تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804941574
شبح بي قانوني همچنان بر فراز خوابگاه‌هاي غيردولتي پرسه مي‌زند/ لطفاً يک نفر پاسخ‌گو باشد!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۰ شهريور ۱۳۹۴ (۱۰:۴۵ق.ظ)
شبح بي قانوني همچنان بر فراز خوابگاه‌هاي غيردولتي پرسه مي‌زند/ لطفاً يک نفر پاسخ‌گو باشد! موج-گروه اجتماعي
تهران؛ زيباي آلوده، کلان‌شهري پيچيده و اسرارآميز و گاه به دليل رويدادهاي تلخ و تکان‌دهنده‌اي که در آن اتفاق مي‌افتد بي‌رحم و بدون تعارف و ترسناک؛ شهري که به دليل تمرکز امکانات رفاهي و آموزشي، همچنين جاذبه‌هاي فراوان و متنوعي که در بطن خود دارد، هرساله تعداد پرشماري از جوانان را از گوشه و کنار سرزمين مان با انبوهي از روياهاي گوناگون به سمت خود مي‌کشاند.
روياي ادامه تحصيل در دانشگاه‌هاي مطرح کشور، روياي پيشرفت، روياي دست‌يابي به شغلي مناسب همراه با درآمد قابل‌توجه، روياي تقويت هويت فردي و بهره‌مندي از دستاوردهاي آزادي‌هاي مدني در شهري مدرن و...
بااين‌همه براي بخش عمده‌اي از جوانان اين مرزوبوم روياهاي شيرين و منطقي گاه به کابوسي تلخ و آزاردهنده بدل مي‌شود به‌نحوي‌که دور از خانه و کاشانه و اقوام دور و نزديک، در دام‌چاله‌هايي پر هراس و غيرقابل‌تحملي مي‌افتند که راه برون‌شد مناسبي نيز از سوي متوليان امر براي آن در نظر گرفته نشده است.
يکي از اين موارد خوابگاه‌هاي غيردولتي دانشجويي است که در ظاهر امر تحت نظارت صندوق رفاه دانشجويان دانشگاه مبدأ هستند اما در عمل صرفاً باسليقه‌هاي شخصي و گاه مغرضانه مسوول- مالک خوابگاه اداره مي‌شوند و هيچ‌گونه نظارت قانوني و مدوني نيز بر سازوکار آن‌ها انجام نمي‌گيرد. بااين‌همه مساله اي که پايه و اساس نگارش اين گزارش را شکل مي‌دهد، تماس دانشجويي مضطرب و اندوهگين با سرويس اجتماعي خبرگزاري موج است.
صدايش مي‌لرزد؛ به‌شدت عصبي است و لحن و لهجه متفاوت و گيرايش به من مي‌فهماند که به يکي از شهرستان‌هاي غرب کشور تعلق دارد. نامش را که مي‌پرسم و دليل اضطراب و التهاب او را که جويا مي‌شوم، انگار انگشت بر زخمي عميق و ناسوري گذاشته‌ام که سرباز مي‌کند و شتک مي‌زند و با انبوهي از ناسزا و انتقادهاي کوبنده بر سرم آوار مي‌شود. کمي که مي‌گذرد، آرام‌تر مي‌شود و صحبت‌هايش رنگ و بوي جدي‌تري به خود مي‌گيرد.
سخنان گزنده و تکان‌دهنده تلفني او باعث مي‌شود نشاني‌اش را بگيرم و کم‌تر از نيم ساعت خود را به او و درد کهنه و فراگيرش برسانم.
خيابان کارگر جنوبي، کوچه طباطبايي پلاک...،خوابگاه غيردولتي دانشجويي...،تحت نظارت صندوق رفاه دانشجويي دانشگاه تهران؛
***
وارد خوابگاه که مي‌شوم و از راهروي تنگ و تاريک آن‌که مي‌گذرم، چشمم به سالني کوچک، ديوارهاي کثيف و کدر و فرش‌هاي رنگ و رو رفته و ساک و چمدان‌هاي متعددي مي‌افتد که همان‌طور به حال خود رهاشده‌اند و انگار با تمام وجود به تو دهن‌کجي مي‌کنند و حضورت را به‌عنوان يک غريبه در آن مکان برنمي‌تابند.
ليلا با ديدن من لبخند مي‌زند، جلو مي‌آيد، صميمانه احوال‌پرسي مي‌کند و مرا با اشتياق به اتاقش مي‌برد.
