تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837885631
داوود میرباقری را تلف نکنیم/ با کارهای مذهبی عشق می کنم/نمی خواستم به «مختارنامه» بپیوندم
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: عبدالله اسکندری گفت: در این مرزو بوم داریم فردی چون داوود میرباقری را تلف می کنیم او نباید سریال هایی را که می بینیم بسازد اما مجبورش می کنند. اگر فیلمنامه «سلمان فارسی» را بخوانید عاشقش می شوید اما میرباقری دیگر دارد پیر می شود و باید از او استفاده کرد.به گزارش بلاغ ، عبدالله اسکندری کسی که نوشتن درباره اش سخت است، حرف زدن سخت تر. عَبِد سینمای ایران را همه دوست دارند هر سینماگری که با او کار کرده از خلق نیکوی او سخن گفته تمجید از استادی وی در کارش که دیگر جای خود را دارد. می گوید بچه جنوب شهر هستم پا منبری ام و پای منبر بزرگ شده ام. با این همه سابقه و موفقیت آرزوهایی هم دارد که به آن ها نرسیده مثلاً «داش آکل» را دوست داشت گریم می کرد،که نشد. روبروی آیینه که می ایستد شاعر می شود؛ به سینما که نگاه کنیم جا پای غزل ها و قصیده هایش را خوب می بینیم. مگر می شود که «هزار دستان» را ببینی و تصویر و چهره های شخصیت ها در ذهنت مجسم نشود؟! مگر می شود «کمال الملک» را ببینی و پیش از کارگردانی و بازی های ناب از جادوی اسکندری حظ نبری؟! این که «روز واقعه»، «امام علی (ع)» و «مختار نامه» بدون حضور هنرنمایی عَبِد سینمای ایران چیزی کم داشت پر بی راه نیست؛ خودش می گوید در این آثار با عشق قلم را به دست گرفته است. _گفتید که به عقب تر از تجربه کاری در فیلم سینمایی «روز واقعه» برویم پس تمرین ها و تجربه های تان به پیش از این فیلم مربوط می شود. در سال های دور وقتی در مقابل آیینه می نشستم و گریم می کردم قطعاً تجربه حال را نداشتم به نوعی تمرین می کردم و نتیجه تمرینات و تلاش هایم باعث شد که کاری را ارائه دهم که مخاطب بپسندد. طراحی به نوعی حاصل تجربه است یا زمانی که تجربه وسیعی دارید می توانید نتیجه آن را ببینید. شخصیت ساز نیاز به تجربه دارد و همچنین به گذشته عمیقی که بر گرفته از اطلاعات و دریافت درست است. درحقیقت به عنوان یک طراح باید با خودمان توشه ای را به همراه داشته باشیم. _ در حقیقت باید به کمال خاص و ویژه ای رسید تا بتوانیم به خَلق درست و اصولی برسیم؟ واقعاً این بخش را خدا می داند و در نهایت هم مردم باید نظر دهند. *شاید باورتان نشود اما با کارهای مذهبی عشق می کنم _به این که پا منبری بودید اشاره کردید این علاقه در کارهای شما همچنان هم وجود دارد؟ الان هم وجود دارد صد در صد با آن ها عشق می کنم حالا شاید شما یا هر فرد دیگری این حرف ها را به حساب دیگری بگذارد اما من با آن ها عشق می کنم. هرطور می خواهید فکر کنید. _به هر حال گریم افراد در آثار تاریخی می تواند ویژگیهای خاصی داشته باشد. در چهره پردازی و طراحی بازیگران مرد دست شما بازتر است می توانید از مو و سایر بخش های صورت به راحتی استفاده کنید اما در بازیگران زن محدودیت وجود دارد چگونه این بخش را مدیریت می کنید تا جایی که بازیگر زن احساس کمبود در پرداخت کاراکترش نداشته باشد؟ اتفاقاً در آثار تاریخی کار راحت تر است به دلیل این که در آن زمان سربندهای زیادی بوده است و انواع و اقسام لباس می تواند ما را کمک کند. در تمام کارهای مذهبی از این بخش استفاده کرده ایم. بینید ما دو چهره داریم. یک چهره واقعی و دیگری نمایشی است یعنی چهره ای که باید بدوی شود. مثلاً فردی که در بیابان و سرد و و کم آب زندگی می کند دقیقاً چهره اش همین طور است که در آثار تاریخی می بینیم؟! این جا است که باید تا اندازه ای خود را تابع نمایش کنیم تا مخاطب خسته نشود. بگذارید به یکباره خاطره ای در ذهنم آمد آن را بگویم. این که می گویم من عشق می کنم واقعیت است. هنگامی که مشغول ساخت سریال «امام علی (ع)» بودیم. مجبور بودم برای حفظ راکورد (حفظ موقعیتی که ضبط شده و قرار است در پلان بعدی یا در روزهای بعد ادامه همان موقعیت تصویر برداری شود) از بازیگران عکس گرفته بودم و آن ها را با نام نقش شان به روی دیوار چسبانده بودم. در یکی از روزها هیئتی از قم برای بازدید از قم آمده بودند تا از کار بازدید کنند. فردی که در رأس این هیئت بود که از من پرسید «این گریم ها کار شما است؟» گفتم: «بله» گفت: «چقدر اسلام را می شناسی؟» من هم در جواب گفتم: «من مسلمان هستم پای منبر هم بودم. در همین حد واقعاً» .گفت: «می دانی چرا این سؤال را می پرسم؟! چون من پنجاه سال است روی تاریخ اسلام کار می کنم. نام هایی که در تاریخ خوانده ام و در اینجا تصاویرشان را می بینم دقیقاً همان تصاویری است که در ذهن مجسم کرده بودم مثلاً اگر کسی پیش از این از من می پرسید مالک اشتر چه شکلی است در تاریخ اسلام همین چیزی که شما تصویر کردید در ذهنم مجسم می شد.» *هنگام کار در سریال «امام علی (ع)» اولویت با دلم بود واقعاً دلی کار کردم شاید اطلاعاتی که داشتم در رتبه بعدی قرار می گرفت اما اولیت دلم بود که کار می کرد. زمانی که در مقابل آیینه می ایستم همه چیز فرق می کند. نمی خواهم خودم را با شاعر و کارم را با شعر مقایسه کنم برای این که خیلی کوچکتر از این حرف ها هستم. اما واقعاً شاعر هم که شعر می گوید به حالتی خاص می رسد من هم در زمان کار و مقابل آیینه چنین حالی دارم. شاعر زمانی که می سراید نمی داند در آخر به چه می رسد. من هم زمانی که دست به قلم می شدم درمقابل آیینه همه چیز خودش کم کم شکل می گیرد. *هنوز هم آن گریم داریوش ارجمند را دوست ندارم _می گویند نقاش وقتی تابلوی زیبایی را خلق می کند گاهی آنقدر خودش به وجد می آید که دائم بخش هایی را به تابلو اضافه می کند تا آنکه دست آخر دیگر تابلو آن چیزی نیست که خودش دوست داشته برای شما چنین حالتی پیش آمده است؟ وقتی کامل می شود دیگر خودت هم کاملی. برخوردم با اثرم این طور بوده است. زمانی که حس می کنم همه چیز کامل و تمام شده است دیگر شعر هم تمام شده است. البته گاهی هم تمام نمی شود مثلاً در فیلم سینمایی «مسافر ری» 4 بار داریوش ارجمند را گریم کردم آخرش هم گریمش را دوست نداشتم. یعنی نشد. آنطور که باید خودم راضی نشدم. زمانی هم که فیلم پخش شد متوجه شدم که آن اثر را که دنبالش بودم نگذاشته است. اما در سریال «امام علی (ع)» در نقش مالک اشتر این تاثیرگذاری وجود داشت در صورتی که هر دو نقش را یک بازیگر ایفا کرده بود. نمی دانم چرا گریم آن نقش در نمی آمد. _با گذشت این همه سال هنوز هم دلیلش را نمی دانید؟ نه متاسفانه هنوز هم که «مسافر ری» را می بینم نمی دانم چرا آن گریم به گونه ای که می خواستم نشد. بارها پیش آمده گریمی را دوست نداشتم آنقدر تست زده ام تا بالاخره راضی شده ام مالک اشتر را بر روی چهره داریوش ارجمند سه بار تست کردیم و دست آخر هم خیلی خوب شد اما وی را در این نقش بارها تست کردم نشد که نشد. بارها برایم پیش آمده که مردم گفته اند ما با دیدن فیلم ها، چهره نقش ها به سرعت در ذهن مان مجسم می شود. *گریم هایی را که در آیینه دوست داشتم ماندگار شده اند _در واقع برآیند صحبت های شما یک نکته مهم برای ما داشت و آن هم این است که گریم ها و طراحی هایی که دلی است ماندگار است چون در آن ها روح وجود دارد که به آن ها زندگی می بخشد اما اگر صرفاً تکنیک را وارد کار کنیم از ماندگاری آن نیز کم خواهد شد. صد در صد. نکته ای