محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829485257
هیچگاه فکر نمی کردم گریمور شوم/ کاش «داش آکل» را من گریم می کردم/ داوطلب فعالیت در کارهای مذهبی هستم
واضح آرشیو وب فارسی:عصر دیلم: عبدالله اسکندری گفت : بچه جنوب شهرم، پای منبر بزرگ شدم و برای چنین کارهایی داوطلبم. از حسرت هایم این است که همواره با خود می گویم ای کاش «داش آکل» را من گریم می کردم.به گزارش عصردیلم ، به نقل از فارس _ علی اکبر دهبان: عبدالله اسکندری کسی که نوشتن درباره اش سخت است، حرف زدن سخت تر. عَبِد سینمای ایران را همه دوست دارند هر سینماگری که با او کار کرده از خلق نیکوی او سخن گفته تمجید از استادی وی در کارش که دیگر جای خود را دارد. می گوید بچه جنوب شهر هستم پا منبری ام و پای منبر بزرگ شده ام. با این همه سابقه و موفقیت آرزوهایی هم دارد که به آن ها نرسیده مثلاً «داش آکل» را دوست داشت گریم می کرد، که نشد. روبروی آیینه که می ایستد شاعر می شود؛ به سینما که نگاه کنیم جا پای غزل ها و قصیده هایش را خوب می بینیم. مگر می شود که «هزار دستان» را ببینی و تصویر و چهره های شخصیت ها در ذهنت مجسم نشود؟! مگر می شود «کمال الملک» را ببینی و پیش از کارگردانی و بازی های ناب از جادوی اسکندری حظ نبری؟! این که «روز واقعه»، «امام علی (ع)» و «مختار نامه» بدون حضور هنرنمایی عَبِد سینمای ایران چیزی کم داشت پر بی راه نیست؛ خودش می گوید در این آثار با عشق قلم را به دست گرفته است. حضور پر رنگ و تاثیرگذار وی در آثار تاریخی و مذهبی ما را را بر آن داشت تا در این ایام به سراغش برویم که حاصل آن را در پی می خوانید. _ بهتر است از زمانی که وارد کار شده اید بگویید همان طور که بارها گفته اید کارتان را با بیژن محتشم آغاز کرده اید. بله همانطور که همه جا گفته ام در سال 50 کارم را با آقای محتشم شروع کردم او بنده و دوازده نفر دیگر را در تلویزیون استخدام کرد آنجا در همان زمان مشغول به کار شدیم شش ماه دوره دیدیم. محتشم در آن زمان به این عرصه علاقه مند بود که استخدام تلویزیون می شود قرار بود ابتدا بازیگر شود که در نهایت گریمور شد بعد به آمریکا رفت و دوره ای نزد یکی از اساتید بزرگ گریم دید جان چمبرز پیش وی دوره دید حدود شش ماه بعد به ایران آمد و اطلاعاتی را که در این مدت آموخته بود به ما منتقل کردند. *هیچ وقت فکر نمی کردم گریمور شوم من جزو بچه های جنوب شهر خانی آباد بودم در حال حاضر دیگر جنوب و شمال در تهران معنی ندارد. چون به تئاتر علاقه داشتم با یکی از معلمان مان ادبیاتم این موضوع را در میان گذاشتم و از آن به بعد گاهی در مدرسه نیز نمایش هایی را اجرا می کردم. در نمایش ها نیاز داشتیم که افراد گریم شوند از آنجایی که من نقاشی ام خوب بود وظیفه گریم را من بر عهده گرفتم. مثلاً اگر نیاز بود صورت یکی از بازیگران را سیاه کنیم پنبه ای را آتش می زدم و این کار را انجام می دادم. زمینه کار گریم از آنجا برایم شروع شد و هیچ وقت فکر نمی کردم گریمور شوم. *روزگاری برای پیش خدمتی خود را آماده کردم شرایط خانوادگی مان به نوعی بود که باید حتماً سر کار می رفتم تا درآمدی داشته باشم. پدرم یازده فرزند داشت من هم به تازگی دیپلم گرفته بودم و آزرده بودم و دائم فکر می کردم که چگونه می توانم به پدرم کمک کنم در به در دنبال کار می گشتم و کار پیدا نمی کردم تا جایی که حتی برای پیشخدمتی به ارگان دولتی رفته بودم تا استخدام شوم که در نهایت