واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: فوتبال ایران بی دروپیکر است، اختاپوس ها به تار و پود آن رخنه کرده اند و ریخت و پاش های این رشته هر فصل بیشتر از قبل می شود.مشرق- فوتبال ایران بی دروپیکر است، اختاپوس ها به تار و پود آن رخنه کرده اند و ریخت و پاش های این رشته هر فصل بیشتر از قبل می شود. باشگاه های دولتی بدون هیچ نظارتی پول بیت المال را برای خریدن بازیکنان بی کیفیت داخلی و خارجی به باد فنا می دهند. جالب اینکه نه فدراسیون و نه نهادهای نظارتی نیز واکنشی به این مسئله نشان نمی دهند. جدایی توافقی بازیکن برزیلی استقلال تنها یکی از نمونه های آتش زدن به بودجه دولتی است. این خبر بدون هیچ توضیحی روی سایت باشگاه رفته و گویا مسئولان استقلال خودشان خوب می دانند که باز هم ضرری میلیونی روی دست وزارت گذاشته اند. ریوالدو دسوزا اهل برزیل بود و او هم مثل خیلی های دیگر توسط یک دلال سر از ایران درآورد. منتها واسطه او هم همانند دیگر واسطه ها حرفه ای تر از این حرف ها بود که سر خودش و بازیکنش کلاه برود؛ بازیکنی که در مجموع یک بازی کامل هم برای آبی ها انجام نداد و بدون آنکه غرامتی به استقلال بدهد، قراردادش را فسخ کرد و رفت! به همین راحتی. ریوالدو نه تنها چند هفته ای در تمرینات غیبت غیرموجه داشت بلکه 80 هزار دلار ناقابل هم به جیب زد و رفت. در این بین مدیران استقلال اصلاً به روی مبارک نمی آورند و این روزها علاقه ای به توضیح دادن در این باره از خود نشان نمی دهند. پروپیچ هم 950 میلیون تومان قرارداد بسته اما به هیچ وجه نتوانسته به اندازه قرارداد نجومی اش برای آبی ها مفید باشد. مگویان نیز قرارداد 690 میلیونی ثبت کرده اما درست مثل ریوالدو خیال رفتن به سرش زده است. جاسم کرار یک میلیارد و 200 میلیونی هم که معرف حضور همه هست. متأسفانه سایر تیم ها هم وضعیتی بهتر از استقلال ندارند. تراکتورسازی که تا به اینجای کار نتایج ضعیفی کسب کرده برای خرید یک بازیکن خارجی و یک بازیکن داخلی 2 میلیارد تومان هزینه کرده است. حال آنکه مهرداد بایرامی به رغم قرارداد نجومی اش یک بار هم پایش به گلزنی باز نشده و حمزه یونس نیز تنها یک گل زده آن هم در جام حذفی و در لیگ برتر وتاکنون هیچ کمکی به تبریزی ها نکرده است. با این وجود از هر جریمه ای معاف هستند. مدیران باشگاه های دولتی طوری خود را به بی خیالی زده اند که انگار برای به دست آوردن بودجه تیم های خود عرق ریخته و تلاش کرده اند؛ در صورتی بیشتر باشگاه های لیگ برتری فوتبال ایران همچنان دست شان در جیب دولت است. در این بین سرخابی ها بیش از سایرین محتاج بودجه دولتی هستند. اما به رغم اینکه با بحران بی پولی دست و پنجه نرم می کنند بدون کوچک ترین برنامه ریزی و دقتی بازیکنان بی کیفیت را در اختیار می گیرند. در چند سال گذشته این معضل بارها گریبانگیر استقلال و پرسپولیس شده است. مهم تر از همه اینکه دلالان این خارجی های بی کیفیت از مدیران ورزشی ما بیشتر به قوانین عقد قرارداد آگاه هستند. تا جایی که تمامی آنها در قراردادهای خود بندهایی را می گنجانند که مربیان و مدیران عامل نتوانند از گل نازک تر به آنها بگویند. از طرفی هر زمانی که اراده کنند بلیت برگشت می گیرند و به بهانه های واهی قراردادشان را فسخ می کنند؛ نه جریمه ای می دهند و نه توضیحی. تازه تیم های ایرانی باید خیلی خوش شانس باشند که خارجی هایشان به فیفا شکایت نکنند و مجبور به پرداخت چند 100 هزار دلار جریمه نشوند. در فوتبال بی سروسامانی که رئیس آن وجود فساد در آن را رد می کند، جای نهادهای نظارتی واقعاً خالی است. در صورتی که برای به خدمت گرفتن بازیکنان خارجی ضابطه ای در نظر گرفته شود و همه باشگاه ها قبل از ثبت قرارداد مجبور به شفاف سازی شوند، قطعاً مدیران فوتبالی ارزش بیشتری برای پول مردم قائل می شوند. شیوا نوروزی (تحلیلگر روزنامه جوان)
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]