ حَقِّکُم ؛[2]بخدا اجتماع این قوم (معاویه و یارانش) بر باطل خود ( و پیشرفت در کارهایشان) و پراکندگی و عدم وحدت شما ــ با آنکه برحقید و پیشرفت حق شماست ــ قلب را می میراند و اندوه را بسوی انسان جلب می کند». وقتی مسلمین سیره ی پیشوایان خود را رها نموده و وحدت خود را از دست دهند؛ پیداست که دشمن نفوذ می نماید و از این عدم وحدت بیشترین استفاده را می برد. کار به جایی می رسد که برخی دولتهای مسلمان، برخلاف تصریح قرآن در باره دوست و دشمن، عمل می کنند. «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ؛[فتح/ 29]محمّد (صلی الله علیه و آله) فرستاده خداست و کسانى که با او هستند بر کافران سرسخت و در میان خودشان با یکدیگر مهربانند». باید این قاعده اجتماعی مهم، در روابط مسلمین با هم (وحدت امت اسلامی)، و در برخورد با دشمنانشان، مشهود باشد. متاسفانه با بی بصیرتی مسلمانان و سوء استفاده دشمنان اسلام و قرآن، نه تنها بین مسلمین رابطه ی دوستی و برادری هست؛ بلکه با دشمنان امت اسلامی می نشینند و برای نابودی دیگر کشورهای مسلمان، نقشه می کشند. علت آن هم این است که از همراهی و معیت حقیقی با رسول الله (صلی الله علیه و آله) و آیین او دور شده اند، گر چه خود را هم خادم حرم آن پیامبر رحمت بدانند.امروزه این اشتباه گرفتن دشمن و دوست، در بین بعضی کشورهای مسلمان مشهود است و حتی کار را بدانجا رسانده که دولت عربستان حتی نسبت به کشورهای عرب منطقه حالت خصمانه دارد، یعنی حتی اتحاد در گویش را هم فدای منافع خودش (که همان منافع بیگانگان باشد) نموده است. در حالی که ما اگر نسبت به سیره ی رسول مهربانی پایبند باشیم، باید حتی اگر مشکلی هست بین خودمان حلش نموده و کار را به جاهای خطرناک نکشانیم. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْ ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً؛[نساء/59]اى کسانى که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و از فرستاده او و صاحبان امرتان (که جانشینان معصوم پیامبرند) اطاعت نمایید. پس اگر درباره چیزى (از امور دین یا دنیا) نزاع داشتید آن را به خدا و رسولش برگردانید (اختلاف در دین را به وسیله فقیه و اختلاف در دنیا را به واسطه قاضى به کتاب و سنّت بازگردانید) اگر ایمان به خدا و روز واپسین دارید، این (براى شما) بهتر و خوش عاقبت تر است». [3] نتیجه گیری وحدت امت اسلام بجز با تبعیت از رسول اعظم (صلی الله علیه و آله) و جانشینان برحق او بدست نمی آید. در هنگام ظهور اختلاف بین مسلمین، بنا به فرمایش قرآن باید حضرات مصومین (علیهم السلام) و روایاتشان حاکم و قاضی ما باشند. پی نوشتها [1] تفسیر المیزان، ج9، ص487 [2]حضرت علی (علیه السلام) قبل از شهادتش می فرماید: « الله الله فی الفقراء والمساکین فشارکوهم فی معاشکم؛از خدا بترسید، از خدا بترسید درباره بینوایان و مسکینان و آنها را در زندگی خود شریک سازید و از خوراک و لباس خود به آنها نیز بدهید». ر. ک: تحف العقول / النص / 198 / وصیته إلى ابنه الحسن ع لما حضرته الوفاة کتبنا منها ما اقتضاه الکتاب ..... ص : 197 [3] نهج البلاغة (للصبحی صالح) / / 70 / استنهاض الناس ..... ص : 69 [4] ترجمه مشکینی، ص87 منبع: رهپویان قرآن میلاد پیامبر هفته وحدت تبعیت از پیامبر
یکشنبه ، ۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کردتودی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]