واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۳ آذر ۱۳۹۴ - ۱۸:۴۹
![طنز روز 98-32.jpg](http://media.isna.ir/content/98-32.jpg/2)
خبرگزاری دانشجویان ایران - طنز روز فرزین پورمحبی در تمام عالم اگر کسی کار خیلی بدی بکند، اشد مجازاتش می شود: «تبعید»؛ یعنی گوش این بابا را می گیرند و از کشورش بیرون می اندازند تا نتواند از امکانات و خدمات بومی و ملی کشورش استفاده کند. اما در کشور عزیزمان ایران، این جریان مثل همه جریان های دیگرمان، وضع متفاوت است. بگذارید موضوع را کمی بشکافیم: - نخبه فرستی به دنیا، یکی از صادرات غیر نفتی مهم ما محسوب می شود. بر اساس گزارش صندوق بینالمللی پول، ایران در این زمینه مقام اول را دارد؛ آنهم با رکورد 150 هزار نفر در سال که اسمش را گذاشته اند: فرار مغز ها. - در مورد مهاجرانی هم که فقط با دست و پایشان فرار می کنند آمار دقیقی در دست نیست. حالا بگوییم که همین تعداد هم مال آنها باشد. - بقیه افرادی هم که فعلا هستند، به مسئولیت خودم می گویم که: شیرین 80 درصدشان یا به فکر رفتن هستند و یا در حال رفتن! - اگر هم روزی دکتری یا مهندسی به ایران برگردد، بلافاصله برایش کنفرانس خبری و مصاحبه های تلویزیونی ترتیب می دهند و البته برای انجام یکسری از آزمایشات به مراکز ذی ربط اعزامش می کنند. حالا با این اوصاف شما فکر می کنید تیعید می تواند مجازات خوبی برای درس عبرت مجرمان باشد؟ خب نگران نباشید؛ همیشه یک راه حلی هست. مسئولین عزیزمان این مشکل را به شکل مجازات معکوس طراحی کرده اند (از مهندسی معکوس گرفته شده است)، یعنی مجرم را به جای تبعید ممنوع الخروج می کنند تا حساب کار دستش بیاید و انصافا هم بدجوری دستش می آید. اما در مورد فرد مورد نظر خودمان... این آقا بزرگترین جرمی که تا کنون مرتکب شده را با دویست هزارتومن رفع و رجوع کرده، بهعبارتی می توان گفت همه ما یکجوری مجرم تر از ایشانیم، چون فقط مجموع جریمه های رانندگی ما خیلی بیشتر از این حرفهاست. پس انصاف دهید، کدامیک از ما تا حالا ممنوع الخروج شده ایم تا این آقا را هم بکنند؟ فراموش نکنید هرچند در دولت تدبیر و امید به سر می بریم اما خیلی هم از دوران دولت عدالت محور نمی گذرد. در ضمن فکر فردا هم باشید که این آقا به خوبی و خوشی از مسافرت بر خواهد گشت و سینه اش را جلو خواهد داد با افتخار به همه ما خواهد گفت: دیدید، برگشتم؟ اگر من کار بدی کرده بودم برمی گشتم؟ آنهم کجا؟ به کشوری که همه شما می خواهید از آن فرار کنید! من می توانستم همانجا بمانم و در صفحات مجازی برایتان دابسمش آهنگ «رفتم که رفتم» را بذارم. اما من برگشتم، تا بتوانم بار دیگر به کشورم، به شما و تا حدوی هم به خودم خدمت کنم. برید خجالت بکشید و واسه آدم حرف درنیارید. آنوقت ما باید در حالی که اشک گوشه چشمانمان را پر کرده از فرط خجالت و ندامت و .... به دشت و صحرا بزنیم. دوستان عزیز؛ خیلی این ضرب المثل را جدی نگیرید که می گوید: «چو فردا رسد فکر فردا کنیم»، از همین الان فکر فردا را بکنید که جلوی این عزیز شرمنده نشویم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]