وارد که اتاق مي‌شوم بي‌مقدمه مي‌گويد: اينجا را مي‌بينيد؟! شمارا به خدا اينجا مکان زندگي و درس خواندن است؟! براي من که از شهر و ديار و خانواده خود بريده‌ام و براي ادامه تحصيل به تهران آمده‌ام؟! نگاهي به اطراف مي‌اندازم و سکوت مي‌کنم!
او ادامه مي‌دهد؛ شايد باورتان نشود اما ما به همين امکانات کم و نامناسب هم قانع هستيم اما مسوول خوابگاه ناگهان و بي‌آنکه به ما از قبل اطلاع دهد، مي‌گويد ظرف چند روز آينده خوابگاه را تخليه کنيد. نه دليل محکمه‌پسندي براي اين کار دارد، نه ابلاغيه‌اي از دانشگاه به ما نشان مي‌دهد و نه هيچ‌چيز ديگر...فقط مي‌گويد تخليه کنيد.
در همين موقع کم‌کم دانشجوهاي ديگر، همچنين کارمنداني که علاوه بر دانشجويان دانشگاه تهران ساکن خوابگاه هستند وارد اتاق مي‌شوند و به جمع ما مي‌پيوندند.
ليلا مرا که معرفي مي‌کند هريک حرف‌هاي جالبي براي گفتن دارند:
فروزان؛ تکنسين اتاق عمل بيمارستان امام خميني؛
با ما به‌گونه‌اي رفتار مي‌شود که انگار دختر فراري يا «زن ويژه» هستيم
زيبا، باهوش و خوش سروزبان است و کاملاً بر حقوق شهروندي اشراف دارد. ضمن اين‌که اوضاع موجود او را نيز مانند ديگر ساکنان خوابگاه کلافه و عصبي کرده است.
فروزان صحبت‌هاي خود را اين‌گونه آغاز مي‌کند.
ببينيد قريب به‌اتفاق دختراني که اينجا مي‌بينيد، تحصيلاتشان بالاي مقطع کارشناسي است، خود من تکنسين اتاق عمل و کارشناس زبان اسپانيايي هستم. ايشان دانشجوي کارشناسي ارشد زبان هستند. اين خانم مهندسي صنايع غذايي خوانده است. دوست ديگرمان که در اتاق مجاور سکونت دارد، دانشجوي دکتراي روان‌پزشکي است و خوب حالا نگاه کنيد الآن اوضاع ما اين است. اصلاً با ما به‌گونه‌اي رفتار مي‌شود که انگار دختر فراري يا خداي‌نکرده «زن ويژه» هستيم. درحالي‌که تمام ما صاحب خانواده‌هاي خوب و آبرومندي هستيم که صرفاً براي داشتن آينده‌اي بهتر و تحصيل در يک دانشگاه معتبر يا پيداکردن شغلي مناسب آواره اين کلان شهر بي دروپيکر شده‌ايم. آقايان و خانم‌ها خيال مي‌کنند ما هالوييم و چيزي نمي‌فهميم.
از دليل هواي خفه و تهويه نامناسب آنجا که مي‌پرسم، ليلا با لحني اندوهگين پاسخ مي‌دهد. کولر را عمداً خاموش کرده‌اند. مثل شير آب حياط که آن را هم عمداً بسته‌اند و ما نمي‌دانيم کجا بايد لباس‌هاي يمان را بشوييم.
فريبا 35 ساله کارمند؛
در خوابگاه‌هاي دانشجويي غيردولتي بي‌قانوني بيداد مي‌کند
فريبا آرام است و درعين‌حال محکم صحبت مي‌کند. اينجا شرايط زندگي بسيار نامناسب است، خودتان برويد و نگاهي به آشپزخانه، حمام و سرويس بهداشتي بياندازيد، سوسک از همه‌چيز بالا مي‌رود، ما حتي نمي‌توانيم به خاطر آلودگي بيش‌ازحد محيط در آشپزخانه آشپزي کنيم. جالب اين‌که مسوول خوابگاه کارت ملي مرا که در بدو ورود تحويل گرفته بود، گم‌کرده است و پاسخ‌گو هم نيست و مي‌گويد: حالا مگر چه اتفاقي افتاده؟! برو المثناي آن را بگير!
اتفاق تلخ ديگر اين‌که طبق مصوبه دولت تمامي خوابگاه‌هاي خود گران دو بار در سال يک‌بار اول شهريور و يک‌بار هم انتهاي ماه اسفند مي‌توانند افزايش کرايه داشته باشند، اما مسوول خوابگاه انگار اطلاعي از اين موارد ندارد! و هر وقت که خود دلش بخواهد اجاره تخت‌ها را بالا مي‌برد.
