تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835625616
اعضای اوپک، مانند کودکان یک خانواده باهم دعوا می کنند
واضح آرشیو وب فارسی:ایران اکونا: شبکه خبری بلومبرگ در گزارشی درباه اوضاع و احوال این روزهای اوپک، این سازمان را به خانواده ای تشبیه کرد که کودکان در آن مدام با هم دعوا می کنند ولی نمی توانند بدون هم زندگی کنند. رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی گفت: در بازارچه های مرزی به کالاهای با تعرفه های بسیار پایین اجازه ورود برای مصرف آن منطقه یا آن استان را می دهند اما...زمانی که خوان پابلو پرز آلفونسو وزیر نفت ونزوئلا در سال 1963 از سمت خود کناره گیری می کرد از سازمان کشورهای صادرکننده نفت(اوپک) که در آن زمان دچار رقابت های داخلی بود، به دلیل ناتوانی در منفعت رساندن به کشورش به شدت انتقاد کرد. در حالیکه نیم قرن از آن دوران می گذرد اوپک همچنان دچار اختلافات داخلی و ونزوئلا مجددا ناراضی است و این بار به دلیل عدم تمایل عربستان بزرگترین تولید کننده اوپک به نجات قیمت نفت از رسیدن به پایین ترین سطح شش سال اخیر است که اقتصاد متزلزل ونزوئلا را دچار بحران عمیقی کرده است. به گزارش بلومبرگ، الوجیو دل پینو وزیر نفت ونزوئلا اخیرا از اوپک و کشورهای خارج از این سازمان خواست که درباره قیمت عادلانه برای نفت(حداقل قیمتی که تضمین کننده ثبات بازار باشد) و پایان دادن به اختلاف نظرات داخلی، مذاکراتی را داشته باشند. نیکلاس مادورو، رییس جمهور ونزوئلا شانزدهم سپتامبر اعلام کرد که در خصوص برگزاری نشست سران کشورهای صادر کننده نفت به پیشرفت هایی رسیده است. الجزایر دیگر عضو اوپک از پیشنهاد برگزاری نشست توسط ونزوئلا و همچنین تمایل مادورو برای بالا رفتن قیمت نفت حمایت کرد. مقامات ونزوئلایی در این زمینه اظهار نظر نکردند. برنامه های مادورو در صورتی که عربستان به رها کردن نفت خود در بازار خاتمه ندهد نتیجه نخواهد داشت. این در حالی است که هیچ نشانه ای مبنی بر عقب نشینی عربستان از این استراتژی که به این کشور در حفظ سهم بازار و حتی به دست آوردن سهم بیشتر کمک می کند، دیده نمی شود. احمد بن بیتور نخست وزیر سابق الجزایر می گوید: اوپک دیگر این روزها کارآیی گذشته را ندارد. اختلافات امروز بر سر سهم بازار است نه قیمت و الجزایر امروز هیچ منفعتی از این سازمان نمی برد. اوپک در خصوص این سخنان اظهارنظر نکرده است. شکایات ونزوئلا و الجزایر این سوال را در ذهن ایجاد می کند که چرا برخی از اعضای اوپک به رغم کنترل شدید عربستان روی این سازمان و نادیده گرفتن درخواست های آنها برای افزایش قیمت نفت همچنان عضو اوپک باقی مانده اند؟ نه ونزوئلا و نه الجزایر هیچ اقدامی برای ترک اوپک انجام نداده اند. این سازمان نه تنها هیچ عضوی را از دست نداده بلکه اندونزی عضو سابق اوپک نیز در حال بازگشت به این سازمان است که تعداد اعضا را به 13 کشور افزایش می دهد. جیمی وبستر تحلیلگر مسائل انرژی در موسسه تحقیقاتی IHS می گوید: اعضای ناراضی اوپک این سازمان را ترک نمی کنند چرا که هنوز معتقدند این شانس وجود دارد که اوپک در آینده تصمیمی برای بالا بردن قیمت نفت و کاهش تولید خود اتخاذ کند. وی افزود: زنده نگه داشتن اوپک از تعطیل کردن آن بسیار ساده تر است و با باقی ماندن این سازمان یک کانال ارتباطی کلیدی بین دولت هایی که سلامت مالی آنها تا حد زیادی به درآمد نفتی وابسته است، ایجاد می گردد. از 1.7 تریلیون بشکه نفت که هنوز در سراسر جهان استخراج