واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: م- اسماعیل زاده: دو ماه پیش حتی فکر اینکه امکان داشت، چلسی در میانه راه لیگ برتر برای بقا در این رقابت ها بجنگد، مسخره به نظر می آمد، ...بخصوص که تیم لندنی در ابتدای فصل جدید که سال گذشته سه هفته زودتر از پایان آن قهرمان شد، ادن آزار بلژیکی، بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ را هم در اختیار داشت. اما بعد از به پایان رسیدن ماه اکتبر، مردان ژوزه مورینیو در جایگاه پانزدهم جدول رده بندی لیگ ایستاده اند که پنج امتیاز از منطقه بی خطر جدول فاصله دارد. چلسی که چند روز پیش ازگردونه جام اتحادیه هم کنار رفت، در انتهای جدول نیازی به این آمار و ارقام ندارد و تنها در این مقطع از فصل باید به نجات خود در لیگ بیندیشد! نشریه دیلی میل درگزارشی به وضعیف پنج تیم بزرگ لیگ برتری که در سال های اخیر برخلاف بزرگ بودن و مدعی شناخته شدن خود، به دسته پایین تر لیگ سقوط کردند، پرداخته و به همین خاطر سقوط احتمالی چلسی به دسته پایین تر در پایان این فصل را هم خیلی غیرممکن نمی داند. وستهم در فصل 2003-2002 درحالی که بازیکنانی همچون دی کانیو، جریمن دفو، مایکل کریک، گلن جانسون و دیوید جیمز و جو کول را داشت، می توانست با بهترین های اروپا برابری کند، اما درنهایت سهم این تیم از آن دوره از رقابت های لیگ 42 امتیاز بود که 10 امتیاز در چهار هفته اخیر با حضور ترور بروکینگ روی نیمکت شکل گرفته بود. نیوکاسل در فصل 2009-2009 همین شرایط را تجربه کرد. در واقع چهار سال پیش از ضربه مرگبار دامین داف مقابل استون ویلا که حکم سقوط این تیم را امضا کرد، نیوکاسل در لیگ قهرمانان حضور داشت. آن تیم به مایکل اوون، جوی بارتون و مارک ویدوکا و غیره افتخار می کرد، ولی افسانه اصلی آن آلن شیرر بود که در هشت هفته اخیر تلاش کرد، روی نیمکت تیم بنشیند. قبل از شیرر سه نفر دیگر هم روی نیمکت حضور داشتند، کوین کیگان، کریس هوتون و جو کینر؛ هیچ یک از آن ها در این زمینه موفق نشده بودند. ناتینگهام فارست در فصل 1993-1992 به بدترین شکل ممکن فصل را به پایان برد. این تیم مقابل شفیلد ونزدی و ایپسویچ که سقوط تدریجی آن را در اولین سال حضورش در لیگ برتر باعث شدند، شکست خورد. با نگاهی به این تیم که افرادی همچون روی کین ، استوارت پیریس و غیره در آن بودند، می توان فهمید که چرا آن سقوط غیر قابل پیش بینی بود؛ به همان اندازه ای که تدی شرینگهام با پیراهن تاتنهام آقای گل آن فصل نام گرفت، همه را شوکه کرده بود. او بعد از اولین بازی فصل به تاتنهام فروخته شده بود. میدلزبورو در فصل 1996-1997 را خیلی ها به یاد دارند. یکی از نقاط برتری این تیم که برایان رابسون مربی اش بود، رسیدن به فینال دو جام داخلی لیگ بود. اشک های بازیکنان تیم بعد از تساوی 1-1 با لیدز که در لیگ برتر تاریخ ساز شد، هنوز از ذهن خیلی ها پاک نشده است. در آن زمان خوشحالی منحصر به فرد فابرتزیو راوانلی بعد از هفت تریک در اولین بازی اش مقابل لیورپول هم تکرار نشدنی بود. حرکت او در کشیدن پیراهن روی سرش خیلی زود از سوی جوانان مختلف در گوشه و کنار جهان تقلید شد.... لیدز در فصل 2004-20003 برخلاف مشکلات مالی، سرمایه های خوبی نظیر آلن اسمث، جیمز میلنر، پل رابینسون و ... داشت. به این جمع باید گری کلی و یان هارته را افزود که تنها چهار سال پیش در نیمه نهایی لیگ قهرمانان بازی کرده بودند. اما همان طور که برای نیوکاسل رخ داد و مشکلات باشگاهی داشت، فروش بازیکنانی نظیر اولیور داکورت و هری کیول در ابتدای فصل و سه تغییر روی نیمکت تیم باعث ویرانی کامل لیدز شد.
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]