را که می خواهم بگویم نه مطالعه کردم و نه در جایی شنیده ام. بلکه حاصل تجربه سال ها کارم است. دیدم و حس کردم کارهایی که از دلم بر آمده است و در آیینه دوستشان داشتم ماندگار شده اند. واقعاً گاهی سؤالات کلیشه ای پرسیده می شود که مثلاً کدام فیلم را که کارکرده اید بیشتر دوست دارید؟! اصلاً این جمله برای من مفهومی ندارد همه آن ها را دوست دارم اما برخی ماندگارترند. *نمی خواستم به مختار بپیوندم/ حالم گرفته می شود وقتی می گویند تو گریمور «مختار نامه» بودی _کمی از سریال «مختار نامه» بگویید و گریم سه بعدی که در ایران به راه انداختید؟ اصلاً بنده گریم این سریال را انجام ندادم و در آن زمان که این سریال انجام می شد بنده درگیر پروژه امام حسین (ع) بودم دو ماه ابتدایی سریال «مختار نامه» نبودم. زحمات این سریال را استاد مسعود ولدبیگی کشیده اند. کمی بعد پروژه فیلم امام حسین (ع) متوقف شد در همین زمان عوامل مختار به دنبالم آمدند که من گفتم نمی آیم. داوود میرباقری گفت:«بیا مشاوره من باش»، که در نهایت تنها پذیرفتم تا مشاوره بدهم. اما واقعاً نمی توانستم 5 الی 6 سال تنها مشاور باشم کار من چیز دیگری بود. خودم پیشنهاد دادم اگر اجازه بدهید گریم های سه بُعدی تان را که نیاز به قطعه دارد را من انجام دهم. که از این موضوع استقبال شد. خداروشکر باب جدیدی باز شد. مثلاً گریم کیانیان و و زخم ها نیز بخشی از این نوع گریم بودند اما زمانی که از من به عنوان گریمور یاد می شود به نوعی حالم بد می شود، حس می کنم حق استاد ولدبیگی ضایع می شود. من تنها در این بخش بودم اما زحمات بخش زیادی از کار بر عهده وی بوده است. *ماجرای البته از گذشته هم این کار را انجام می دادم اما اسم نداشت. مثلاً در فیلم سینمایی «بایکوت» در صحنه ای که می خواهند مجید مجیدی را اعدام کنند نگاهش به جنازه اش به روی زمین می افتد که کم کم صورتش باز می شود قرار بود که تماشاگر با دیدن این صحنه حالش بد شود من صورت وی را قالب گیری کردم و به بچه ها گفتم مورچه های بزرگ که ما به آن ها مورچه کالسکه ای می گوییم گیر بیاورند داخل شکاف قالب صورت مجیدی گذاشتند زمانی که فیلمبرداری شروع شد یکی از مورچه ها چشم طفلک مجیدی را گاز گرفت. زمانی هم که گریم محمود بصیری در فیلم سینمایی «دست فروش» رابرای آمریکایی ها فرستادم اصلاً فکرش را هم نمی کردند که این کار یک ایرانی باشند در بین 150 شرکت کننده بنده جزو 10 نفر برتر انتخاب شدم. *احمدی نژاد گفت: اتاق شما خیلی خارجی است _نظرتان در مورد پروژه «محمد رسول الله(ص)» چیست؟ گریم فیلم راچطور ارزیابی می کنید؟ به نظرم کاری که مجیدی کرد بسیار درست و خوب بود. اگر فرض بر این باشد که ما هم توانایی داشتیم که این کار را انجام دهیم به هر حال ضعف هایی هم داریم. به هر حال سینما برای آنها است و ما می توانیم در تبادل فرهنگی از آن ها چیزهایی را در زمینه گریم بیاموزیم یا به قدرتهای مان پی ببریم و یا ضعف های مان را از بین ببریم. این که مثلا بدانیم خودمان چقدر قوی عمل می کنیم خوب است. یک روز که محمود احمدی نژاد برای بازدید به پروژه «مختار نامه» آمد زمانی که وارد اتاق من شد گفت: آقا شما چقدر خارجی هستید. گفتم قبول دارید که ما توانمند هستیم گفت: بله. گفتم خوب پس کمک کنید وسایل موردنیاز مان را وارد کنیم. افرادی که من آموزش دادم در حال حاضر بدون وسیله هستند. در حال حاضر به لحاظ توانایی در حوزه چهره پردازی منطقه را در دست داریم. خیلی از افراد ما در کشو های اطراف و عربی مشغول به کار شده اند. چرا نباید از این پتانسیل استفاده کنیم؟! چرا نباید به سینمای دیگر کشور ها نفوذ کنیم؟! *تبادل فرهنگی در فیلم مجیدی به نفع