پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851558540
دادگاهی با هیجانات فیلم‌های پلیسی
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: دادگاهی با هیجانات فیلم‌های پلیسی
معمولا همه ما از دادگاه یک تصور عمومی داریم ...
آفتاب : فرزین پورمحبی در مطلب طنزی در خبرگزاری دانشجویان ایران نوشت: یک آقای چکش به دست با قیافه‌ای جدی و پرابهت آن بالا نشسته و دو نفر کمی پایین‌تر در طرفینش قرار می گیرند و مدام چیزهایی می نویسند.
یک تریبون در گوشه سالن دیده می شود و شخصی با لباسی راه راه و با قیافه‌ای نادم و البته شطرنجی شده پشتش می ایستد.
یک سری هم غمگین و ناراحت و عصبانی و گاهی هم سیاه پوش ردیف اول صندلی ها نشسته اند و با چشم غره به فرد راه راه پوش می نگرند.
یکی دو نفر هم در آن وسط برای خودشان راه می روند و معمولا با صدایی بلند حرفهایی می زنند.
و بالاخره تعدادی آدم کنجکاو آن روبه‌رو نشسته اند تا ببینند چه بلایی سر آن آقای راه راه پوش خواهد آمد تا درس عبرت بگیرند.
خب؛ ما در سرزمین اتفاقات جالب به سر می بریم، پس نباید هم تعجب کنیم که دادگاه مان اینجوری شود:
آن که باید در وسط دادگاه باشد می رود و در کنار آن آدمهای کنجکاو می نشیند. آدمهای کنجکاو دیگر منتظر حکم فرد راه راه پوش نیستند تا درس عبرت بگیرند! بلکه آنها همچون فیلم های پلیسی منتظر اتفاقات پیش بینی نشده و پیدا شدن مجرم اصلی هستند؛ یعنی همان کسی که هیچکس فکرش را هم نمی کرد!
آنهایی که باید در ردیف اول به شکل عصبانی بنشینند در پشت تریبون با حالت «دفاع از خود» ایستاده اند. آقای چکش به دست، دست به چانه شده و آن دو نفری که مدام چیزی می نویسند، در پشت پرونده 200 هزار صفحه ای اصلا دیده نمی شوند.
آقای راه راه پوش هم که بتدریج چهره اش از حالت شطرنجی و اسمش از حالت حروف الفبایی درآمده، با داد و بیداد و صدایی بلند این چیزها را در آن وسط می گوید:
اگر عرضه دارید 50 دلار به عمه اتان در افغانستان بفرستید؛ این عکس ملک و املاک من در خارج از کشور است؛ کور شود هر آنکه نتواند دید. من برای دور زدن تحریم کلی زحمت می کشیدم. من در سوز سرما و هرم گرما گونی های پول را روی دوشم می انداختم و پول خارج می کردم؛ شما چه می کردید؟ شما فقط به مردم توصیه می کردید اشکنه بخورند؟ من 22 میلیارد یورو پول نقد دارم دلتان بسوزد؟ نگذارید بعضی چیزها را بگویم! دو میلیارد یورویی که خوردم را هم نمیدهم، مثلا می خواهید چیکار کنید؟ حواستان باشد ارتش چین سرقفلی من است و...
اما آنهایی هم که در پشت تریبون هستند این‌بار با چهره های شطرنجی شده هر از گاهی این چیزها را می گویند: کذب محض است؛ بلوف است؛ پاسخش را به موقع خواهیم داد و....
قاضی به‌تدریج دستش را از زیر چانه خارج کرده، به محاسنش می کشد. او به نقطه نامعلومی خیره شده و غرق در افکارش می شود. شاید هم به نقطه معلومی خیره شده و به فکر آن دو نفری است که در زیر پرونده مرد راه راه پوش غرق شده اند؛ شاید هم کمی بیشتر از دو نفر؛ مثلا هشتاد میلیون نفر...
تاریخ انتشار: ۰۲ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-