واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
پیادهراهسازی؛ ضرورت زندگی مدرن خیابان 15 خرداد؛ حدفاصل ناصرخسرو تا پامنار. نشانی طرح جدید پیاده راهسازی در محدوده بازار تهران را که میگیریم به اینجا میرسیم.
به خیابانی که تا همین یک ماه پیش شلوغ بود و پر رفت و آمد. این مسیر 4500 متری اما مدتی است نفس تازه کرده و جان گرفته ؛ آسفالت قدیمی کف خیابان با سنگفرش های جدید جایگزین شده و این قسمت از خیابان 15 خرداد هم به فهرست پیاده راه های شهر تهران اضافه شده است.
باید صبح یک روز پاییزی بعد از اجرای عملیات پیاده راه سازی اینجا باشید تا تفاوت شلوغی و تردد مردم و ماشین ها را در قبل و بعد از این اتفاق به چشم ببینید. آرام کردن ترافیک این خیابان اما به مذاق خیلی ها خوش نمی آید . کسبه ای که یک ماه پیش هم در اعتراض به عملیات پیاده راه سازی این مسیر تحصن کردند و روی همین سنگفرش های تازه بست نشستند. مغازه دارانی که می گویند این کار، وضعیت اقتصادی آنها را تحت تاثیر قرار داده است. کسبه این خیابان برای اعتراض شان یک دلیل بزرگ هم دارند . این که این محدوده بورس لوازم ساختمانی در محدوده بازار تهران است. کسب و کاری که از رونق افتاده آقای شاه حسینی را در انتهای مغازه کوچکش پیدا می کنیم؛ مغازه ای که پر است از انواع سیم مفتول، آهن آلات، فرغون و... مغازه ای خلوت در تقاطع پامنار و 15 خرداد که صاحبش می گوید از وقتی طرح پیاده راه سازی در این محدوده اجرا شده، فروشش 40 درصد پایین آمده است. درست روبه روی همین مغازه در ضلع جنوبی خیابان هم آقای الوانی، مالک یکی از مغازه های بزرگ نایلون و پلاستیک فروشی از این اتفاق ناراضی است و می گوید بعد از پیاده راه سازی رفت و آمد در این منطقه به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرده. این دو مغازه دار برای ادعایشان دلایل مشترکی دارند: بارگیری وتخلیه بار برای همه ما مشکل شده . الان مجبوریم طبق قانون شهرداری تا ساعت 6 و 30 دقیقه بعد از ظهر منتظر بمانیم، اما در این ساعت اصلا کارگر نیست که بارها را خالی یا پر کند. اگر هم کارگری برای کار بماند یا وسیله ای پیدا کنیم که بار را به مقصد حمل کند، هزینه بالایی دریافت می کند.باری که با 30 هزارتومان در مغازه تخلیه می شد حالا با صدهزارتومان دم مغازه می آید. کمی جلوتر از این دو مغازه، بعد از پله نوروزخان فروشنده دیگری از انتخاب نادرست این قسمت از خیابان 15 خرداد برای پیاده راه سازی گله می کند و می گوید: اینجا مثل سبزه میدان بورس پوشاک و وسایل سبک نیست که با پیاده راه سازی برایش مشکل به وجود نیاید. بافت مغازه های اینجا بافت لوازم صنعتی سنگین است. مقیاس جابه جایی بار روی تُن می چرخد، حالا چطور باید چند تن بار را فقط با چرخ دستی ها جابه جا کنیم ! فرصت حضور پررنگ به عابران پیاده این گله گذاری مشترک بیشتر مغازه دارهای این خیابان است؛ بازاری هایی که از داخل مغازه هایشان شاهد رفت و آمد پیاده ها هستند؛ پیاده هایی که وقتی سراغشان می رویم از خلوت شدن خیابان و فرصتی که از نبود ماشین ها برای تردد در این منطقه گرفته اند، راضی اند. عابرانی که حالا با فراغ بال از پیاده رو به وسط خیابان کوچ کرده اند و دیگر عجله ای برای عبور از بین ماشین هایی که مدام بوق می زدند ندارند؛ خیابان حالا متعلق به آنهاست. شهروندانی که با بزرگ شدن تهران در دهه های اخیر و سلطه بی چون و چرای خودروها و افزایش حجم ترافیک مدت هاست به حاشیه رانده شده اند و در خیلی موارد حتی جایی در پیاده روهای تنگ و باریک شهر هم ندارند، حالا با اجرای طرح هایی مثل پیاده راه سازی، حضورشان در سطح شهر رونق بیشتری گرفته است؛ اتفاقی که ارمغان طرح جامع حمل و نقل ترافیک برای تهران است. برنامه ریزی برای ساماندهی فضاهای پیاده از سال 1387 شروع شد و به این ترتیب طرح جامع عابر پیاده به عنوان بخش مهمی از این طرح، مورد توجه مسئولان شهری قرار گرفت. زندگی با پیاده روی جریان پیدا می کند اتفاقی که از نظر مدیرگروه سابق شهر و مطالعات منطقه ای انجمن جامعه شناسی ایران، اتفاق مبارکی است. دکتر پرویز اجلالی در این باره به جام جم می گوید: احساس زندگی در پیاده روی است که جریان دارد؛ درحالی که وقتی همین آدم ها سوار ماشین می شوند فقط جابه جا می شوند، اما در پیاده روی با همدیگر روبه رو می شوند و فرصت صحبت پیدا می کنند، کنترل حرکت هم دست خودشان است و بالطبع زندگی در پیاده روی جریان بیشتری دارد. از نظر این جامعه شناس شهری، پیاده راه سازی نسخه ای مناسب برای تهرانی است که به تسخیر خودرو ها درآمده: اصولا شهرها باید برای پیاده ها طراحی شوند. متاسفانه شهرهای ما بیشتر برای ماشین ها طراحی شده اند و اولویت در آنها با ماشین هاست. به همین دلیل هر طرحی که اولویت را به عابر پیاده بدهد، طرح خوب و مناسبی است . اما بهتر است ساز و کارهایی وجود داشته باشد تا مشکلات زیربنایی دیگری به خاطر این پیاده راه سازی در فضای شهری به وجود نیاید. عضو هیأت علمی موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی ادامه می دهد: افرادی که در منطقه بازار نسبت به پیاده راه سازی معترضند برای خودشان دلایلی دارند؛ مثلا دوست دارند ماشین های حمل بار طبق سنت گذشته جلوی مغازه آنها بارگیری کند و حالا با پیاده راه سازی این امکان برایشان وجود ندارد. به نظر من این مشکل به خاطر ساختار شهر به وجود می آید. یعنی شهرداری باید اول سیستم حمل و نقل کالا در این منطقه را ساماندهی کند بعد سراغ پیاده راه سازی برود. پیشنهاد دکتر اجلالی برای حمل و نقل کالا، روشی است که در خیلی از کشورهای دیگر که در پیاده سازی پیشرو هستند، استفاده شده؛ حمل و نقل ریلی. اجلالی در ادامه می گوید: پیاده راه سازی فقط این نیست که بیایند و مانع ورود ماشین به یک خیابان شوند، اما باز هم این موضوع، مخالفت با پیاده راه سازی نیست. چون هرجایی که اولویت حرکت به آدم ها داده شود، هم امنیت بیشتر می شود و هم زندگی انسانی تر و بهتر . مینا مولایی جامعه
 
دوشنبه 27 مهر 1394 ساعت 07:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]