ما است در مجموع فکر می کنم تبادل فرهنگی که مجیدی به واسطه فیلمش رقم زد خیلی خوب است. واقعاً بسیاری از بچه های صحنه ما یاد گرفتند کاری که در صحنه فیلم مجیدی انجام شد دکور نیست اما متاسفانه کار های ما مشخص است که دکور است کافی است که نگاهی به آثار تاریخی خودمان بیندازیم. _ البته بسیاری از افراد ایرانی در آنجا بسیار یاد گفتند عظیم فراین که دستیار چهره پرداز ایتالیایی بود نیز جزو همین افراد است. بله. عظیم خودش را کامل کرد. عظیم در سریال «مختار نامه» شاگرد ولدبیگی بود. این اتفاق باعث شدکه یک فرد کار کشته به سینما اضافه شود. _اجازه بدهید کمی سماجت کنم و پافشاری کنم بر این که شما نظر واضح تری در مورد فیلم سینمایی «محمد رسول الله (ص)» بدهید و کمی بخش چهره پردازی این فیلم را به نقد بکشید. قطعاً وقتی عبدالله اسکندری بر پرده سینما این فیلم را دیده است در دلش در مورد این بخش حرف هایی گذشته است که شنیدنی است. (عبدالله اسکندری با تواضع از پاسخ دادن طفره می رود) واقعاً کارشان خوب بود و زحمت کشیده اند. _اصلاً سلیقه تان را بگویید که اگر شما بودید چگونه گریم می کردید؟ نه واقعاً آنچه دیدم بد نبود. _حداقل بگویید چه ایده ای هنگام دیدن فیلم به ذهنتان آمد؟ خداییش قشنگ نیست در مورد فیلمی که در جریان است این طور وارد صحبت بشویم. نکته هایی وجود دارد که می توان به آن ها پرداخت و می توانم دلایلش را هم عنوان کنم اما در حال حاضر زمان این کار نیست. شاید یک سال آینده این سوال را بپرسید پاسخ تان را بدهم. _کدام صحنه از این فیلم را دوست داشتید؟ همه صحنه هایش را دوست داشتم. _ماحصل کارهای مذهبی برای شما چه بوده است؟ در فیلم سینمایی «روز واقعه» آنقدر چهار چوب نوشته درست است که هر بخش اثر خودش پیام می دهد که باید چه کنیم. آنقدر فیلم نامه کامل بود که سعی کردم پایبند آن باشم چون برایش فکر شده بود. هنوز گریم علیرضا شجاع نوری در «روز واقعه» را دوست دارم _کدام شخصیت در کارهای مذهبی که انجام داده اید برای تان ویژه بوده است؟ تا به حال جایی این را نگفته ام اما شما با سوال های تان باعث می شوید به نکاتی اشاره کنم که در دلم است. وقتی می خواستم علیرضا شجاع نوری را گریم کنم علاقه داشتم وی مسیحی باشد که ما با وی حس جدایی نداشته باشیم و همه دوستش داشته باشند. در زمان تست هایی که انجام می دادم دائم به این فکر می کردم. خداییش همچنان که تصویر آن را می بینم چیزی در آن است که خودم هم نمی دانم چیست و دوستش داشتم. واقعاً منظوم این نیست که چون من کارکرده ام این گونه است می خواهم رابطه دل را برای تان بگویم. پیر زن دست فروش هم به گونه ای درست کردم که یهودی، و مسیحی و هر فردی از هر آئینی فکر کند وی مادرش است. روز اول که فیلم نمایش داده شد چند نفر به من گفتند که آیا این پیر زن مسیحی بود و من واقعاً کیف کردم گفتم: «آخیش اونی شد که می خواستم.» حسی که در آن جاری شده است منتقل می شود. *داوود میرباقری را تلف نکنیم/ میرباقری دارد پیر می شود از او بهره بهتری ببریم _ با کدام کارگردان راحت تر کار می کنید؟ داوود میرباقری. میرباقری در ساخت فیلم های تاریخ اسلام نظیر ندارد. واقعاٌ آن را داریم تلف می کنیم. این مرز و بوم در این مقطع از تاریخ چنین فردی را تلف می کند. او نباید فیلم های دیگری بسازد اما در شرایطی که تلویزیون با وی این رفتار را می کند مجبور می شود. اگر فیلمنامه «سلمان فارسی» را بخوانید عاشقش می شوید او باید آن را بسازد قول می دهم بین المللی می شود این فیلم البته اگر ساخته شود. میرباقری دیگر دارد پیر می شود باید از او استفاده کرد./م
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها