محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846382862
برای ادامه‌ی مسیر «هنر و تجربه» چه نیازهایی دارد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۴ - ۱۰:۳۱
مصطفی آل‌احمد علاوه بر اینکه گروه «هنر و تجربه» را بارقه‌ای از نور امید در چشمان مخاطب و فیلمسازان مستقل می‌داند، معتقد است که این گروه برای ادامه مسیر نیازمند یک اتاق فکر و شورایی با ایده‌های نوتر و جوان‌تر است. این کارگردان و فیلم‌نامه نویس در ارزیابی وضعیت این گروه سینمایی همزمان با یک‌سالگی‌اش در پاسخ به سوال خبرنگار سینمایی ایسنا، نوشتاری را تحت عنوان «هنر و تجربه نیازمند پویایی و تغییر است» در اختیار ایسنا گذاشت. متن کامل این یادداشت به شرح زیر است: «سینمای مستقل و هنری ایران همان سینمایی‌ایست که همه ما به آن می‌بالیم،سینمایی که آثار بوجود آمده از آن در عرصه‌های بین‌المللی و داخلی منجر به درخشش سینمای ایران شده است. در مقابل چنین سینمایی سه قالب دیگر نیز از ابتدا بوده‌اند. یکی سینمای تجاری است که نماینده آن سینمای هالیوود است و فیلمهایی با ساختار دراماتیک و تکنیک بسیار قوی که ما نداریم. هر وقت هم چنین کرده‌ایم در پر هزینه‌ترین شکل آن آهی و افسوسی. دوم سینمای بازاری و نه تجاری که تلاش کرده با روزمرگی و نازل‌ترین مفاهیم و سطحی‌ترین و سهل‌ترین راه ممکن نظر مخاطب عام را جلب کند که دست آخر هم مخاطبی نداشته است؛ و سوم سینمای سفارشی که با استفاده از امکانات سازمان‌ها و نهادهای دولتی و با ایده‌هایی که هر سازمان به تناسب فعالیتش سعی در ترویج آنها داشته به حیات خود ادامه داده است. سازمان سینمایی در همه سال‌های بعداز انقلاب خود را متعهد می‌دانسته به هر سه قالب کمک کند، یعنی هم به سینمای هنری و مستقل هم به سینمای بازار و هم به سینمای دولتی ، اما نه به طور مساوی و از آن جا که سازمان سینمایی هم در مجموعه وزارت‌خانه‌ای دولتی است اولویت با فیلمهایی بوده که نهادها و سازمانهای دولتی مدافع آنها بوده‌اند و بعد به تناسب در دوره‌هایی که مدیرانی تمایل به سینمای بازاری داشتند ناگهان سراپا در مقابل این سینما خم شدند و فریاد سینما باید با مردم ارتباط برقرار کند را چون چماقی بر سر اهالی فرهنگ و هنر کوبیدند و سالن‌های سینما را از برای گروهای دیگر اجتماعی از گروه‌های فرهیخته خالی کردند اما آن گروه‌های دیگر هم نیامدند، زیرا باز می‌شد روشنفکران را به بهانه محتوا به سالن‌ها برد اما مردم به دنبال سینمایی روانه سالن می‌شدند که واقعی باشد و نه تقلب و ادایی از زندگی واقعی. اما دوره‌هایی هم بوده که سازمان سینمایی بیشتر حامی سینماگرانی بود که سینما را ابزاری برای اندیشیدن کردند و براستی همان‌ها ستاره‌های سینمای ما شدند. در دوران کنونی و با شروع راه‌اندازی گروه «هنر و تجربه» به نظر می‌آید که بار دیگر توجه به سینمایی است که برای ما افتخارآفرین بوده است، راه‌اندازی گروه هنر و تجربه بی گمان یکی از آرزوهای فیلمسازان مستقل سینمای ایران بود که تفکر ایدئولوژیک زده از یک سو و تفکر بازاری از سوی دیگر جلوی آنها را گرفته بود، در حقیقت آنچه سینمای ما را سینما کرده بود داشت آرام آرام نابود می‌شد که به ابتکار سازمان سینمایی پنجره‌ای گشوده شد تا نور این پنجره بار دیگر پرده نقره‌ای تالارهای سینما را روشن کند. بدین