نشده، 1.2 تریلیون(70 درصد) متعلق به اعضای کنونی اوپک است. ونزوئلا و عربستان به ترتیب 18 و 16 درصد ذخایر نفتی جهان و ایران و عراق هر یک 9 درصد این ذخایر را در اختیار دارند. این چهار کشور به همراه کویت اعضای موسس اوپک را تشکیل می دهند. عدنان شهاب الدین نماینده سابق کویت در اوپک می گوید: صرفا نگاهی به چشم انداز نفت در 10، 20 و 30 سال آینده بیاندازید. انتظار می رود کشورهای عضو اوپک باید بخش عمده رشد عرضه را بر عهده بگیرند تا بتوانند از پس تقاضا بربیایند. وی می افزاید: اگر اوپک وجود نداشت، در آینده بیشتر از زمان حال یا گذشته به آن نیاز می شد تا تولید را هماهنگ و نفت جهان را تامین کند. قیمت گذاری همیشه عامل اختلاف اعضای اوپک بوده است. الجزایر، ایران، عراق، لیبی و ونزوئلا به دنبال افزایش قیمت هستند در حالیکه عربستان و متحدانش شامل کویت، قطر و امارات با این سیاست مخالف بوده اند. کارلوس روسی رییس موسسه مشاور انرژی نامیکز در کاراکاس ونزوئلا می گوید: موضع ونزوئلا در اوپک دنبال کردن استراتژی تولید کم و قیمت بالا است، زیرا آنها نمی توانند برای افزایش تولید سرمایه جذب کنند. کشورهای حاشیه خلیج فارس بیشتر مایل به قیمت های پایین تر برای نگه داشتن مصرف کنندگان روی سوخت ارزان و طولانی کردن دوران استفاده از نفت است. به ویژه این احتمال می رود که عربستان قیمت پایین نفت را که رشد جهانی را در پی دارد و نفوذ روی امور جهان در حدی فراتر از اقتصاد واقعی این کشور را برایش مهیا می کند، بپذیرد. اِد مورس مدیرعامل بازارهای جهانی سیتی گروپ می گوید: اقتصاد عربستان چیزی به اندازه اقتصاد ایالت ایلی نویز آمریکا است، اما این کشور به مدد نقش خود به عنوان یک تولیدکننده بزرگ نفت دور یک میز کنارچین، اروپا، ژاپن و آمریکا می نشیند. علی النعیمی وزیرنفت عربستان در نوامبر سال گذشته به جای پایین آوردن تولید برای بالا بردن قیمت ها (طبق خواسته الجزایر و ونزوئلا) با اعضای اوپک مشورت کرد که سهم بازار خود را به تولیدکنندگان رقیب همچون تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا واگذار نکنند. در پی این تصمیم قیمت نفت سقوط کرد و در حال حاضر حدود 50 دلار در هر بشکه(نصف قیمت سال گذشته) معامله می شود. شهاب الدین می گوید: آنچه اوپک می خواهد انجام دهد یک نگاه تازه به تغییرات ساختاری است که در بازار نفت و با ظهور نفت شیل آمریکا و دیگر تولیدکنندگان ایجاد شده است. تولید کنندگانی که در صورت بالا بودن قیمت نفت می توانند نفت بیشتر را فراتر از تقاضا موجود وارد بازار کنند. تلاش الجزایر و ونزوئلا برای به کار گرفتن تولید کنندگان خارج از اوپک برای افزایش قیمت ها با مخالفت روسیه و مکزیک دو صادرکننده بزرگ خارج از اوپک مواجه شده است. مکزیک می گوید تمرکز آنها روی احیای تولید در بزرگترین میدان نفتی این کشور است. روسیه نیز می گوید به دلیل زمستان های سخت و زمین شناسی پیچیده میادین نفتی سیبری، همانند برخی از تولیدکنندگان حاشیه خلیج فارس توان افزایش یا کاهش فوری عرضه نفت خود را ندارد. سرگئی کلابکف تحلیلگر اکتشاف و تولید نفت در موسسه مشاور ویگان در مسکو می گوید: نمی توان میزان تولید چاه های نفت روسیه را صرفا با چرخاندن یک شیر تنظیم کرد. آژانس بین المللی انرژی می گوید: عربستان در حال پیروزی در نبرد بر سر سهم بازار است و تولید کنندگان پرهزینه ای همچون شرکت های نفت شیل آمریکا را از بازار بیرون می کند. انتظار می رود عرضه نفت کشورهای خارج از اوپک در سال 2016 بیشترین کاهش طی بیش از دو دهه گذشته داشته باشد چرا که تولید کنندگان چاه هایی را که با نفت 50 دلاری توجیه اقتصادی ندارند تعطیل خواهند کرد. آژانس بین المللی انرژی افزود: تولید نفت کشورهای غیرعضو اوپک در سال 2016 روزانه با 500 هزار بشکه کاهش به 57 میلیون و 700 هزار بشکه خواهد رسید. این امر باعث آرامش آن دسته از اعضای اوپک که به شدت نیازمند پول هستند نخواهد شد. انتظار می رود عرضه نفت ایران در سال آینده با لغو تحریم ها در نتیجه توافق هسته ای ماه ژوئیه بین ایران و غرب افزایش پیدا کند. بانک گلدمن شاس چندی پیش در گزارشی اعلام کرد: قیمت نفت ممکن است سال آینده به 20 دلار در هر بشکه سقوط کند. تولید نفت عربستان در حال حاضر 10.5 میلیون بشکه در روز(بالاترین سطح در کل ادوار) است و این کشور هنوز ظرفیت تولید مازاد روزانه بیش از یک میلیون بشکه دارد. دیگر اعضای اوپک در حال تولید کمتری هستند چرا که پروژه های وارد کردن نفت جدید به بازار به دلیل ناآرامی های سیاسی و یا اجتماعی منحرف شده یا به تاخیر افتاده است. ونزوئلا در حال حاضر روزانه دو و نیم میلیون بشکه نفت تولید می کند در حالی که در سال 1970 روزانه 3.7 میلیون بشکه نفت تولید می کرد. الجزایر و نیجریه نیز شرایط مشابهی دارند. این سه کشور در کنار عراق و لیبی آندسته از اعضای اوپک هستند که بیشترین آسیب پذیری را در برابر ناآرامی های سیاسی دارند چرا که نفت ارزان باعث سقوط ارزش پول آنها و تضعیف توانایی شان برای حفظ پرداخت یارانه های اجتماعی می شود. کرستوفر لونی و حلیمه کرافت از رویال بانک کانادا در ماه اوت در گزارشی درباره پنج عضو شکننده اوپک گفتند: به نظر می رسد ونزوئلا در بحبوحه اعتراضات و کمبود کالاهای اساسی در آستانه انتخابات پارلمانی ماه دسامبر در آستانه یک بحران قرار دارد. کارن نیسل استاد مسائل انرژی در دانشگاه وین می گوید: اوپک همانند خانواده ای است که کودکان در آن مدام با یکدیگر دعوا می کنند اما نمی توانند بدون یکدیگر زندگی کنند. آنها می دانند که بهتر است برای حفظ منافع مشترک و بلندمدت با یکدیگر گفت وگو کنند. حتی آن دسته از اعضایی که مدتها قبل این سازمان را ترک کرده اند در حال بازگشت هستند. اندونزی در سال 2009 به طور داوطلبانه عضویت خود در اوپک را لغو کرد چرا که تولید این کشور تا حدی پایین آمد که مجبور به واردات نفت شد. اندونزی هنوز نفت مورد نیاز در بازار داخل خود را تولید می کند. این کشور در نشست اوپک در چهارم دسامبر امسال به طور رسمی به این سازمان بازخواهد گشت. اندونزی اولین عضو اوپک خواهد بود که یک صادر کننده نفت محسوب نمی شود. سودیرمان سعید وزیر انرژی اندونزی در ماه ژوئن اعلام کرد: این کشور به عنوان تنها عضو اوپک در شرق آسیا می تواند به تقویت مناسبات اوپک در این منطقه جایی که تقاضای نفت بسیار زیاد است کمک کند. وی افزود: اندونزی به عنوان یک مصرف کننده و تولید کننده نفت به اوپک برای پر کردن شکاف بین این دو گروه کمک خواهد کرد. حسن قبازرد رییس سابق بخش تحقیقات اوپک می گوید: مزایای ماندن در اوپک بسیار بیشتر از هزینه های آن است است. دریافت اطلاعات دست اول درباره بازار، تحقیقات و اطلاعاتی که ممکن است روی بازار تاثیر بگذارد، می تواند انگیزه ای برای بازگشت اندونزی به این سازمان باشد. منبع : ایسنا
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران اکونا]
[مشاهده در: www.iranecona.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها