تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820575518
هند و ژاپن، الگوی روابط اقتصادی و صنعتی قرن 21- زمان رضاخانی *
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هند و ژاپن، الگوی روابط اقتصادی و صنعتی قرن 21- زمان رضاخانی * تهران - ایرنا - سران هند و ژاپن با امضای قراردادهایی، نوعی از همکاری های راهبردی را نهادینه کردند که می تواند الگوی همکاری های اقتصادی و صنعتی میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در قرن 21 باشد.
«شینزو آبه» نخست وزیر ژاپن روزهای اخیر دیداری سه روزه از هند داشت . دهلی نو و توکیو در سفر نخست وزیر ژاپن، توافق نامه هایی در زمینه های آموزش، دانش وفناوری، صنایع هسته ای، خودروسازی، صنایع دفاعی و راه آهن تندرو امضا کردند.در این نوشتار به بخش هایی از این توافقنامه ها توجه شده است که می تواند الگویی از روابط اقتصادی میان کشورهای توسعه یافته و کشورهای درحال توسعه باشد.** سرمایه گذاری در سایه رقابتساخت قطار تندروی بمبئی - احمدآباد، یکی از قراردادهای امضا شده میان نخست وزیران دو کشور است. فاصله میان این دو شهر 505 کیلومتر است و مسافرت با راه آهن میان آنها هشت ساعت طول می کشد. ساخت قطار تندرو با فناوری تعلیق مغناطیسی، زمان سفر با راه آهن میان احمدآباد و بمبئی را به تنها دو ساعت کاهش خواهد داد.ژاپن حاضر شد برای ساخت این راه آهن، 12 میلیارد دلار وام به دهلی نو بدهد. بخشی از این 12 میلیارد دلار نیز وام کم بهره با سود «یک دهم درصد» و مهلت بازپرداخت 50 ساله خواهد بود. طبیعی است که چنین سرمایه گذاری سخاوتمندانه ای، حاصل بازار رقابتی است. یعنی ژاپن می داند که اگر در سرمایه گذاری، بهترین پیشنهاد را ارایه نکند، آلمان، فرانسه، آمریکا یا اسپانیا که فناوری قطارهای تندرو دارند، ممکن است پیشنهادهای بهتری بدهند.** تمایل ژاپن به صادرات سلاحدولت «شینزو آبه» پارسال با تغییر قوانین، به بیش از نیم قرن انزوای نظامی کشورش پایان داد. شرکت های ژاپنی از این پس می توانند با کشورهای خارجی که در تحریم سازمان ملل نباشند، برای ساخت یا صادرات سلاح نظامی همکاری کنند. سران ژاپن و هندوستان توافق کردند که برای ساخت تجهیزات نظامی با یکدیگر مشارکت کنند. این نخستین صادرات نظامی ژاپن به یک کشور خارجی پس از جنگ جهانی دوم خواهد بود.توکیو احتمالا خواهد پذیرفت که خط تولید محدود هواپیمای US-2 را در هند راه اندازی کند تا بخشی از ناوگان US-2 ارتش هند، با مشارکت طرف ژاپنی ساخته شود. هواپیمای «شین مایوا» (US-2) هواپیمایی آبی – خاکی است و ویژه عملیات گشت، شناسایی و نجات دریایی طراحی شده است. این هواپیما قابلیت نشست و برخاست روی باندهای کوتاه در خشکی و روی سطح دریا را دارد.افزون بر این، ژاپنی ها دارای پیشرفته ترین فناوری در ساخت تجهیزات نیروی هوایی، ناو و زیردریایی و حتی تانک هستند و در این زمینه ها نیز می توانند به تقویت نیروی دفاعی هند کمک کنند.توکیو با ورود به بازار تسلیحات، باید با رقیبانی چون آمریکا، روسیه، چین و کشورهای اروپایی رقابت کند. یافتن تنها یک مشتری پس از یک سال تلاش، نشان می دهد این رقابت به هیچ روی آسان نخواهد بود. طبیعی است که ژاپنی ها از یافتن مشتریانی مطمئن و باثبات در بخش دفاعی استقبال خواهند کرد.