واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: اتاقي براي خبرسازي يا بازرگانی
اتاقهاي بازرگاني ايران و تهران پاتوق گروههاي خارجي و مسئولان دولتي شده و تقريباً با روز نوشتههاي رئيس اتاق بازرگاني ايران هر روز خبري از نشستهاي مختلف رئيس و هيئت رئيسه در رسانهها درج ميشود كه...
نویسنده : مهران ابراهیمیان
اتاقهاي بازرگاني ايران و تهران پاتوق گروههاي خارجي و مسئولان دولتي شده و تقريباً با روز نوشتههاي رئيس اتاق بازرگاني ايران هر روز خبري از نشستهاي مختلف رئيس و هيئت رئيسه در رسانهها درج ميشود كه البته اين خودگامي مثبت است كه سهم مناسبي از اخبار رسانههاي مكتوب و غيرمكتوب را به بخش خصوصي اختصاص ميدهد اما اين اقدامات كافي است؟ آيا فقط ديدار با خارجيان در اختيار دادن تريبون بخش خصوصي به دولتيها كافي است؟
نگارنده، اتاق بازرگاني را در يادداشتي ديگر به بخشي از اداره تشريفات وزارت امور خارجه تشبيه كرده بود كه در نقش يك مدير دولتي «ابراز تمايل نسبت به توسعه روابط تجاري و اقتصادي» تكيه كلام تكراري به اين برنامههاست.
خوشبختانه روز گذشته رئيس اتاق بازرگاني به طور تلويحي به همين موضوع اشاره كرد و گفت: «تب و تاب لازم را از فعالان اقتصادي براي همكاري با خارجيها نميبينم و فعالان اقتصادي بايد تمامي پيششرطهاي لازم براي جذب شريك خارجي را رعايت كنند و اگر هم نياز باشد، بايد طرح توجيهي، صورتهاي مالي حسابرسي شده بينالمللي و شفافسازي عرصه كاري و فعاليت خود در شركت تحت مديريت را براي خارجيها فراهم كرده و در اختيارشان قرار دهند تا شرايط براي عقد قراردادهاي بينالمللي في مابين مهيا شود.»
اكنون به بهانه همين واقعنگري از سوي رئيس اتاق بازرگاني قصد داريم به مباحث ديگر مبتلا به پارلمان بخش خصوصي بپردازيم.
واقعاً چه لزومي دارد تا بخش خصوصي ميزبان هيئتهاي مختلف اقتصادي خارجي باشد، در حالي كه هيچ برنامه مدوني براي شروع همكاريها و سرمايهگذاريهاي مشترك نداشته باشد؟ آيا آمال و آرزوي اتاق نشستن با گروههاي خارجي و حضور در صفحات رسانههاست؟ آيا تهيه خوراك خبري براي بنگاههاي خبري با اين كيفيت كافي است؟
البته نگارنده تأكيد ميكند كه همين اقدام قابل تقدير است اما نتيجه آن بعد از گذشتن فرصتهاي طلايي چه خواهد بود؟
اما نكته ديگري كه طي ماههاي اخير و بعد از تشكيل اتاق رخ داده نيز دست كمي از اين موضوع ندارد.
هم اكنون مسئولان وزارتخانهها و معاونان دولت و مشاوران آنكه خاستگاهشان اتاقهاي بازرگاني بوده هر از چند گاهي از تريبون اتاق بازرگاني براي حرف زدن به مسئولان ديگر استفاده ميكنند، بيآنكه نتيجه آن براي فعالان عضواتاق بازرگاني بركتي داشته باشد يا حضورشان به قدرتبخشي بخش خصوصي منتهي شود. گويي به رغم تلاشهاي شبانه روزي رؤسا و هيئت مديرهاش براي هماهنگي و كشاندن مسئولان به اتاق نتيجهاي را در جهت بهبود فضاي كسب و كار نميبينند و فضاي اقتصاد همان فضاي دولت قبل است كه نفس كشيدن را براي بخش خصوص سخت كرده است اما در مقابل مسئولان دولتي اتاق بازرگاني را محلي براي نمايش و تئاتري ميدانند كه در آن بازيگران دولتي ژست و حس علاقه به بخش خصوصي ميگيرند و اعضاي اتاق آنها را به نظاره مينشينند؛ نمايشي تراژيك كه در عرصه عمل عمق بخشي به ركود است.
از اين رو پيشنهاد ميشود اكنون كه مسئولان دولتي بنا به هر دليلي تمايل به ارائه و اجراي برنامههاي اقتصادي به نفع بخش خصوصي و اقتصاد كشور ندارند، اعضاي هيئت رئيسه اتاق به جاي نقش نماينده دولت در بخش خصوصي با عمق بخشي به خواستههاي واقعي و تدوين برنامههاي عملي همچون قانون فضاي كسب و كار به دنبال بازتر كردن فضاي اقتصاد به نفع بخش خصوصي باشند و در اين مسير از يك سو ميتوانند به توصيه رئيس اتاق بازرگاني در مذاكرات با خارجيها و داشتن برنامه و طرح با دستان پر به ديدار سرمايهگذاران خارجي بروند و با جذب منابع و تلاش براي ايجاد كسب و كار نقشآفريني كنند و از سوي ديگر با فعاليتهاي علمي و عميق موانع و مسائل و مشكلات توليد و صادرات را به شكلي منطقي بر دولت ديكته كنند، وگرنه ديدارهاي بيهدف در آيندهاي نزديك خود منشأيي براي نقد هيئت رئيس خواهد بود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]