واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: کالبد تاریخی شهرها که از آن به عنوان موجود زنده یاد می شود نباید تحت تاثیر ترجیحات سوداگرانه ساخت و ساز به نابودی برود. به گزارش ایسنا، طی سالیان اخیر سرعت تخریب خانه های کلنگی به قدری بوده که علاوه بر هدررفت بخش اعظمی از منابع ملی، هویت تاریخی شهرها را از بین برده و تعریف «خانه کلنگی» را در نظام شهرسازی تغییر داده است؛ تا جایی که بسیاری معتقدند تخریب بسیاری از خانه های کلنگی نه تنها شهر را بازسازی نخواهد کرد بلکه پس از چند سال خانه های نوسازی شده را به چرخه جدیدی از فرسودگی وارد می کند. غلامحسین میثاقیان، مدیرکل دفتر حفظ و احیا بناها در این خصوص می گوید: مهمترین معضل بافت های تاریخی کشور، نبود تلقی صحیح از معنای شهر است ، چون موجودیت یک شهر در کالبد آن خلاصه نمی شود و جمعیت نیز به تنهایی موجود شهر نیست. وی با اشاره به اینکه راه حل معضلات شهری را نباید در مشکلات سازه ای و مهندسی جستجو کرد، ادامه داد: آموزش مفاهیم صحیح شهری، زمینه های بازگرداندن منزلت اجتماعی به بخش های تاریخی و فرهنگی را میسر می کند و این اقدام یکی از مهمترین عوامل حفاظت از بافت های تاریخی و فرهنگی کشور است. او با بیان اینکه آموزش و پیگیری اقدامات حفاظتی اولویت اصلی بافت های تاریخی کشور است، تاکید کرد: بسیاری از بافت های تاریخی کشور در سال های گذشته دچار تخریب های زیادی شده اند، به طوری که در بسیاری از بافت های منسجم و در هم تنیده جز لکه های تاریخی اثر دیگری باقی نمانده است. به همین دلیل اقدامات حفاظتی، جلوگیری از اجرای طرح های نامناسب توسعه ای و بازگرداندن سرمایه اجتماعی مهمترین اتفاقاتی است که باید در بافت های تاریخی کشور رخ دهد. اما تصویب ابلاغ محدوده ی بافت تاریخی ۱۶۸ شهر در طرح های توسعه و عمران با تاکید وزیر راه و شهرسازی برای بازآفرینی شهرها در یکشنبه 3 آبان ماه و همچنین تاکید بر اندیشه ی ایران شهر در روز دوشنبه - 27 مهرماه – سال جاری از جمله اقداماتی است که به نظر می رسد تلنگری برای حفاظت از محدوده های تاریخی و فرهنگی شهرهای کشورند. با این حال موضوع تعیین و ابلاغ محدوده بافت های تاریخی به این زمان محدود نمی شود. پیش از این در سال های 85 تا 88 کارشناسان سازمان میراث فرهنگی کشور اعلام کرده بودند که بیش از 780 بافت تاریخی در کشور شناسایی شده اند که نیازمند تعیین محدوده تاریخی هستند. اما تلاش برای شناسایی این بافت ها در حالی آغاز شد که سازمان میراث فرهنگی موظف به تعیین محدوده بافت های تاریخی تا پایان برنامه چهارم توسعه بوده است. بخشی از محدوده های تاریخی شناسایی شده امروز از بین رفته اند، اما آن چه از نظر سازمان میراث فرهنگی و دفتر بافت های تاریخی اهمیت داشت، حفظ ارزش های فرهنگی بافت تاریخی هر شهر بود که به این ترتیب امکان احیای بافت های تاریخی از دست رفته را امکان پذیر می کرد. یکی دیگر از مشکلات بافت های تاریخی کشور استناد به طرح تفصیلی سال های گذشته بود که پیش از این توسط استان ها تهیه شد و در بخش های مربوط به بافت های تاریخی فاقد حساسیت های لازم کارشناسی بوده و است و حالا کارشناسان همیشه این بیم را دارند که مبادا مسوولان فقط به این طرح های تفصیلی اکتفا کنند که به این ترتیب نه تنها بخشی از بافت های تاریخی کشور دیده نمی شود که بخش های باقی مانده نیز تنها تکه کوچکی از بدنه بزرگ بافت تاریخی شهرهای کشور خواهد بود. به نظر می رسد از دلایلی که سازنده های بخش مسکن را به سمت تخریب خانه های کلنگی ترغیب می کند «مازاد تراکم» تعلق گرفته به این خانه ها است. مشاور سازمان نظام مهندسی با تشریح این پدیده، این روند را موجب رشد قیمت خانه های کلنگی پیش از نرخ تورم در دوره بیش رو می داند. محسن بهرام غفاری مشاور سازمان نظام مهندسی با اشاره به گسترش تخریب خانه های کلنگی در شهر تهران اظهار کرد: مجموعه شهری علاوه بر تعدادی ساختمان و فضای عمومی با کاربری های مختلف تفریحی و خدماتی دارای صفاتی است که آن را از شهرهای مجاور متمایز می کند. این صفات که به تاریخ و جغرافیای آن شهر وابسته است به آن شهر تشخص و هویتی می دهد که در هیچ جای دیگر از کره خاکی به هیچ وجه تکرارپذیر نیست. او ادامه داد: یک شهر با اتکا به این ویژگی ها در یک فرآیند تاریخی متولد می شود، به بالندگی می رسد، رشد می یابد و پایدار می شود حتی گاهی همچون مسجد سلیمان پیر می شود. بنابراین هرگونه رفتار با شهر باید به مثابه رفتار با یک موجود زنده باشد تا در آن تاثیرگذار شود.
سه شنبه ، ۲۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]