سان نمایش فیلم‌ها در هنر و تجربه بارقه‌ای از نور در چشمان مخاطبی که با سینما قهر کرده بود ایجاد کرد. بارقه‌ای از نور در چشمان فیلمسازان مستقل درخشید و امیدها برای خلق سینمایی که داشت از خاطره‌ها محو می‌گردید بار دیگر جان گرفت. هنر و تجربه را باید بیست سال پیش از این شروع می‌کردیم، اما حالا باید مراقب باشیم تا بیست سال آینده یک روز هم سینمای بدون هنر و تجربه نداشته باشیم. فیلم‌های هنر و تجربه هر چه باشد ساخته تفکر است، پردازش اندیشه‌هایی است که نه برای گول زدن مخاطب و بزرگ کردن جیب‌ها ساخته شد و نه به بهانه طرح مفاهیم ایدوئولوژیک. هنر مستقلی است که هر جامعه مدنی نیاز به رشد و شکوفایی آن دارد و راه را برای پیشرفت آغاز سینمای تجاری که نداریم نیز باز خواهد کرد. اما هنر و تجربه می‌بایست هرچه زودتر در سطح جامعه فراگیر شود، بزرگترین مشکل هنر و تجربه آن است که در محل سالن‌های سینمای آن فضایی حاکی از شور و نشاط یک سالن سینما دیده نمی‌شود و این شاید از اینجاست که سالن‌های نمایش هنر و تجربه در فضاهایی است که برای کارهای دیگری اختصاص دارد، حالا که هنر و تجربه ثابت کرده است این فیلم‌ها مخاطب دارد و کم هم ندارد، خیلی فوری و ضروری است که سالن‌های مخصوص به خود را داشته باشد. همچنین هنر و تجربه نیازمند اتاق فکری دائمی برای جلب مخاطب خاص خود است، گروه‌های دانشگاهی و تحصیل‌کرده ما که از سینمای بازاری با مفاهیم سطحی و همین‌طور از سینمای شعاری و کلیشه‌ا‌ی و سفارشی خسته شده‌اند کمتر از نمایش‌های هنر و تجربه با خبر می‌شوند. «هنر و تجربه» نیاز به شیوه‌های اطلاع رسانی گسترده در فضاهای مجازی و واقعی دارد. در همین راستا هنر و تجربه باید مراقب باشد تا از آن طرف بام هم سقوط نکند، قرار نیست هر فیلم سازی فکر کند، می‌تواند با سینما و مخاطب شوخی کند و هر تجربه‌ای را به عنوان فیلم تجربی و هنری به خورد مخاطب دهد. نمایش فیلم‌های سینمای هنر و تجربه در عین حال شان بالایی دارد که مراقبت از آن به عهده مسئولین هنر و تجربه است. هنر و تجربه می‌تواند محلی برای اهالی سینما، منتقدین فیلم و تبادل نظر میان فیلمسازان باشد. اگر منتقدین، اینجا که عرصه سینمای هنری است وارد نشوند پس درباره چه فیلمهایی می‌خواهند به نقد بنشینند. برای فیلم‌های بازاری با مفاهیم سطحی در رسانه ملی میزگرد تشکیل می‌دهند، اما متاسفانه بسیاری از منتقدین برای فیلمهایی که اساسا قابلیت تجزیه و تحلیل و نقد را دارند وقت نمی‌گذارند. متاسفانه حتی برخی رسانه‌ها و برخی منتقدین ما درست متوجه اهمیت فیلم‌های هنر و تجربه نشدند. یادمان باشد گروه سینمایی هنر و تجربه نیست که مهم است، سینمایی که در هنر و تجربه به نمایش در می آید مهم و ارزشمند است. ارزش که می‌گویم نه از حیث خوب و بد، ذات این سینما، یعنی سینمای مستقلی که صرفا برای گیشه ساخته نشده و سفارشی هم نیست ارزشمند است. این‌ها فیلم‌های فیلمسازان ماست، فیلمهایی که بسیاری از آنها سال‌ها امکان نمایش نداشت و کسی نپرسید چرا؟ اما امروز هنر و تجربه به فوریت نیازمند تغییر است، ضمن قدردانی از دوستانی که تا امروز هنر و تجربه را کمک کردند، به نظر می رسد هنر و تجربه برای ادامه مسیر نیازمند یک اتاق فکر و شورایی با ایده‌های نوتر و جوان‌تر است.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها