واضح آرشیو وب فارسی:لنجانا: به گزارش لنجانا؛ وب سایت پیتسبورگ پست گزت در گزارشی نوشت: همیشه از منظر آمریکا به مسئله بی اعتمادی میان این کشور و ایران نگاه شده است. در صورتی که اگر به وقایع دهه های اخیر نگاهی بیندازیم، دلایل موجه بسیاری خواهیم یافت که به ایران نیز برای بی اعتمادی به آمریکا حق بدهیم. یافتن پاسخی برای پرسش های زیر، این مسئله را به درستی روشن می کند: • کدام کشور مسئول سرنگونی نخستین دولت منتخب مردم ایران بود؟ • کدام کشور از شکنجه و کشتار هزاران ایرانی به دست ساواک حمایت می کرد؟ • کدام کشور مشوق صدام حسین برای حمله به ایران و کشتار نسلی از جوانان این کشور بود؟ • کدام کشور حامی مالی صدام در جنگ با ایران بود و ارتش عراق را تجهیز می کرد؟ • کدام کشور در مقابل استفاده صدام از سلاح شیمیایی برای نابودی نیروهای نظامی و مردم ایران سکوت کرد؟ • کدام کشور هواپیمای مسافربری ایران را هنگام عبور از آب های این کشور هدف حمله قرار داد؟ پاسخ تمامی پرسش های بالا بی شک آمریکا است. برای لحظه ای مجسم کنید واکنش آمریکا در قبال هر یک از اقدامات بالا، در صورت انجام گرفتن آن از سوی ایران چه می بود. در سال ۱۹۵۳ (۱۳۳۲) نخست وزیر منتخب مردم ایران تهدید کرد نفت این کشور را ملی خواهد کرد؛ زیرا شرکت نفت ایران و انگلیس (نخستین شرکتی که نفت ایران را استخراج کرد) بهای کمی برای آن می پرداخت. زمانی که این شرکت انگلیسی برای مقابله با اقدام مذکور دولت ایران از آمریکا کمک خواست، آیزنهاور، رئیس جمهور وقت آمریکا، از آژانس امنیت ملی این کشور (سیا) خواست دولت مصدق را در قالب یک کودتا برکنار کند. آمریکا آن زمان میان منافع انگلیس و دموکراسی، اولی را انتخاب کرد. درباره مسئله ساواک نیز آمریکا حمایت از هم پیمانش (شاه سابق) را به قیمت جان مردم ایران انتخاب کرد. پس از پیروزی انقلاب ایران، سیاستمداران آمریکایی مانند دیک چنی و دونالد رامسفلد که چشم طمع به منابع نفتی ایران و عراق داشتند، از تمرکز شیعیان در شهر نفت خیز بصره نگران بودند. بنابراین صدام را تشویق کردند به ایران حمله کند و در راه نابودی آن، از هیچ حمایت تجهیزاتی و مالی نیز دریغ نکردند. در زمان حمله عراق به ایران تجهیزات شیمیایی، سلاح کشتار جمعی محسوب نمی شد؛ اما به محض این که حادثه یازده سپتامبر به وقوع پیوست و صدام برای عربستان، متحد آمریکا در خاورمیانه و خانه ۱۵ مهاجم از ۱۹ تروریست حادثه یازده سپتامبر، مشکل ساز شد، استفاده از سلاح شیمیایی جنایت جنگی به حساب آمد. در خصوص حمله به هواپیمای مسافربری ایران نیز گفته می شود آمریکا ۶۲ میلیون دلار غرامت به خانواده های ۲۹۰ قربانی پرداخت کرد. اما اگر این حمله از سوی ایران انجام شده بود، واکنش آمریکا چه می بود؟ آیا آمریکا از کنار آن به سادگی می گذشت؟ متأسفانه آمریکایی ها به مسائل گذشته توجه کمی دارند و آن ها را متعلق به گذشته می دانند. اما آیا آن ها توقع دارند ایران نیز به همین سادگی تمام این مسائل را فراموش کند؟ یا این که تصور می کنند مردم ایران دچار فراموشی ملی هستند؟ در پایان این گزارش آمده است: تاکنون هیچ توافقی میان دو دشمن، دستاوردی ۱۰۰ درصدی نداشته است ( نمونه آن، سرپیچی آمریکا از ده ها قراردادی است که تاکنون با مردم بومی این کشور بسته است). اما در صورتی که توافق میان دو دشمن دیرینه به درستی نظارت شود، دست کم می تواند عملی شود. پیمان منع آزمایش هسته ای، نمونه ای موفق از این دست توافق هاست. منبع:yjc انتهای پیام/
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لنجانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]