براي آب خوردن هم از ما جريمه مي‌گيرند!
دانشجوي ديگري که کارشناس ارشد زبان انگليسي است؛ مشکلات خوابگاه دانشجويي خودگردان و غيردولتي را اين‌گونه شرح مي‌دهد:
امکانات رفاهي به‌هيچ‌وجه متناسب با هزينه‌هاي پرداختي نيست. اينجا را نگاه کنيد، به نظر شما اين مکان در شأن يک دانشجو است؟
از هزينه‌هاي پرداختي که مي‌پرسم مي‌گويد: اتاق چهار تخته بدون وديعه 335 هزار تومان، اتاق هشت تخته 265 هزار تومان، شش تخته 280 هزار تومان که با احتساب جريمه‌هاي وقت و بي‌وقتي که از ما گرفته مي‌شود عدد و رقم نهايي را فراموش مي‌کنيم.
او ادامه مي‌دهد: براي 5 دقيقه ديرکرد از ما جريمه مي‌گيرند. کولر به دليل فرسوده بودن يک خط در ميان خراب است و خوب هريک از ما حالا بسته به قرعه‌اي که به ما مي‌افتد بايد دوازده هزار تومان بدهيم تا کولر دوباره راه بيافتد...و الان نوبت ليلاست!
گذاشتند ما دوباره قراردادمان را تمديد و هزينه را پرداخت کنيم بعد گفتند: تخليه!
يکي ديگر از ساکنان خوابگاه که کارشناس ارشد تربيت‌بدني است مي‌گويد: اصلاً باشد ما حرفي نداريم، تخليه مي‌کنيم. اما تخليه هم قواعد خاص خود را دارد، مسوول خوابگاه بايد ضمن نشان دادن ابلاغيه دانشگاه از يک ماه پيش ما را در جريان امور قرار مي‌داد. خوابگاه تعميرات مي‌خواهد باشد درست، اما من و تمامي اين دوستاني که مي‌بينيد تا 31 شهريور با اين خوابگاه قرارداد بسته‌ايم و هزينه آن را هم پرداخت کرده‌ايم اما حالا مي‌گويند برويد بيرون و از استرداد لااقل بخشي از مبلغ اجاره هم خبري نيست! مي‌گويند اين بند در اجاره‌نامه آمده مي‌توانستيد امضا نکنيد.
بندي که البته با دست و بعد از امضا کردن قرارداد توسط ما به آن اضافه‌شده است! در ضمن مسوول خوابگاه به ما مي‌گويد: تخليه کن اما همچنان پذيرش دانشجو و کارمند دارد! نمونه‌اش اين خانم؛ دو روز پيش پذيرش‌شده‌اند! تازه وديعه‌هاي ما هم نزد مسوول خوابگاه است که تا يکي دو ماه ديگر به ما پرداخت نمي‌کند. حالا ما مانده‌ايم بدون وديعه، بدون جا و امکانات مناسب، لطفاً صداي ما را متوليان امر برسانيد. حقيقتاً مستأصل شده‌ايم.
درصدي از ساکنان خوابگاه نه دانشجو هستند و نه کارمند!
يادداشت‌هايم را که جمع‌وجور مي‌کنم، به‌قصد صحبت با سرپرست خوابگاه و شنيدن ماجرا از زبان او برمي‌خيزم که يکي ديگر از دانشجويان حاضر در جمع که تحصيل‌کرده رشته بيوتکنولوژي دانشگاه تهران است مي‌گويد: لطفاً! اين را هم به گزارشتان اضافه کنيد که برخي از ساکنان اينجا نه دانشجو هستند و نه کارمند، هفته پيش اينجا خانمي که نمي‌دانيم کيست و از کجا آمده و بر چه مبنايي پذيرش‌شده، روي بچه‌ها چاقو کشيد! اساساً يک روز درميان به دلايل گوناگون مأمور نيروي انتظامي اينجاست؛ به نظر شما با اين وضعيت مي‌توان درس خواند و به آينده‌اي روشن فکر کرد؟!
به سراغ خانم شفيعي، مسوول خوابگاه که مي‌روم در اتاقش حضور ندارد! رفته است و در نيمه‌باز و وسايل پراکنده و...
به‌اتفاق بچه‌ها از قسمت‌هاي مختلف خوابگاه را بازديد مي‌کنم، همه‌چيز همان‌گونه که آن‌ها گفتند تلخ و وحشتناک است. با حسي غريب و نزديک به ساعت 10 شب خوابگاه را ترک و با بچه‌ها خداحافظي مي‌کنم. با اين اميد که انعکاس اين ماجرا بتواند گامي هرچند کوچک در جهت رفع مشکلات آنان بردارد.
گفتني است؛ نزديک به 12 سال از تأسيس خوابگاه‌هاي غيردولتي (خودگردان) در ايران مي‌گذرد اما همچنان مشکلاتي ازاين‌دست در اين‌گونه خوابگاه‌ها به‌ويژه درکلان شهر تهران بسيار است. بااين‌همه اخيراً دکتر سيد فردين تقي زاده، معاون تسهيلات دانشجويي صندوق رفاه دانشجويي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري از شناسنامه‌دار شدن همه خوابگاه‌هاي خودگردان و غيردولتي دانشجويي در کشور خبر مي‌دهد.
وي هدف از اين کار را ساماندهي خوابگاه‌هاي خودگردان و غيردولتي، جلوگيري از برخي آسيب‌ها و معضلات در خوابگاه‌ها و تأمين آسودگي خاطر خانواده‌هاي دانشجويان عنوان کرد.
وي افزود: بخشنامه دستورالعمل جديد اجرايي تأسيس و اداره خوابگاه‌هاي دانشجويي غيردولتي و مؤسسات آموزش عالي تير امسال توسط وزير علوم، تحقيقات و فناوري صادر و ابلاغ‌شده است.
وي با تاکيد بر اين که از اين پس همه خوابگاه‌هاي غيردولتي و خودگردان موظف به رعايت استانداردهاي خوابگاه‌هاي دانشجويي و شيوه نامه انضباطي و اجرايي دانشجويان هستند افزود: شوراي نظارت بر عملکرد خوابگاه‌ها در هر شهرستان با رصد وضعيت اين خوابگاه‌ها، مجوز لازم را صادر و قيمت اجاره بها را نيز تعيين مي‌کند.
البته اين اظهارنظر معاون تسهيلات دانشجويي صندوق رفاه درحالي‌که روي خروجي سايت‌هاي گوناگون خبري قرار مي‌گيرد که فرامرز محمودي، مديرعامل خوابگاه داران غيردولتي در اظهارنظر جنجالي ديگري اين‌گونه عنوان کرده بود: «افزايش شهريه براي هر خوابگاه دار، يک امر اختياري! و بر اساس ميزان تورمي است که دولت اعلام مي‌کند. درواقع بر اساس تورم هرساله، به خوابگاه داران اعلام مي‌شود که اگر تمايل دارند مي‌توانند شهريه را افزايش دهند.»
از سويي عليرضا سليمي، دبير کميسيون تحقيقات و آموزش مجلس شوراي اسلامي با اشاره به مشکلات متعدد خوابگاه‌هاي غيردولتي به خبرنگار موج گفت:
بنا بود با تأسيس خوابگاه‌هاي غيردولتي، همچنين در راستاي تقويت بخش خصوصي، باري از دوش دولت برداشته شود اما متاسفانه گويا اين خوابگاه‌ها صرفاً به محلي براي خالي کردن جيب دانشجويان تبديل‌شده است.
وي در خصوص نهاد موجه ناظر بر عملکرد خوابگاه‌هاي غيردولتي نيز اذعان کرد: نظارت بر خوابگاه‌هاي خودگردان تنها بر عهده معاونت دانشجويي وزارت علوم است که البته دانشگاه با لطايف‌الحيل از اين امر، همچنين سرويس‌دهي مناسب به اين خوابگاه‌ها سرباز مي‌زند و معمولاً هم عواملي از قبيل مشکلات مالي را در اين زمينه بهانه مي‌کند. نتيجه اين مي‌شود که ما در بخش خوابگاه‌هاي خودگردان و حتي در برخي موارد خوابگاه‌هاي دولتي با موج عظيمي از سودجويي، بي‌قانوني و بي‌اخلاقي مواجه هستيم.
بااين‌همه اکنون پرسش مهمي که در اين بين مطرح است اين است: خوابگاه‌هاي غيردولتي چه زماني به معناي واقعي در جهت رفع مشکلات قشر فرهيخته جامعه بازتعريف و ساماندهي مي‌شوند و سهم و نقش حقيقي و حقوقي بخش خصوصي در اين ميان چه ميزان است؟
اعظم رمضاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها