واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: در تاریخ ماه شعبان المعظم 1243 هجری قمری نامه و فرمانی از سوی عباس میرزا به محمود پاشای بابان حاکم سلیمانیه و شهرزور ارسال شده و او را از عقد قرارداد صلح با دولت روسیه تزاری مطلع کرده است.کردپرس- نامه و فرمان عباس میرزا به محمود پاشا حاکم سلیمانیه روابط سیاسی و دیپلماتیک از عهد زندیه با ولات بابان در سلیمانیه برقرار شده و در زمان قاجاریه استمرار یافته است. بدیهی است ایجاد رابطه سیاسی در زمانی که خلافت عثمانی از استانبول تا بغداد و موصل و بصره و جنوب عراق حاکمیت داشته بسیار مهم بوده و از طرفی نوعی سرپیچی حکام بابان از باب عالی استانبول و احساس استقلال و رهایی از یوغ خلافت عثمانی است. در عهد فتحعلی شاه قاجار، عباس میرزا ولیعهد او که فرمانده کل قوای ایران در مرزهای غربی و شمال غرب کشور بوده با کمال بدبختی و سیه چارگی درد و عهدنامه ترکمانچای و گلستان قسمتهای مهمی از سرزمینهای پارسی و ایرانی را به ناچار برای برقراری صلح ننگین و استمرار سلسله نالایق قاجاریه، به روسیه تزاری واگذار کرد و در عین حال عباس میرزا که در فرماندهی قوا باخته بود سعی می کرد خود را به کارهای دیپلماتیک و برقراری روابط با حکام همسایه ایران مشغول کرده و نقش وزیر امور خارجه را نیز بازی می کرد. در تاریخ ماه شعبان المعظم 1243 هجری قمری نامه و فرمانی از سوی عباس میرزا به محمود پاشای بابان حاکم سلیمانیه و شهرزور ارسال شده و او را از عقد قرارداد صلح با دولت روسیه تزاری مطلع کرده است. عین سند اینست هو مُهر دُرر دریای خسروی عباس حکم والا شد، آنکه عالیجاه رفیع جایگاه مجدت و مناعت پناه فخامت و نبالت اکتناه، ارادت آگاه، میرمیران عظام، محمود پاشا حاکم سلیمانیه و بابان و شهرزور، به الطاف خاطر خطیر والا امیدوار بوده، بداند که در منزل ترکمانچای، سردار روس (پاسکویچ) شرف حضور ما را یافت و مجلس مصالحه منعقد شده، امر مصالحه به مبارکی گذشت... (1) و مصالحه نامه به مهر وکلای طرفین رسید. امشب که شب جمعه ششم ماه (شعبان) است کار تمام شد... ابلاغ این بشارت برای آن سامان لازم بود. عالیشان فرخ خان غلام پیشخدمت را مأمور فرمودیم و آن سامان را به صدور رقم قضاشیم قرین افتخار داشتیم. آن سامان این خبر خیر اثر را به همگی اهل آن ولایت ابلاغ کند و همگی را از الطاف و عنایت ما... امیدوار و مستظهر سازد و التفات ما را کامل دارند و بر عهده شناسد. تحریرافی شهر شعبان المعظم سنه 1243 هـ. ق 1- خواننده اندیشمند.... ملاحظه می فرمائید؛ از پدری بی کفایت و زنباره چون باباخان قاجار، چنین فرزندی را باید که با تقدیم چند کشور چون آذربایجان غربی (آزان) و ارمنستان و ازبکستان و تاجیکستان و ترکمنستان و... به روسهای غاصب و زورگو... چشم طمع به منطقه کردستان (اقلیم کنونی) دوخته و با اینکه ژنرال پاسکویچ روسی با عبور از رود ارس به همراه قوای خود وارد تبریز شده و درصدد بود به سوی تهران حرکت کرده و تخت و بخت فتحعلی شاه و حرامسرای دویست زنی او را تصرف کند، عباس میرزا با واگذاری آن کشورها بدون چک و چانه، سفیر انگلستان (ماکدونالد) را واسطه و دلال قرار داده و در قریه ترکمانچای واقع بر سر راه میانه- تبریز صلحنامه ننگین و ضد ملی را توقیع نمودند بشرطی که روسیه حکومت قاجارها را به رسمیت بشناسد... واقعاً با مرور گوشه هایی از تاریخ این کشور، باید بر حال ملت و دولت ایران گریه کنیم و حق این بود هر ساله در ششم شعبان از سوی وزارت امور خارجه عزای عمومی در کشور اعلام شود ولی وقاحت امراء قاجار به حدی بوده که در نامه خود به حاکم اقلیم کردستان عراق، این قرارداد را پیروزی و خبر مسرت بخش می داند. دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیروان شود و با کمال تاسف شد... آنچه نباید بشود. منبع سند: اسناد و مکاتب تاریخی ایران جلد دوم- دکتر محمدرضا نصیری
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]