مرا سین جیم کردند که تو برای چه آمده آی تا اینجا استخدام شوی. من تنها به این فکر می کردم که در حال حاضر منبع درآمدی داشته باشم و بعداً فکر دیگری خواهم کرد. برای این که می گفتند با دیپلم ریاضی برای چه به نخست وزیری آمده ای و می خواهی پیش خدمت بشوی؟! تعجب کرده بودند. من هم گفتم بیایید خانه ما را تماشا کنید پدرم کارمند راه آهن است و یازده تا نان خور دارد من هم در شرایطی هستم که باید به آن ها کمک کنم و از آنجایی که فرزند اول پدرم بودم بیش از همه احساس وظیفه می کردم. *برای کشیدن نقاشی از پدرم کتک هم خوردم _البته در آن زمان دیپلم ریاضی داشتن یک اتفاق مهم محسوب می شد و باید کارهای بهتری برای شما بوده باشد! درست است اما واقعاً هر جا که رفتم نیاز به پارتی بود و افراد دیگری در اولویت بودند. در این زمان تلویزیون اطلاعیه در روزنامه منتشر کردند که به تعدادی گریمور نیازمندیم من هم به آنجا مراجعه کردم امتحان های مختلفی از ما گرفتند تعداد شرکت کنندگان نزدیک به دو هزار نفر بود. مرحله اول ضریب هوشی افراد را تست می کردند. بیژن محتشم و چند نفر دیگر نشسته بودند امتحان های مختلفی از ما می گرفتند. در نهایت دوازده نفر را پذیرفتند که من هم یکی از آن ها بودم. البته یکی از مواردی که در آن امتحان ها کمکم کرد نقاشی بود که در دوران نوجوانی می کشیدم و چند بار هم مرحوم پدرم مرا برای این کار کتک زد اما ثمره اش را در آن امتحان ها دیدم. عکس های کوچکی را به دیوار می چسباندم و در ورقی آن ها را می کشیدم. پدرم هم پس گردنی می زد و می گفت: «پسر این چه کاریه؟ برو درست را بخوان.» *بیژن محتشم در تحول گریم تاثیر گذار بوده است _ در نتیجه با توجه به صحبت های خودتان می توانیم نقش قابل توجهی برای استاد بیژن محتشم در مسیر کاری تان قائل شویم؟! صد در صد. او به طور کلی تاثیر مهمی در تحول گریم ایران دارد. تا قبل از وی گریم الکن و ابتدایی بود و محتشم به دلیل سفر به آمریکا و آموزش هایی که دیده بود با پدیده مهمی به نام گریم و چهره پردازی آشنا شده بود. البته برای پیشرفت در کارهای هنری دوره های مختلف تاثیر ندارد بلکه جوهره آن باید در درون روح و ذات آدمی باشد. مثلاً شما باید صدای خوبی داشته باشید تا بتوانید خوب هم بخوانید. در کار ما هم باید زمینه طراحی، نقاشی و یا مجسمه سازی وجود داشته باشد. _از بین دوازده نفر فرد دیگری نام آشنا شده است؟ بله جلال الدین معیریان، زنده یاد معیری، مهری شیرازی برخی دیگر هم در شاخه های دیگر سینما مشغول به کار شدند.در واقع بنده کارمند تلویزیون هستم و خودم را فرزند تلویزیون می دانم و تلویزیون خانه دوم من است. *یکی از حسرت هایم این است، ای کاش «داش آکل» را من گریم می کردم _اولین کارتان را با گوزن ها در سینما آغاز کردید کمی از کار با مسعود کیمیایی بگویید به هر حال در آن زمان شما جایگاه امروز را نداشتید و شناخته شده نبودید کار با بازیگران و کارگردان به نام سینمای ایران برای تان استرس به همراه نداشت؟ اگر منظورتان استرس از کار کردن در مقابل افراد به نام است که آن چیزی که مرسوم است نداشتم. به نظرم کاری که انجام می شود اگر با اعتماد به نفس و اطمینان انجام شود استرس نخواهد داشت. من هم این گونه بودم اما بسیار خوشحال بودم که کارم را با افراد بزرگ و به نام در سینما شروع کرده بودم. در آن زمان مخاطبین سینما کارگردان ها را نمی شناختند و اکثراً فیلم ها را با نام بازیگران آن می شناختند. اما در آن شرایط مسعود کیمیایی را می شناختند. در واقع خیلی خوشحال بودم با کارگردانی در سینما کار کردم که گریم را می شناسد. یکی از حسرت هایی که همیشه در زندگی می خورم این است که ای کاش گریم «داش آکل» را من انجام می دادم. بازیگران فیلم سینمایی «گوزن ها» هم با من بسیار همکاری کردند زمانی که متوجه شدند گریم را می شناسم به من اعتماد کردند. سعی کردم با افرادی در سینما کار کنم که فیلم برای شان مهم بود. * به کار با جوان ترها عادت دارم _عبدالله اسکندری در حال حاضر در جایگاهی در سینما قرار دارد که قطعاً بسیاری علاقه مند هستند که با وی همکاری داشته باشند اما شاید از نگاه کارگردانان جوان پیش از آشنایی با شما تصور داشته باشند نمی توان با فردی در جایگاه عبدالله اسکندری به راحتی کار کرد چرا که به وی دارای تجربه و نگاه ویژه ای است و آن ها نمی توانند نظرات خود را به راحتی بیان کنند و یا اخلاقاً به اشتباه خود را در معذوریت هایی قرار دهند که نظرشان را ارائه ندهند نحوه برخورد و برقرار ارتباط تان با جوان ترها به چه صورت است؟ اصولاً به کار با جوان ترها عادت دارم جوان ها هم که پیشنهاد همکاری می دادند با روی باز می پذیرفتم. ابتدا کاری که انجام می دهم خودم را به اندازه وی پایین می آورم و هم سطح جوان نشان می دهم.تمام پیشینه خود را به لحاظ سابقه و سن طوری به کار می گیرم که با وی ارتباط صمیمی برقرار کنم تا جایی که او ایراد من را از نگاه خودش عنوان کند. بعضی اوقات برخی علاقه دارند که با رفتارشان بگویند من کارگردان و تصمیم گیرنده اصلی هستم مثلاً می گویند عَبِد جان می شود سبیلی را که درست کردی کمی نازک تر کنی؟ حال شما فکر کنید که بنده برای طراحی و درست کردن آن فکر کرده ام اما می گویم: «خوب تست را برای همین گذاشته اند. حتماً فقط بعد از اتمام کار یک عکس هم بگیریم و هر دو را با هم مقایسه کنیم» با دیدن تصاویر خودش متوجه می شود که چقدر طرح جدید با نقش فاصله دارد. *نظرم را به کارگردان تحمیل نمی کنم در نهایت خودش می گوید: «عَبِد جان سبیلی که خودت درست کردی خوب بود». خوب می دانم اگر با او بحث داشته باشم در نهایت یک دغدغه برایش درست کردم و هیچ وقت کاری را که برایش انجام داده ام در نظرش خوب جلوه نمی کند و تنهای فکر می کند که می خواستم کارم را به وی تحمیل کنم. به هیچ عنوان اهل این نوع رفتار نیستم. اگر از کارگردان های جوانی که در حال حاضر برای خودشان به نام شده اند بپرسید حتما به شما این موارد را می گویند. *از همان ابتدا داوطلب فعالیت در کارهای مذهبی هستم/ پای منبر بزرگ شده ام _کمی جلوتر بیاییم و به «روز واقعه» برسیم و فعالیت تان در یک اثر مذهبی تاریخی که درمورد امام حسین (ع) است. فکر می کنم خیلی جلو رفتیم. از همان ابتدای فعالیتم کارهای مذهبی را به صورت داوطلبانه انجام می دادم. اولین کارم در این زمینه در سال 53 با عنوان «وقتی دژخیم می گرید» بود. که در مورد سرگذشت دو طفلان مسلم بود. از آن به بعد که کارم را دوست داشتند در تمام کارهای مناسبتی از من برای همکاری دعوت می کردند. یکی از دلایل ورزیده شدنم در گریم آثار تاریخی، کارهایی است که در این زمینه انجام داده ام. به هر حال من بچه پامنبری هستم و پای منبر بزرگ شده ام. ادامه دارد.....
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر دیلم]
[مشاهده در: www.asredeylam.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها