واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: برای دلتنگی 14هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل هرمزگان کاری کنیم -هومن محمدکرمی* بیش از 14هزار دانش آموز هرمزگان بر اساس آمار رسمی، از تحصیل بازمانده و یا ترک تحصیل کرده، دلتنگ بازگشت به مدرسه و نشستن دوباره پشت میز و نیمکت ها هستند.
هرمزگان در تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل و ترک تحصیل کرده،رتبه دوم کشور را دارد و تردیدی نیست این جایگاه، شایسته استانی که پیشوند" قطب " بر پیشانی بسیاری از شاخص هایش چسبانده می شود نیست.نرخ بی سوادی در این استان بیش از میانگین کشوری اعلام شده که این وضعیت نیز زیبنده استانی که قرار است آن گونه که گفته می شود لوکوموتیو یا موتور قطار توسعه کشور باشد،نیست.کارشناسان دولتی در تحلیل دلیل بالا بودن آمار دانش آموزان بازمانده از تحصیل، مواردی مانند فقر اقتصادی، ناتوانی خانواده ها در تامین هزینه های تحصیل فرزندان و به کارگیری کودکان در شغل های مختلف به عنوان کمک خرج را مورد اشاره قرار داده اند که تمام این تحلیل ها به راحتی در اخبار رسمی منتشر شده قابل دسترس است.در این شرایط آموزش و پرورش استان نیز از تهیه طرحی سه ساله برای بازگرداندن این دانش آموزان به پشت میز و نیمکت مدارس خبر داده و اعتبار مورد نیاز امسال برای این طرح را 30میلیارد ریال اعلام کرده است.شاید در نگاه اول 30میلیارد ریال رقم بزرگی به نظر بیاید اما در مقایسه با هزینه های سایر بخش ها، بسیار ناچیز است.به عنوان مثال هزینه اجرای هریک کیلومتر آسفالت بر اساس برآورد سازمان مدیریت و برنامه ریزی حدود 10میلیارد ریال برآورد شده و در حقیقت بودجه مورد نیاز این طرح، معادل رقم مورد نیاز برای آسفالت کردن فقط سه کیلومتر جاده است.بی تردید یکی از معیارهای سنجش موفقیت مدیریتی در هر سطحی از سازمانی گرفته تا استانی و کشوری تشخیص ضرورت ها با توجه به محدودیت های مختلف از جمله تنگناهای اعتباری است.این همان اصلی است که به زبان ساده "اهم فی الاهم "یا تشخیص مهمترین اولویت ها در بین موضوع های مهم نامیده می شود و از نخستین درس های نه تنها مدیریت، بلکه زندگی است و با این معیار باید دید اختصاص حدود 100میلیارد ریال در یک دوره سه ساله برای بازگرداندن 14هزار دانش آموز مهم تر است یا صرف این اعتبار برای افزودن 10کیلومتر آسفالت به آسفالت استانی که باز هم به گفته مسئولین به 14هزار کیلومتر جاده نیاز دارد.هر چند بر حسب اتفاق عدد "14هزار" در هر دو موضوع مشابه است اما افزودن 10کیلومتر به آسفالت استانی که نیاز به 14هزار کیلومتر جاده دارد هیچ نمود و تاثیر محسوسی نخواهد داشت و به عکس بازگرداندن 14هزار دانش آموز به مدرسه ،اثر کوتاه مدت ،میان مدت و بلند مدت هم در سرنوشت شخصی این دانش آموزان و خانواده های آنان و هم تاثیر مثبت غیرقابل انکار در آینده استان هرمزگان خواهد داشت. از منظری دیگر، یک تجربه شیرین و خوشایند پس از اتمام دوران مسئولیت برای هر مدیری ،توانایی دست گذاشتن بر یک یا چند اقدام شاخص به عنوان اقدام اساسی و کار ماندگار در دوران مسئولیتش خواهد بود که از این زاویه نیز برگرداندن 14هزار دانش آموز به مدرسه ،می تواند درخشان ترین نمره و بهترین اقدام برای یک مجموعه مدیریتی از مدیر آموزش و پرورش استلان تا مدیریت عالی استان باشد.همچنین همراهی تمام افراد حقیقی و حقوقی مرتبط و تاثیرگذار در این اقدام می تواند بهترین نماد همدلی و همزبانی برای تحقق یک هدف مهم و حتی مقدس باشد که ارزش آن از دهها همایش و بیلبورد تبلیغاتی با شعار همدلی و همزبانی بیشتر است.اکنون هر کدام از ما با توجه به جایگاهمان در برابر یک آزمون بزرگ برای انجام وظیفه جهت بازگرداندن این دانش آموزان به کلاس و مدرسه قرار داریم و می طلبد مدیریت عالی استان، نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، مدیران میانی و ارشد کشور ،اصحاب رسانه ،خیران و نیکوکاران به قلمی و قدمی و ریالی ،دِین تاریخی خود در این زمینه را ادا کنند.* خبرنگار ایرنا در هرمزگان
23/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]