** آغازی نو در ساخت نیروگاه های هسته ایبسیاری از کشورها، از جمله ژاپن، هند را در سال 1998 میلادی و به خاطر آزمایش های اتمی، تحریم کردند. این تحریم ها خیلی زود با تغییر رویکرد دولت هند برداشته شد و سال 2005، دولت وقت هند به توافقی هسته ای با آمریکا دست یافت که اگرچه به صورت کامل اجرا نشد، اما راه را برای همکاری هسته ای میان دهلی نو و کشورهای غربی باز کرد.کشور هند امروز 21 نیروگاه اتمی دارد، اما می خواهد توان تولید برق هسته ای اش را از پنج هزار مگاوات تا سال 2020 به 20 هزار مگاوات افزایش دهد.توافق برای همکاری های صلح آمیز هسته ای و ساخت نیروگاه اتمی در هند، بخشی از دستاوردهای سفر «شینزو آبه» به دهلی نو بود.هندوستان پیشاپیش زمین هایی را برای ساخت نیروگاه توسط شرکت «هیتاچی - جنرال الکتریک» و شرکت «توشیبا» که مالک صنایع «وستینگهاوس» است، اختصاص داده است.** انتقال فناوری های صنعتیسال ها است که شرکت های ژاپنی، از جمله صنایع خودروسازی این کشور، با مشارکت طرف های هندی در خاک هند فعالیت می کنند. دولت «نارندرا مودی» از زمان به دست گرفتن قدرت در اوایل خرداد 1393، شعار «در هند بسازید» را سرلوحه روابط بازرگانی با کشورهای خارجی قرار داده است. این شعار، در سفر «شینزو آبه» نه تنها در قالب همکاری برای ساخت تجهیزات نظامی، بلکه در قالب همکاری در صنایع خودروسازی نیز خود را نشان داد.شرکت هندی - ژاپنی «ماروتی سوزوکی» که پیشتر نیز در هند فعال بود، قرار است از این پس بخشی از تولید خود را به کشور ژاپن، یعنی خاستگاه صنایع سوزوکی صادر کند. این اتفاق، بی تردید، برگی زرین در صنایع هندی خواهد بود. بویژه آنکه سوزوکی های ساخت هند باید از استانداردهایی برخوردار باشند که بتوانند در ژاپن با غول هایی مانند تویوتا، هوندا، نیسان، میتسوبیشی و مزدا رقابت کنند.** تفکیک «همکاری های فنی» از «حجم بازرگانی»ژاپن سال 2014 میلادی، حدود 700 میلیارد دلار صادرات و 798 میلیارد دلار واردات داشت. در این سال، چین دومین شریک صادراتی و بزرگترین شریک وارداتی ژاپن بود. ارزش بازرگانی میان هند و ژاپن، تنها با پنج درصد از بازرگانی میان «ژاپن و چین» و 25 درصد از بازرگانی میان «هند و چین» برابری می کند. در مقابل، ژاپن در فهرست پنج شریک تجاری هند، هیچ جایگاهی ندارد.اگرچه دو کشور ژاپن و هند قصد دارند سطح بازرگانی با یکدیگر را افزایش دهند، اما فعلا در روابط این دو کشور، «همکاری های فنی و صنعتی» جایگاهی کاملا برجسته و مستقل از «داد و ستد» دارد. ** فرجام سخنسفر نخست وزیر ژاپن به هند و قراردادهایی که در جریان این سفر میان رهبران دو کشور امضا شد، نشان داد:الف - سرمایه گذاری های رقابتی، بویژه به سود کشور در حال توسعه و سرمایه پذیر است.ب - ژاپن برای یافتن بازار فروش و همکاری تسلیحاتی مصمم است.پ - تنش زدایی هسته ای میان هند و غرب، به سادگی امکان جهش در صنایع هسته ای را برای دهلی نو فراهم آورده است.ت - «مشارکت در ساخت و توزیع» الگویی تازه در همکاری های صنعتی است که جای الگوی قدیمیِ «واردات» یا حتی «مشارکت صرف در تولید» را گرفته است.ث - «همکاری های فنی و صنعتی» جایگاهی مستقل از داد و ستد کالا دارد و الزاما با ارزش بازرگانی میان کشورها نسبت مستقیم ندارد...........................................................................................* کارشناس حوزه روابط بین الملل
24/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها