واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
هیچکس به تعامل هنر با صنعت کمک نکرد / غربت جشنوارهای که میتواند ناجی هنر و صنعت باشد
گمان میکردم گرد آوردن این همه جوان هنرمند نخبه و این همه طرح بدیع لابد کلی حامی داشته و خیلیها برای کمک از همدیگر سبقت گرفتهاند اما گویا مسولان جشنواره به هر دری زده بود تا اعتبار درخوری کسب کند تا جشنواره آبروداری برگزار کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس، هرساله مسابقات زیادی در سرتاسر جهان برای کشف ایدههای نو و طراحان جوان و معرفی آنها به صنعت برگزار میشود که محصول این مسابقات حضور هزاران طراح در بخشهای مختلف مسابقه و خلق هزاران ایده برای استفاده در کارخانجات و بهبود تولیدات است که درنهایت به بهبود سطح زندگی استفاده گران منتهی میشود. این کار در واقع پیوند دادن فرهنگ و هنر با صنعت محسوب میشود و هدایت طراحان هنرمند به کارخانجات صنعتی است. در ایران هم، نخستین مسابقات طراحی صنعتی ایران در 12 دسته و با حمایت مادی و معنوی ستاد توسعه فناوری نرم و هویتساز معاونت علمی و در راستای گسترش تولیدات ملی ایرانی برگزار میشود. دستههای این مسابقه لوازم منزل، لوازم اداری، وسایل نقلیه، طراحی شهری، اثاث مبلمان و دکوراسیون، روشنایی، امینی و امنیت، بهداشت و سلامت، ورزش آموزش و سرگرمی، بستهبندی، طراحی پوشاک، ارتباطات و سیستمهای تعاملی هستند. من هم مثل خیلیهای دیگر فقط اسم طراحی صنعتی و برگزاری جشنواره طراحی صنعتی را از طریق بعضی دوستان شنیده بودم و بهفرض اینکه این جشنواره لابد شکلی اقتصادی و علمی و صنعتی دارد توجه چندانی به آن نکرده بودم. به اصرار یکی از دوستان که ( به عکس نظر من) مدعی بود این جشنواره کاملا فرهنگی است راهی بهارستان و مجتمع شهدای انقلاب اسلامی سرچشمه شدم. مجتمعی که از همان بدو ورود خودنمایی ایدهها را میشود در آن دید. از شکل کتابفروشی و راه اندازی کلنیک خانواده تا تزیین با آکواریوم و ... با کمک چند تابلوی هدایتگر به محل برگزاری جشنواره رسیدم. جایی که چند غرفه کوچک و ساده داشت و اصلا حدس هم نمیزدم که همان سالن کوچک تا نیم ساعت بعد مبهوتم کرده باشد. روی دیوارهایی کاذب نمایشگاه تابلوهایی از طرح های برتر گذاشته شده بود. طرح هایی که دیدن یکیش کافی بود تا با اشتیاق به سراغ دومی بروی و سومی و ... زیورآلاتی که با شکلی متفاوت و بر اساس نقوش ایرانی ساخته شده بود و لایه لایه شکل نقش های باستانی ایرانی را روی گرانقیمت ترین جواهرات حک کرده بود. پرینتری سه بعدی که در ابعاد بزرگ می توانست هر طرحی را به عالم واقعیت نزدیک کند و با ارایه یک مدل سه بعدی از آن طرح آن را قابل لمس کند. شرکتی دیگر توانسته بود مدل بناها و نقوش عظیم هخامنشی را بدون هیچ تفاوتی بازسازی کند و آنها را در ابعاد اصلی آنها دوباره سازی نماید. آن یکی دوربینی طراحی کرده بود که وقتی روی چشمت میگذاشتی خودت را در زمان و مکان دیگری میدیدی. زمان و مکانی که که خودت انتخاب میکردی. باید دستت را حرکت میدادی و از میان گزینه ها یکی مثلا حافظیه را انتخاب میکردی و یکراست از وسط آرامگاه حافظ سردر میآوردی. طبیعتا افرادی که کنار شما ایستاده بودند شما را میدیدند که دوربینی روی چشمهایتان گذاشتهاید و دارید دستتان را در هوا تکان می دهید و خبرنداشتید که شما وسط حافظیهاید و دارید مقصد بعدی سفرتان را انتخاب میکنید... صندلی درختی، ایستگاه اطلاع رسانی و توزیع کتاب و خیلی چیزهای دیگر خیالم را رذاحت کرد که از قضا اغلب آثار وجهه و کارکردشان فرهنگی است و نشان از داشتن دغدغههای فرهنگی میان نخبگان علمی دارد. اما بقیه ماجرا حتی از خود طرحها هم جالبتر یا به تعبیری عجیبتر بود. این دوره از جشنواره که بسیاری از طراحان را دور هم جمع کرده بود اولین دوره این جشنواره ملی بود. گمان میکردم گرد آوردن این همه جوان نخبه و این همه طرح بدیع لابد کلی حامی داشته و خیلیها برای کمک از همدیگر سبقت گرفتهاند و ... اصلا مگر میشد جشنواره ای به این اهمیت و به این بزرگی برگزار شود و حمایت کننده دولتی و خصوصی زیادی نداشته باشد؟ اما در نهایت تعجب اینطور نبود. گویا جشنواره به هر دری زده بود تا اعتبار درخوری کسب کند اما موفق نشده بود و درنهایت توانسته بود رقم چند میلیونی از دولت بگیرد و الباقی را همان اساتید و حتی نخبگان دانشگاهی که از دانشگاه شریف و علم و صنعت و ... بودند روی هم گذاشته بودند تا جشنواره آبروداری برگزار کنند. اما با همه این احوال جشنواره با برگزاری نمایشگاه، افتتاحیه و اختتامیه ای شایسته و همچنین برگزاری کارگاههای تخصصی و کارگروههای آموزشی بمنظور تعامل بیشتر صنعت و دانشگاه در طول مدت برپایی نمایشگاه، برگزار شد حالا باید منتظر ماند و دید آیا دستگاههای مهم دولتی و خصوصی این مهم را درخواهند یافت که طراحان نخبه این جشنواره ناجیان اقتصاد آینده کشورند یا خیر. آیا متولیان فرهنگ متوجه این مهم خواهند شد که این جشنواره حرکتی نو برای مرتبط کردن هنر و صنعت است و میتواند در ادامه، حتی مشکلات معیشتی هنرمندان را از بین ببرد؟ آیا آیا و آیا... حالا باید منتظر ماند و دید که آیا متولیان صنعت و هنر برای برگزاری پرشور دوره دوم جشنواره آیدیران پیشقدم خواهند شد یا همچنان نخبگان باید با سرمایه شخصی به این مدیر و آن مقام رو بیندازند تا شاید نظری کند و ... اینم خبر اختتامیه: آیین اختتامیه اولین دوره جشنواره ملی طراحی صنعتی ایران با حضور طراحان برجسته کشور ، نخبگان دانشگاهی و صاحبان کارخانجات بزرگ داخلی در مجتمع شهدای انقلاب اسلامی سرچشمه برگزار شد. انتهای فارس/ج
94/07/19 - 15:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]