واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: نتایج پژوهش ها نشان می دهد، استعداد، میزان فراگیری و دیگر توانایی های دانش آموزان مبتلا به دیابت با سایر دانش آموزان تفاوتی ندارد. به گزارش ایرنا، انجمن دیابت ایران به مناسبت فرا رسیدن بازگشایی مدارس با صدور اطلاعیه ای آورده است: اگر اولیای مدارس و دانش آموزان اطلاعات کافی در مورد دیابت داشته باشند، شرایط برای دانش آموزان مبتلا به دیابت مناسب تر خواهد شد. اولیای مدرسه و همکلاسی ها باید بدانند که یک کودک یا نوجوان مبتلا به دیابت در بین آن ها ست و به همین دلیل لازم است اطلاعات کافی درباره دیابت و علایم آن، به خصوص هیپوگلیسمی (افت قند خون) و چگونگی درمان آن داشته باشند. در این اطلاعیه آمده است:با توجه به شروع سال تحصیلی و تغییر در شیوۀ زندگی دانش آموز مبتلا به دیابت توصیه می شود والدین ترتیبی دهند که با استفاده از روش شبیه سازی حضور در مدرسه، شرایط هفتۀ اول مهر را در خانه بازسازی کنند تا تغییرات، تدریجی و قابل پیش بینی باشد. اولیای مدرسه در صورت مشاهده علایم زیر در دانش آموز باید به سرعت اقدام کنند: پرنوشی (عطش فراوان)،پرادراری، بی رغبتی در انجام تکالیف، بی قراری و بی دقتی در کارها، کم اشتهایی و حالت تهوع، ناتوانی در خواندن مطالب، به ویژه مطالب نوشته شده روی تخته، خواب آلودگی و در پاره ای از مواقع خوابیدن در کلاس،خستگی و بی علاقگی به ورزش. دانش آموزان مبتلا به دیابت که با انسولین درمان می شوند ممکن است به دلایل گوناگون دچار هیپوگلیسمی (قند خون) شوند. برای جلوگیری از خطرات عوارض هیپوگلیسمی، لازم است درباره علایم افت قند خون و شیوه درمان آن به اولیا و مسئولان مدارس اطلاعات لازم داده شود تا آن ها بتوانند در مواقع ضروری به فرد مبتلا به دیابت کمک و از بروز خطر جلوگیری کنند. هنگامی که غلظت قند خون به کمتر از 50 میلی گرم درصد سی سی برسد، بیمار دیابتی دچار این علایم می شود: گرسنگی شدید،لرزش بدن و ریزش عرق ،دلشوره و تپش قلب ،فقدان تمرکز ،خواب آلودگی ،مورمور شدن اطراف دهان، مرطوب شدن پوست، رنگ پریدگی، سر درد، گود رفتگی دور چشم ها،سست شدن زانوها. -لازم است به دانش آموز مبتلا به دیابت، در هر زمان، حتی در کلاس درس اجازه داده شود قند خون خود را تست کند و گاه نیاز است معلم برای ثبت نتیجه تست به او کمک کند. -در صورت کاهش قند خون بیمار دیابتی باید به وی اجازه نوشیدن و خوردن مواد غذایی لازم داده شود حتی هنگام ارائه درس در کلاس. -اولیای مدارس، معلمان (به ویژه معلم ورزش)، باید از علایم هیپوگلیسمی و چگونگی درمان آن مطلع باشند. آن ها باید بدانند مواد قندی سریع الجذب در کجا نگهداری می شود و به چه شکل باید در اختیار دانش آموز مبتلا به دیابت قرار گیرد. -معلمان ورزش نباید از ورزش و فعالیت جسمی دانش آموزان مبتلا به دیابت جلوگیری کنند زیرا فعالیت جسمی و ورزش به کنترل قند خون آن ها کمک می کند. نکتۀ مهم در این میان، مراقبت از این دانش آموزان حین فعالیت و ورزش های شدید و طولانی مدت است تا از بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) پیشگیری شود. -دانش آموز مبتلا به دیابت هنگام تزریق انسولین باید اجازه تماس با منزل را داشته باشد تا درمان وی بدون هر گونه اشتباهی، دنبال شود. -هرگز نباید یک دانش آموز مبتلا به دیابت در وضعیت هیپوگلیسمی، به تنهایی به منزل فرستاده شود. -در صورت هیپوگلیسمی شدید (تشنج) و در دسترس نبودن آمپول گلوکاگن، باید بیمار فوراً به نزدیک ترین مرکز پزشکی (درمانگاه، بیمارستان) منتقل شود. - به علایم هیپوگلیسمی (قند خون پایین) و هیپرگلیسمی (قند خون بالا) در دانش آموزان مبتلا به دیابت توجه کنید.
شنبه ، ۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]