واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زن در آینه سیمازنان همواره در مجموعه های تلویزیونی در متن قرار داشته و داستان چنین آثاری عموما با حضور پررنگ آنان پیش برده می شود.
سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز در 30 سال اخیر در تمامی برنامه های تولیدی خود، زن را ركن اصلی قرار داده و محوریت را به آنان بخشیده است.به عنوان نمونه به برنامه های صبحگاهی تلویزیون و حضور كارشناسان زن در برنامه یاد شده توجه كنید تا این امر برایتان روشن شود. اما مجموعه های تلویزیونی در این باب نقشی كلیدی داشته و شخصیت های زن این آثار عموما بسیار پررنگ بوده و در پیشبرد داستان نقشی حیاتی دارند. حتی در مجموعه ای تاریخی به نام "سربداران" كه در اوایل دهه 1360 ساخته شد با وجود قهرمانی به نام "شیخ حسن جوری"، این قهرمان زن داستان بود كه كنشمد عمل كرده و همذات پنداری بینندگان را برمی انگیخت. جالب تر از همه اینكه داستان "سربداران" در دوره حمله مغول ها به ایران می گذشت كه خود این امر نشان از آزادگی و بزرگی زنان ایرانی دارد.اما در بسیاری از مجموعه های تلویزیونی این دهه كه مضامینی خانوادگی داشت، شخصیت های زن به حاشیه رفته و كلیشه های قدیمی بر آنها حاكم شد. به عنوان مثال می توان از مجموعه پربیننده "آینه" ساخته غلامحسین لطفی یاد كرد كه در آن به زن به عنوان عامل ایجاد اختلاف پرداخته شده و كمتر نوآوری در خلق شخصیت های آنان به چشم می خورد!البته ملودرام خانوادگی بسیار قوی همچون "پاییز صحرا" نیز در همین سال ها به شدت مورد توجه عموم قرار گرفت كه بخش عمده ای از آن به پرداخت عالی شخصیت خاكستری زن داستان با بازی فوق العاده "جمیله شیخی" بازمی گشت.اما در دیگر مجموعه های تلویزیونی این سال ها تقریبا بیشتر شخصیت های زن، رفتاری كاملا كلیشه ای داشته و شباهت چندانی به شیرزنان ایران سال های جنگ نداشته و كاملا خنثی عمل می كردند.این عدم كنشمندی شخصیت های فوق در مجموعه های تلویزیونی داخلی، كار را به جایی رساند كه شخصیت "اوشین" در مجموعه "سال های دور از خانه" به شخصیت محبوب بینندگان تلویزیون تبدیل شد!پس از پایان جنگ نیز این روند تا چند سال ادامه داشت و با تولید مجموعه های فكر شده ای چون "همسران" به زنان نقش پررنگ تری سپرده شده و محوریت داستان را تا حدودی به دست گرفتند.در این سال ها شاهد زنانی هستیم كه شاغل بوده و همپای مردان به فعالیت می پردازند كه نمونه درخشان آن را در "آپارتمان" ساخته اصغر هاشمی شاهد بوده ایم.در سال های اخیر سپردن محوریت داستان به زنان در مجموعه های ایرانی دیگر به یك سنت تبدیل شده كه انجام آن، دیگر بینندگان را متعجب نمی سازد.این اتفاق ساده اما به شدت مهم به مرور زمان بخش سنتی تر جامعه را نیز تحت تاثیر قرار داده و سرعت بیشتری به روند تحولات مثبت اجتماع پس از جنگ بخشید. اما در كنار این مجموعه های ساختارشكن، همچنان شاهد مجموعه های ضعیف و سطحی نیز بوده ایم كه در آن همچنان زنان در كنج آشپزخانه جاخوش كرده و جز تولید دردسر برای دیگران كار دیگری ندارند! در سال های اخیر سپردن محوریت داستان به زنان در مجموعه های ایرانی دیگر به یك سنت تبدیل شده كه انجام آن، دیگر بینندگان را متعجب نمی سازد.در واقع زنان در مجموعه های فوق تقریبا همپای مابه ازای حقیقی خود در جامعه پیش رفته و شكاف موجود میان این دو كه دو دهه پیش به خوبی قابل لمس بود، برداشته شده است. به عنوان مثال می توان به مجموعه های "آشپرباشی" ساخته محمدرضا هنرمند و "زمین انسان ها" اثر ابوالحسن داوودی اشاره كرد كه در اولی شخصیت زن داستان نقشی كلیدی در پیشبرد كار داشته و در حفظ كیان خانواده ای كه خود به سهو به خطر انداخته، كوشش فراوانی به خرج می دهد. درست همانند مادران واقعی كه برای حفظ وحدت خانواده از هیچ كوششی دریغ نمی ورزند. در "زمین انسانها" كه هم اكنون روی آنتن شبكه تهران قرار دارد نیز شاهد زندگی سخت و پرمشقت خانم های پزشكی هستیم كه برای انجام احسن وظایف خود با كوهی از مشكلات مواجه هستند. تصویر شفافی كه از آنها در این مجموعه ارائه شده را می توان یكی از بهترین نمونه های تلویزیونی در رابطه با تكریم مقام زن در جامعه ایران دانست كه از این بابت باید به هوشمندی خالقان این كار تلویزیونی تبریك گفته و استمرار آن را آرزو كرد.بخش سینما و تلویزیون تبیان منبع:محمد جلیلوند / ایرنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 415]