تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815412647
جای خالی تصمیم گیری های استراتژیک در منطقه/حسین واله*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جای خالی تصمیم گیری های استراتژیک در منطقه/حسین واله* چشم انداز بحران های خاورمیانه امید بخش نیست، درگیری های نظامی چندوجهی با مشارکت نیروهای پیدا و ناپیدا همه جا بشدت ادامه دارد.
تنش بین ترکیه و روسیه رو به افزایش است در حالی که اعضای بیشتری از ناتو ضمن خودداری از ورود در آن، اعلام ورود نسبی به بحران تروریسم در سوریه می کنند همزمان با اعتراف صریح به اینکه مداخله آنان در آن سطح کارساز نیست، جنگ در یمن بدون هیچ دستاورد ملموسی تنها بر عمق نفرت ها می افزاید. در مصر، موج ناامنی و تروریزم رو به تشدید است. عراق با پیچیدگی های بحران داعش و مسأله طائفی و قومی دست و پنجه نرم می کند وبین چکش سیاست های ایالات متحده و سندان متحدان منطقه ای آن در حال له شدن است. هیچ چشم انداز تخفیف بحران در افق دیده نمی شود که بماند نشانه هایی از سرریز شدن این بحران در داخل جوامع غربی نیز پیدا شده است.یک تحلیل آشنا همه این روند را بر پایه فرض عاملی پنهان تفسیر می کند که نقش برتر را در این صحنه به دست دارد. برای ارزیابی این تحلیل، پیشنهاد می کنم لختی تخیل خود را به کار انداخته و وضعیت جاری را در حالتی فرضی و غیر واقعی در نظر آوریم؛ حالتی که عامل نیروی خارجی ناگهان به طور کامل از صحنه حذف شود؛ نه ناتو در منطقه حاضر باشد نه روسیه. اگر برایند نگرش ها و اراده های منطقه ای در جهت تحکیم امنیت و ثبات و همکاری منطقه ای باشد آنگاه می توان این تحلیل را جامع تلقی کرد. در غیر این صورت، باید چاره ای برای عوامل بومی بحران نیز جست. کمتر ناظری را سراغ داریم که نداند رهبران منطقه در دهه گذشته به ترتیبات امنیتی سنتی که پس از جنگ جهانی دوم بتدریج استقرار یافته بود پشت کرده اند. آن ترتیبات گرچه بی عیب و نقص نبودند اما اهم عوامل طبیعی بی ثباتی را در نظر داشته و برای مهار آنها راهبردی تعیین کرده بودند که سر جمع منافع همه طرف ها را تأمین می کرد. با خروج از آن ترتیبات، درگیری هایی چند وجهی پدیدار شد که طرف های آن خواسته یا ناخواسته نیروی سومی را فعال کردند که بسرعت ابتکار عمل را از دست پدرخوانده ها ربود. بین المللی کردن بحران برای مهار این خطر نیز راه به مقصود نبرد چرا که ورود نیروهای فرامنطقه ای بدلیل اهداف دراز مدت آنان و نه به هدف مهار بحران است. در نتیجه، اراده های متعارض تازه ای به بافت قدیمی بحران افزوده شد و منطقه بیش از پیش در گرداب اراده های متعارض فرو رفت.ایران و دیگر قدرت های منطقه باید تصمیم های استراتژیک بگیرند. بازبینی راه طی شده نشان خواهد داد سیاست گسترش نفوذ در منطقه و پر کردن خلأ قدرت ناشی از بازگشت امریکا به سیاست انزوا به بهای تضعیف رقیبان سنتی، هزینه ای بسیار بیشتر از برآورد اولیه داشته است. این تلاش تدریجاً به سمت وضعیتی می رود بسیار بدتر از شکست در برابر رقیب منطقه ای و نشانه هایی از این خطر هم اکنون دیده می شود. اگر نتیجه عملی بازی جاری تبدیل خاورمیانه به میدان زورآزمایی قلدرهای فرامنطقه ای شود و در نتیجه مهار اوضاع از دست بازیگران منطقه ای خارج گردد بازنده اصلی اطراف منطقه ای خواهند بود. تجربه دو قرن اخیر نشان می دهد جهان صنعتی نه از تلاش برای مهار منابع انرژی دست خواهد کشید و نه در رقابت داخلی خود پشیزی برای منافع صاحبان اصلی این منابع ارزش قائل خواهد شد. زاویه گرفتن عربستان با غرب، درگیری ترکیه به نیابت از ناتو، تبدیل سوریه به پادگان نیروهای چند ملیتی خودسر، کشت و کشتار در یمن و مصر و لیبی، جنگ داخلی مسخره در عراق (چه قومی و چه طایفه ای) و صادرات آدمکش به بلاد مغرب هیچ منفعتی را برای هیچ یک از دولت های طبیعی خاورمیانه تأمین نمی کند و در نهایت برای همه آنها خسارت بیشتر به بار می آورد. اگر برای داشته های طبیعی و خداداد خود اهمیت قائلیم باید تا دیر نشده به تعاملی منطقه ای برسیم که زمام امور منطقه را به دست دولت های منطقه بازگرداند و در نتیجه، نقش قدرت های فرامنطقه ای را محدود کند هرچند نیازمند تصمیمات سخت و دردآور باشد.*استاد دانشگاه**روزنامه ایران/یکشنبه پانزدهم آذر 13949345**2054
15/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها