واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: «رستاخيز» مصداقي براي كجساختاري سينماي ايران
احمدرضا درويش، كارگردان فيلم «روز رستاخيز» در نامهاي استعفاي خود از شوراي عالي سينما را پس از پنج ماه رسانهاي كرد تا شايد با اين بهانه اهرم فشاري ديگر بر وزارت ارشاد براي اكران رستاخيز باشد.
نویسنده : عليرضا ملوندي
احمدرضا درويش، كارگردان فيلم «روز رستاخيز» در نامهاي استعفاي خود از شوراي عالي سينما را پس از پنج ماه رسانهاي كرد تا شايد با اين بهانه اهرم فشاري ديگر بر وزارت ارشاد براي اكران رستاخيز باشد.
با انتشار نامه استعفاي احمدرضا درويش از شوراي عالي سينما، به نحوي آخرين تير تركش او براي اكران عمومي فيلم رستاخيز از كمان وي به سوي وزارت ارشاد و سازمان سينمايي پرتاب شد تا شايد بارقهاي از اميد در دل او كماكان باقي بماند.
اين استعفا پنج ماه پيش، پس از توقف اكران فيلم صورت گرفت ولي پس از صحبتهاي علي جنتي، وزير ارشاد در خصوص اكران فيلم رستاخيز مبني بر اينكه تا اصلاحات مربوط به چهره حضرت عباس و علي اكبر(ع) صورت نگيرد، خبري از اكران نيست و در ادامه، كار همين جا ختم به خير نشد و حتي پاي رئيسجمهور به اين داستان كشيده شد و وقتي نظر روحاني با وزيرش همسو بود، اميد درويش از دولت تدبير و اميد، به نااميدي بدل شد و او با رسانهاي كردن متن استعفاي پنج ماه پيش خود، ناراحتي خود از عملكرد دوساله وزارت ارشاد را به گوش همگان رساند تا شايد اميدي براي اكران فيلمش باقي بماند.
«روز رستاخيز» آخرين ساخته احمدرضا درويش ( كه در محافل سينمايي به رستاخيز معروف است) که گمان ميرفت يكي از فيلمهاي برتر تاريخ سينماي ايران با موضوعي تاريخي - مذهبي باشد، هنگام اكران با حواشي زيادي مواجه شد تا جايي كه پاي اعتراض بعضي از علما و مراجع تقليد به اين داستان كشيده شد و بيشتر اين اعتراضها مربوط به نمايش چهره حضرت عباس و علي اكبر(ع) در فيلم و برخي اشتباهات تاريخي بود كه در همان ساعات اوليه اكران عمومي در تيرماه 94 وزارت ارشاد و سازمان سينمايي براي حفظ شأن مراجع دستور به توقف اين فيلم دادند تا اعتماد درويش به دولت تدبير و اميد براي اكران فيلمش به آرزويي بر بادرفته بدل شود.
اين فيلم با بودجهاي كاملاً خصوصي كه گفته ميشد از سوي برخي شيعيان متمول عرب زبان كشورهاي حاشيه خليج فارس تأمين شده پس از يك سال پيش توليد، بهمن 88 همزمان با اربعين حسيني كار خود را آغاز كرد و پس از 250 جلسه فيلمبرداري در دي ماه 89 به اتمام رسيد.
درويش براي اين فيلم سنگ تمام گذاشت و براي تدوين و موسيقي فيلم دست به دامان برندگان اسكار اين رشتهها شد تا در نهايت «طريق انوار» تدوينگر فيلم «سخنراني پادشاه» و «استفن واربك» آهنگساز و برنده اسكار موسيقي فيلم «شكسپير عاشق» به كمك درويش آمدند تا رستاخيز را به پخش جهاني آن نزديك كنند. علاوه بر عوامل فني فيلم، درويش از بازيگران كويتي، عراقي، لبناني و سوري نيز در اين فيلم بهره گرفت تا اين فيلم با سه زبان فارسي، عربي و انگليسي آماده پخش و اكران جهاني گردد.
فيلم سال 91 آماده اكران شده بود اما به گفته سجادپور، مديركل سابق نظارت سازمان سينمايي درويش عمداً ساخت آن را به درازا كشاند تا فيلمش در دولت دهم به نمايش در نيايد. او دل به دولت تدبير و اميد بست و اولين اكران خود را به جشنواره فيلم فجر 92 رساند و با حمايت همه جانبه سازمان سينمايي، با كوله باري از جوايز به خانه رفت و اميدوار از اكران عمومي فيلم در بستري از آرامش، حتي دعوت جنتي وزير ارشاد را به عضويت شوراي عالي سينما لبيك گفت و به تيم جديد اين شورا پيوست.
تا به حال در همه سريالها و فيلمهاي سينمايي كه با موضوع زندگي ائمه معصومين و فرزندان آنها ساخته شده، تلاش شده چهره اين بزرگواران يا به نمايش درنيايد (مانند فيلم محمدرسولالله مصطفي عقاد) يا در صورت نمايش، با نوراني كردن چهره آنها، از حساسيتهاي جاري كاسته شود اما درويش در فيلم خود دست به عملي خلاف عادت زد و با بيان اينكه موفق به جلب نظر مثبت علما شده به نمايش چهره حضرت عباس و علي اكبر(ع) پرداخت ولي اعتراضها كار دست درويش داد و درنهايت فيلم همان روز اول اكران توقيف شد.
از همان روز، مشكلات احمدرضا درويش و وزارت ارشاد دولت يازدهم آغاز شد. او كه بيش از 10 سال از عمر خود را صرف ساخت «روز رستاخيز» كرده در مصاحبهاي صراحتاً بيان داشت كه «اين فيلم بخشي از هويت من شده است و تا تكليف اكران آن مشخص نشود، حاضر به ساخت هيچ فيلمي نيستم.» و همين مسئله را بغرنجتر كرده، از طرفي درويش حاضر به كوتاه آمدن از مواضعش نيست و فيلم را بيش از اين اصلاح نميكند از سوي ديگر دولت نميخواهد بيش از اين رابطهاش با مراجع تقليد و روحانيون خراب شود و اصرار دارد كه «روزرستاخيز» بايد اصلاح شود تا جايي كه شخص حسن روحاني نيز در اين قضيه ورود كرده است.
فارغ از اينكه موافق استدلال درويش در نمايش چهره امامزادگان در فيلم باشيم يا مخالف و منتقد آن، ميتوان حاشيههاي اين فيلم را نمونه كامل كمدي حاكم بر سينماي كج ساختار ايران دانست؛ سينمايي كه مسئولانش ابتدا با حمايتهاي بيدريغ خود 10 سال يك كارگردان را مشغول ساخت فيلم كردهاند و با دادن سيمرغها و تمام جوايز يك جشنواره، فيلم او را به عرش رساندند و در ادامه با علم به اينكه نمايش چهره برخي شهداي والامقام كربلا موجب اعتراضات برخي علما و متدينين خواهد شد دست به اكران رستاخيز ميزنند اما همان روز نخست اكران با مشاهده اعتراضها، فيلم را توقيف ميكنند و روي كارگردان شمشير ميكشند!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]