تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836114015
کهنسال: از رشته تیروکمان بیزار بودم/ تازه در ابتدای راه قرار دارم
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گفتگو با پدیده مسابقات قهرمانی تیر و کمان آلمان؛
کهنسال: از رشته تیروکمان بیزار بودم/ تازه در ابتدای راه قرار دارم
شناسهٔ خبر: 2903834 - شنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۷
ورزش > سایر
جوان ترین کماندار کاروان معلولان ایران در مسابقات جهانی تیر و کمان آلمان، کسب سهمیه پارالمپیک ریو را ابتدای مسیر دراز موفقیت خود می داند. به گزارش خبرگزاری مهر، محدثه کهنسال با ۱۶ سال سن، جوان ترین کماندار کاروان ایران و جوان ترین ورزشکار شرکت کننده در مسابقات قهرمانی جهان تیر و کمان آلمان بود.کهنسال در رقابتهای انفرادی ریکرو توانست در میان ۳۷ شرکت کننده، به عنوان هفتم دست یافته و راهی مسابقات حذفی شود. او در مسابقات حذفی مرحله یک شانزدهم از حریف انگلیسی خود پیشی گرفت و ضمن کسب سهمیه بازی های پارالمپیک ۲۰۱۶، راهی مسابقات مرحله بعد شد.کهنسال در این مرحله با اختلاف دو امتیاز از حریف روس خود شکست خورد و نتوانست به مسابقات مرحله بعد راه یابد. این نتیجه برای وی که مدت زمان زیادی نیست در کنار تیم ملی حضور دارد، بسیار درخشان است و نویدبخش آیندهای روشن برای این ورزشکار جوان خواهد بود.یک تصادف؛ یک مسیر جدیدمحدثه کهنسال پیش از حادثه ای که منجر به معلولیت او شد، به صورت حرفه ای ژیمناستیک کارمی کرد. آن زمان او و خانواده اش ساکن شهر قم بودند و او هر روز به همراه مادر و خواهرش برای انجام تمرینات به تهران می آمد.آبان ماه سال ۸۶ ، زمانی که محدثه با خانواده اش در راه تهران برای شرکت در مسابقات بود، سانحه رانندگی رخ داد و بر اثر آن پاهای خود را از دست داد.کهنسال در خصوص آن حادثه می گوید: تا مدت ها شوکه بودم و نمی دانستم دقیقا چه اتفاقی افتاده است، اما همین که هنوز فرصت زندگی داشتم و خانواده ام را کنارم می دیدم، خوشحال بودم. توانستم خیلی زود با این شرایط کنار بیایم و مهم ترین عامل آن خانواده و دوستانم بودند که همیشه در کنارم بودند وکمک کردند با زندگی جدیدم خو بگیرم و بعد از مدت کمی دوباره به مدرسه بروم و فعالیت های درسی ام را آغاز کنم.محدثه قبل از این تصادف به غیر از ژیمناستیک که به صورت حرفه ای کار می کرد، در رشته های دو و شنا هم فعال بود و فعالیت های هنری نظیر نقاشی و آموزش ویولون را نیز دنبال می کرد. بعد از این حادثه تمام این فعالیت ها متوقف شد و این مساله برای خانواده ی او ناراحت کننده بود.تیر و کمان، رشته ای که از آن متنفر بودم!خانواده محدثه در تلاش برای از سرگیری فعالیت های ورزشی محدثه بودند، اما هیچ رشته ای نظرش را جلب نمی کرد. تا اینکه در یکی از باشگاه‌های تهران، محدثه با آقای موچانی، ورزشکاری که از جانبازان جنگ تحمیلی نیز بود، آشنا شد و فضای صمیمانه باشگاه او را جذب کرد.محدثه از انتخاب رشته تیر و کمان اینگونه می گوید: وقتی تصمیم گرفتم در این باشگاه فعالیت کنم، رشته تیر و کمان را انتخاب کردم. جالب است بدانید که من از این رشته متنفر بودم! اما فاصله تبدیل این تنفر به علاقه، کمتر از دو ماه بود و بعد از آن اینقدر به تیر و کمان علاقمند شدم که دوست داشتم هر روز تمرین کنم. آقای نورمحمدی نیز اولین مربی من بود که باعث شد نظرم در مورد این رشته تغییر کند و جدیتر آن را دنبال کنم.سال ۹۱، سالی بود که محدثه وارد ورزش جانبازان و معلولان شد. این سال برای او و آینده اش در ورزش حرفه ای، سرنوشت ساز بود و در بازدیدی که مجید کهتری، رئیس انجمن تیرو کمان فدراسیون از این باشگاه داشت، با محدثه آشنا شد و با مشاهده عملکردش از او برای حضور در اردوهای تیم ملی دعوت کرد.تایلند، اولین ایستگاه در مسیر ورزش حرفه ایمسابقات آسیایی تایلند اولین تجربه کهنسال در مسابقات برون مرزی بود و با اینکه منجر به کسب مدال نشد، اما با تجربه ای که از آن به دست آمد، ادامه مسیر را برایش هموارتر کرد.محدثه به دلیل اینکه مشغول تحصیل در مقطع متوسطه نمی توانست به صورت منظم و همیشگی در اردوها حاضر باشد. در سال جاری هم توانست بین دو تا سه مرحله از اردوها را شرکت کند و با همین مقدار، موفق شد حضوری درخشان در رقابتهای جهانی آلمان داشته باشد.وی در این زمینه می گوید: اگرچه به دلیل درس در چند اردو حضور نداشتم و تنها ۵ ماه هست که به صورت حرفه ای و زیاد تمرین می کنم، اما این باعث نشده که از تمرینات انفرادی دور بمانم و حتی می توانم بگویم در ایامی که در اردو نیستم، مدت زمان بیشتری را صرف تمرین می کنم و همیشه تلاش می کنم خودم را آماده نگه دارم.خانواده، بزرگ‌ترین پشتیبانخانواده ام همیشه و در تمام مراحل زندگی همراه و حامی من بوده اند. انتظاری که حالا از من دارند، کسب مدال نیست. آنها فقط می خواهند و تلاش می کنند که من به چیزی که حقم هست و لیاقتش را دارم برسم و در این مسیر، همیشه به من آرامش و اعتماد به نفس هدیه داده اند و آنقدر که آنها به من اعتماد دارند، من به خودم اعتماد ندارم!محدثه در ادامه می گوید: تک تک اعضای خانواده ام هر چه در توان داشتند برای من انجام داده اند. زمانی که می خواستم به آلمان اعزام شوم، پدرم که محل کارش در بوشهر است، بلیت گرفت و به فرودگاه آمد تا من را بدرقه کند. زمانی هم که برگشتم تلاش کرد تا به استقبالم بیاید که نشد. این اتفاق اینقدر برای من ارزشمند است که هیچ وقت فراموش نمی کنم و قدردان پدر عزیزم هستم. این همراهی و بودن های همیشگی خانواده برای من نعمت بزرگی است که خداوند را به خاطر آن شکر می گویم. مادرم نیز همیشه و تا جایی که در توان داشته با من همراهی کرده است. یادم هست زمانی که در اردوهای تیم ملی به دلیل برنامه تحصیل نمی توانستم حضور داشته باشم، به صورت انفرادی تمرین می کردم و در این تمرینات مادرم پا به پای من تلاش می کرد و بیشتر از من هم خسته می شد. چرا که من تنها سه تیر در اختیار داشتم و هر بار که تیر ها را پرتاب می کردم مادر آنها را از سیبل جدا می کرد و برای تمرین مجدد برایم می آورد.ایرانی ها می توانند بهترین باشندبانوی جوان تیم ملی معتقد است که ایرانیان می توانند همیشه بدرخشند و بهترین باشند. محدثه می گوید: ما هیچ چیز از دیگران کم نداریم و در همین مسابقات هم بچه های ما چیزی از دیگران کمتر نداشتند و فکر می کنم باید بیشتر از پیش خودمان را باور کنیم و در آینده بیشتر بدرخشیم.کهنسال از حال و هوایش هنگام تیراندازی می گوید: وقتی تیر می زنم به هیچ چیز فکر نمی کنم. تنها دغدغه من اجرای تمام نکاتی است که مربی گفته و تلاش می کنم فقط و فقط به حرفهای مربی ام فکر کنم و حضور رقیبان را برای خودم کمرنگ کنم. هر وقت هم که ناامیدی و ترس به سراغم می آمد به این می اندیشیدم که همین الان افراد زیادی هستند که برای موفقیت من دعا می کنند و منتظرند بهترین عملکرد من را ببینند. همین باعث می شود که نا امید نشوم و آنچه در توان دارم انجام دهم. می خواهم متخصص مغز و اعصاب شوممحدثه کهنسال در سال های پایانی مقطع متوسطه، رشته علوم تجربی تحصیل می کند و آرزو دارد با پذیرش در کنکور پزشکی، بتواند روزی به تخصص مورد علاقه اش، یعنی مغز و اعصاب، برسد.آرزوهای طلایی محدثه تنها در زمینه تحصیل نیست، او می خواهد روزی در بهترین جایگاه رشته تیر و کمان باشد و با انگیزه، جسارت و روحیه ای خوبی که از او دیده ایم، دست یافتن به این آرزو دور از ذهن نیست.
روحیه قهرمانی داشتن از قهرمانی مهم تر استجوان ترین عضو تیم ملی تیر و کمان از درس بزرگی که در کنار کمانداران تیم ملی آموخته اینگونه یاد می کند: من یاد گرفتم که روحیه قهرمانی داشتن، از کسب مدال و عنوان مهم تر است و زمانی که رفتار و منش پهلوانی و قهرمانی داشته باشی، به دنبالش راه کسب مدال و عنوان نیز هموار می شود.یکی از عواملی هم که ابتدا به ساکن من را جذب این رشته کرد، دیدارم با خانم نفیسه احمدی، از ورزشکاران قدیمی رشته تیر و کمان بود که با روی گشاده با من برخورد داشت و اخلاق او من را جذب کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
ورزش
پربازدیدترینها