محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803987412
راه های از بین بردن سندروم «عجله کنید»
واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: سبک زندگی > موفقیت - آیا تا به حال در محیط کاری از شما خواسته اند که اگر آب دست تان است زمین بگذارید و به انجام کاری بپردازید که به شما محول شده است. و بعد متوجه شوید که کار ذکر شده به هیچ وجه ضروری نبوده است؟به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح ، آیا تا به حال در محیط کاری از شما خواسته اند که اگر آب دست تان است زمین بگذارید و به انجام کاری بپردازید که به شما محول شده است. و بعد متوجه شوید که کار ذکر شده به هیچ وجه ضروری نبوده است؟ چند وقت پیش به یکی از شرکت ها، مشاوره ی بازاریابی می دادم. یکی از مدیران این شرکت سه روز به کارمندانش وقت داده بود تا یک پروپوزال خوب را برای سازمان بزرگی طراحی کنند. از آنجایی که این شرکت نمی خواست هیچ فرصتی را از دست بدهد، کارمندان شب ها تا دیروقت روی پروژه کار می کردند. دو هفته بعد، مشتری یادداشتی را برای شرکت فرستاد و گفت که هنوز وقت نکرده پروپوزال را بخواند. و درعین حال هنوز در تلاش برای رسیدن به توافق با رئیس شرکت و سایر مقامات مربوطه بود. چرا مشتری، مدیران و در نتیجه کارمندان این شرکت را تحت فشار گذاشت و تنها سه روز برای انجام پروژه اش به آنها وقت داد در حالی که هنوز خودش برای انجام هیچ کاری آماده نبود؟ آیا او به آنها دروغ می گفت یا از کارش غفلت کرده بود یا شاید دلیلش چیز دیگری بود. این مقاله راه حل هایی را به شما ارائه می دهد تا در دام سندروم " عجله کنید" نیفتید. نقطه ی شروع برای درک این موضوع، شتاب چشمگیر فرهنگ کسب و کار امروز است . از آنجا که ما در جهانی با ارتباطاتی واقعی زندگی می کنیم، عادت کرده ایم این گونه فکر کنیم که هرچیزی به صورت آنی اتفاق می افتد. به این ترتیب، امروزه برای مدیران تقریباً غیر قابل تصور است که کاری را به فردی واگذار کنند، (به یک مشاور یا کارمند) و بگویند «برای این کار وقت بگذار» یا «فکر می کنی انجام این کار چقدر طول بکشد؟ زمان دقیق اتمام آن را به من اطلاع بده.» آنها به جای این کار، به صورت ناخودآگاه از افراد می خواهند که کار را به سرعت به تحویل دهند. بسیاری از سازمان ها با توجه به موضوع سرعت، اندازه ی خود را در طی چند سال گذشته کوچک تر کرده اند. اما با اینکه هزینه ها را کاهش داده و لایه هایی از مدیران و کارکنان را حذف کرده اند، اما وظیفه ی افرادی که از کار برکنار کرده اند، همچنان در سازمان وجود دارد. بنابراین انتظار می رود که مدیران کارهای زیادی را با سرعت بیشتری به انجام برسانند. در نتیجه تلاش برای انجام کار بیشتر توسط تعداد کمی از افراد، و با سرعت بیشتر، مانند انباشتن کارها روی هم است. هیچ راهی برای انجام کارها در ساختار زمانی مورد انتظار مدیران وجود ندارد. بنابراین در حالی که هدف مدیران داشتن سرعت در همه چیز است، اما واقعیت این است که شما دارید کار بسیاری را از سوراخ سوزن رد می کنید. مشکل این است که برخی از وظایف را واقعاً باید به سرعت انجام داد. زیرا اگر در انجام آنها راهکار دیگری را در پیش بگیریم، آنها هم در تنگنای سوراخ سوزن گیر می کنند. این اتفاق درست مانند پدیده ی شایعی است که در آزمایشگاه های بیمارستان ها اتفاق می افتد: پزشکان می خواهند آزمایش بیماران شان به زودی انجام شود تا نتیجه اش را مشاهده کنند، به همین دلیل روی اغلب آزمایش ها لغت "فوری" را درج می کنند. این درحالی است که آزمایشگاه پر از درخواست های آزمایش فوری است و اغلب با همه ی آزمایش ها یکسان برخورد می شود. در مثالی که پیش از این ذکر شد مدیر واقعاً می خواست کارهای سازماندهی مجددش را به سرعت انجام دهد اما درگیر کارها، درخواست، جلسات، و اولویت های دیگری شده بود و به همین دلیل وقت کافی برای خواندن پروپزال شرکت را نداشت. همچنین او فکر می کرد که می تواند رئیس خود و دیگر مدیران را برای سازماندهی مجدد راضی کند، اما زمان کافی برای جلسه با تک تک آنها و یکی کردن نظرات آنها را نداشت. بنابراین درحالی که هدف او انجام سریع کار بود، اما نتوانست از پس آن بر بیاید. بدیهی است که هیچ راه حل آسانی برای برخورد با سندروم " عجله کنید" وجود ندارد. اما اگر احساس می کنید که این عامل دارد بر کار تیمی شما اثر می گذارد، دو راهکار زیر را به شما پیشنهاد می کنم: اول، اهمیت بیشتری به حذف کارهای غیر ضروری و یا کم ارزش بدهید. آیا نمی توان از میزان فعالیت های تکراری که تأثیر چندانی هم در نتیجه ی کار ندارند، کاست؟ به عنوان مثال، مدیری که مشغله ی کاری زیادی دارد می تواند از رئیس خود بخواهد که گزارش فعالیت تیم کاری خود را به جای هفتگی، به صورت ماهانه به او ارائه بدهد. این تغییر باعث می شود تیم، پروژه های فوری را بهتر اداره کرده و به انجام برساند. دوم، نظم و انضباط بیشتری به اولویت بندی پروژه ها و کارها ببخشید. با تیم خود کار کنید تا چند نکته ی مهم (و نه بیش از چند مورد) را در رابطه با سرعت بخشیدن به کار شناسایی کنید. و زمانی که درخواست کار جدیدی به تیم پیشنهاد می شود، با اقتدار تصمیم بگیرید که باید آن را در کجای فهرست اولویت های خود قرار دهید - یا در صورت لزوم، آن کار را فوری انجام دهید. با توجه به اینکه میل به سرعت در فرهنگ کسب و کار امروز نفوذ کرده است، احتمالاً همه ی ما سندروم "عجله کنید" را تجربه کرده ایم. با این وجود اگر اولویت بندی خوبی در انجام کارها داشته باشیم، کمتر با این مشکل مواجه خواهیم شد.
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[مشاهده در: www.9sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها