تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821185103
زبان معیار و رسانه ملی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
زبان معیار و رسانه ملی
تاریخ انتشار : پنج شنبه 29 مرداد 1394 ساعت 02:42 | شماره خبر : 2061883528254755368 تعداد بازدید: 0
پ پ
زبان معیار در رسانه ملی، بویژه در بخش‌های خبری و رسمی‌تر رادیو و تلویزیون اهمیت زیادی دارد و بشدت در شکل‌گیری و تثبیت الگوهای صحیح زبانی در جامعه و فرهنگ عمومی تاثیر می‌گذارد و چگونگی بازنمایی ادبیات محاوره‌ای در تولیدات نمایشی تلویزیون یا تاثیراتی که ادبیات و زبان رسانه‌ای در قبض و بسط گفتاری و فرهنگی در سطوح مختلف جامعه دارد، جای تامل دارد.
نسبت ادبیات و رسانه ملی چند سال پیش، برخی کارشناسان زبان فارسی نسبت به استفاده از برخی واژه‌ها یا حتی شکل‌گیری نوعی زبان فانتزی در رسانه ملی ـ که از طریق مجموعه طنز شب‌های برره به جامعه نفوذ کرده بود و زبان گفتار مردم را حتی در مناسبات اداری تحت تاثیر خود قرار داده بود ـ انتقاد کردند. هرچند بحث تکیه‌کلام در رسانه ملی و تبدیل آن به مدل‌های زبانی، گفتاری در سطح جامعه بحث مفصلی است که فقط گوشه‌ای از نسبت ادبیات و رسانه ملی و تاثیرات متقابل آن را نشان می‌دهد. در این رویکرد، ادبیات به عنوان یک ابزار و تکنیک در نسبت با رسانه و کارکردهای آن مورد واکاوی قرار می‌گیرد، اما ادبیات در عین این که به عنوان ابزار و تکنیک در خدمت رسانه قرار می‌گیرد، به عنوان یک منبع و مرجع یا موضوع و مفاد هنری ـ فرهنگی دستمایه ساخت برنامه‌های تلویزیونی نیز قرار می‌گیرد و به سوژه‌ای رسانه‌ای بدل می‌شود. اگر حوزه‌های مختلف اجتماعی و تاریخی را معیاری برای ساخت برنامه‌های تلویزیونی قرار دهیم، بدون شک هیچ کدام به اندازه ادبیات و شخصیت‌های ادبی فرهنگ و زبان فارسی نمی‌تواند دستمایه این فرآیند تولیدی قرار بگیرد، اما باوجود گنجینه غنی ادبی که داریم، تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازان تلویزیونی آنچنان که شایسته است، از ظرفیت‌ها و ظرافت‌های ادبی در تولیدات رسانه‌ای بهره نبرده‌اند. کافی است، به حافظه تاریخی تصویری خود مراجعه کنید، ببینید چند برنامه تلویزیون یا رادیویی را به یاد می‌آورید که ادبیات محور بوده و در ذهن شما ماندگار شده است. حتی شاید دوستداران و علاقه‌مندان جدی ادبیات که مخاطبان خاص برنامه‌های ادبی هستند، کمتر از انگشتان یک دست برنامه ادبیات محور به یاد نیاورند. این در حالی است که ادبیات در فرهنگ و تمدن ما عقبه طولانی دارد و کمتر ایرانی پیدا می‌شود که شعر و ضرب‌المثل به یاد نداشته باشد؛ حتی بسیاری از پیرمردان قدیمی که سواد خواندن و نوشتن نداشتند، اشعاری از شعرای معروف ایرانی را حفظ بودند. با این حال باید پرسید، چند درصد فیلم‌ها و سریال‌های ما به روایت زندگی ادیبان و شاعران بنام ایرانی پرداخته‌اند؟ غیر از سریال شهریار، کدام سریالی را به یاد می‌آورید که قهرمان قصه‌اش یک شاعر باشد؟ حتی برنامه‌های مستندی که به زندگی و آثار شعرای بزرگ ایرانی بپردازد، کمتر ساخته شده است. بخشی از نسل جوان ما فقط نام سعدی و حافظ و مولوی را شنیده یا دست‌کم چند شعر از آنها به یاد دارند. مفاخر و مشاهیر ادبی ما برای نسل جوان هنوز ناشناخته است. یکی از امتیازات بزرگ ادبیات فارسی نسبت به مقولات دیگر فرهنگی ـ هنری این است که عموم مردم، شخصیت‌های شاخص آن را می‌شناسند و به آنها علاقه دارند. ادبیات در عین حال که یک موضوع تخصصی است، عمومیت دارد و همگانی نیز هست و اقشار مختلف اجتماعی با آن ارتباط برقرار می‌کنند. ادبیات، عام‌ترین موضوع خاصی است که سویه مردمی دارد و هیچ کس با آن غریبه نیست، اما به قول هگل هر امر آشنایی لزوما شناخته شده نیست و متاسفانه رادیو و تلویزیون ما از ظرفیت و پتانسیل ادبیات چه در وجوه سرگرم‌کنندگی و چه وجه علمی ـ فرهنگی از آن کمتر استفاده کرده است. تجربه نشان داده و یافته‌های روان‌شناسی یادگیری نیز بر آن تاکید می‌کند که آموزش و فرهنگسازی در بستر بازی و سرگرمی، ازجمله بهترین روش‌های آموزشی و انتقال مفاهیم علمی به دیگران است. شکل‌گیری مسابقات تلویزیونی براساس شخصیت‌شناسی ادبی می‌تواند به انتقال میراث ادبی به نسل جدید کمک کرده، بسیاری از جوان‌ها را با مشاهیر و مفاخر علمی و ادبی آشنا کند. حفظ زبان معیار واقعیت این است که در نسبت تلویزیون و ادبیات، هیچ چیز به اندازه حفظ و صیانت از زبان معیار و جلوگیری از رواج برخی واژه‌سازی‌های غلط که گاه از زبان محاوره‌ای و عامه وارد می‌شود، اهمیت ندارد. متاسفانه گاهی در تیزرهای تبلیغاتی و آگهی‌های بازرگانی، شاهد استفاده از برخی واژه‌ها و اصطلاحات غلطی هستیم که می‌تواند بتدریج سلامت زبان فارسی را تهدید کند و به آن آسیب بزند. ازجمله این موارد، می‌توان به برخی تکیه‌کلام‌ها در مجموعه‌های نمایشی اشاره کرد که به واسطه جذابیت و محبوبیتی که پیدا می‌کنند، ممکن است در صورت دوری از زبان معیار بتدریج به چرخش زبانی غلط در سطح جامعه و فرهنگ عمومی بدل شود. شاید گاهی سخت باشد، اما در هر شرایطی نباید به بهانه جذب مخاطب و جذابیت برنامه از زبان فارسی به شکل غلط و غیراصولی استفاده کرد. در دیالوگ‌نویسی‌ها چه در سینما و چه تلویزیون هیچ معیاری مهم‌تر از رعایت زبان معیار نیست. سیدرضا صائمی جام‌جم
تاریخ انتشار : پنج شنبه 29 مرداد 1394 ساعت 02:42 | شماره خبر : 2061883528254755368 تعداد بازدید: 0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 622]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها