واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۳
محمدهاشم اکبریانی میگوید: رسانهها به جامعه سیاستزده دامن میزنند و جامعه نیز تنها به سیاست توجه میکند، در این وضع کتاب در حاشیه سیاست باقی میماند. این داستاننویس و شاعر در گفتوگو با خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا، درباره تاثیر رسانه بر کتاب گفت: طبیعتا رسانهها تاثیر بسزایی بر کتاب دارند و کسی منکر این تاثیر نیست. نکتهای که وجود دارد این است که این تاثیر از جامعهای به جامعه دیگر فرق میکند. از آنجایی که جامعه ایران سیاستزده است و سیاست مساله اصلی جامعه ما شده رسانهها بیشتر به آن توجه دارند و طبیعتا ادبیات و کتاب در مراتب بعدی قرار میگیرند. او مشکل اصلی را سیاستزدگی دانست و بیان کرد: در جامعه غیرطبیعی که همه امور در جای خود قرار نگرفته باشد و مسالهای به عنوان موضوع خاص در جامعه مطرح شود، بقیه امور در حاشیه آن میماند. کتاب هم در جامعه ما در حاشیه سیاست قرار دارد. مساله اصلی رسانهها نیز سیاست است که به همین جهت از کتاب و ادبیات کمتر سخن میگویند. اکبریانی با بیان اینکه نتیجه این نپرداختن باعث میشود ذهن مردم بیشتر با سیاست عجین شود تا با ادبیات و هنر، اظهار کرد: اگر جامعه ایران جامعه سیاستزدهای نبود و کتاب هم در جای خود قرار داشت طبیعتا این وضع پیش نمیآمد. در چنین شرایطی نشریاتی که به طور خاص به ادبیات نگاه میکنند و حرفهای به آن میپردازند، به قطع تاثیرگذار خواهند بود. این نویسنده ادامه داد: اما تاثیر آنها هم تحتالشعاع مسائل سیاسی قرار میگیرد و از آن بازدهی لازم و دستاوردی که باید داشته باشند فاصله میگیرند. ما حتی بسیاری از مواقع کتاب، ادبیات و هنر را از زاویه سیاسی میبینیم و رسانههایی هم که به کتاب میپردازند آن را از دریچه سیاست میبینند و بیشتر کتابهای سیاسی مطرح میشود. او درباره سیطره سیاست بر کتاب گفت: تجربه این چند دهه نشان میدهد که کتابها با موضوع سیاسی توجه بیشتری را جلب میکنند و خوانندگان بیشتری به سمت آنها میروند. این سیاستزدگی جامعه را نشان میدهد که همه چیز در سیطره سیاست است و سیاست بر همه چیز مسلط است. این شاعر در ادامه افزود: تاثیر رسانه زیاد است. در کشورهایی که رسانهها سیاستزده نیستند و یا در کنار رسانههای سیاسی رسانههای کتاب وجود دارند، میبینیم که هنر و ادبیات جایگاه مناسب خود را پیدا میکنند. اگر رسانهها به کتاب بپردازند طبیعتا شاهد خواهیم بود که کتاب در جامعه بیشتر فروش میرود و صنعت نشر هم از این اوضاع نابسامان بیرون میآید. او درباره توجه رسانهها به کتاب در دهههای پیش بیان کرد: در دههای پیش توجه به کتاب بیشتر بود اما اکنون بیشتر به کتابهای سیاسی توجه خاص میشود. کتاب هم همچون هر کالای اقتصادی دیگر تابع چرخه عرضه و تقاضاست. اما موضوع اینجاست که چرا تقاضا به سمت کتاب نیست؟ این اهمیت دارد و پاسخ به این پرسش گره مساله را باز میکند. این که چرا تقاضای جامعه ما به سمت مسائل سیاسی است نه کتاب. این روزنامهنگار همچنین ادامه داد: جامعه و حتی نخبگان ما بیشتر به سمت مسائل سیاسی رفتهاند و خود رسانههای ما هم سیاستزده شدهاند و بالطبع ذهنیت سیاسی در جامعه فراگیر شده است. همین مساله است که از گرایش مردم به سمت کتاب ممانعت به عمل میآورد. البته این نکته قابل توجه است که وقتی میگوییم رسانهها، این رسانه یک عامل در کنار عوامل دیگر است. یک سلسله عوامل در کتابخوانی وجود دارد که رسانه تنها یکی از آنهاست. این نویسنده با بیان اینکه یکی از عوامل کتابخوان کردن مردم و فروش رفتن کتاب رسانهها هستند اظهار کرد: من گمان میکنم عوامل مختلفی که وجود دارند بیشتر ماهیت سیاسی پیدا کردهاند. نباید رسانهها را از سایر عوامل مجزا دانست. رسانه میتواند در کنار سایر عوامل مورد مطالعه قرار بگیرد و چون فضای کلی جامعه سیاستزده است بنابراین رسانهها هم تابع همین فضا شده و رنگ و بوی سیاسی گرفته و از کتاب دور شدهاند. او دهه 40 و 50 را از شرایط امروز متمایز دانست و گفت: در آن دوره شاهد شاعرانی بودیم که بعدها از شاعران برجسته کشور شدند و نویسندگانی داشتیم که در این دههها رشد کردند و به بلوغ رسیدند. همه اینها در کتابخوان کردن مردم تاثیر زیادی داشت. اما اکنون ما شاعرانی در حد و اندازه و حتی در مقایسه با آن دهه نداریم که بخواهیم جامعه را به سمت کتاب سوق بدهد. اکبریانی همچنین اظهار کرد: ما در ادبیات امروز سبک آنچنانی نداریم. در آن دههها شاملو پیشتاز شعر سپید بود، فروغ شعر محاوره را بنیان گذاشت، سهراب و اخوان سبک خاص خودشان را داشتند و رسانههای ادبیاتی به معرفی آن سبکها میپرداختند و سراغ آنها میرفتند. این نویسنده ادامه داد: اما در شعر امروز کدام شاعران سبک دارند که نشریات به آنها بپردازند؟ ما فقدان شاعر صاحب سبک داریم. در حوزه داستان هم به همین صورت است. دولتآبادی و گلشیری سبک خودشان را دارند. ما امروز در حوزه داستان نویسندهای در آن حد و اندازهها که امضای خاص خودش را داشته باشد، نداریم؛ به همین دلیل است که رسانهها سراغ چنین افرادی نمیروند، چون اصلا وجود ندارند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]