واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مسئولین چقدربه قول های خود درقبال ورزشکاران حرفه ای و قهرمانان عمل کرده اند پایگاه خبری نیزار روز مطلبی با عنوان "مسئولین چقدر به قول های خود در قبال ورزشکاران حرفه ای و قهرمانان عمل کرده اند" منتشر کرده است.
در این مطلب آمده است: مهم ترین دغدغه های یک ورزشکار حرفه ای را می توان نداشتن شغل مناسب و نداشتن مسکن نام برد، دغدغه های تحصیلی برای یک ورزشکار در اولویت دوم قرار می گیرد.
حال باید سوال نمود چه میزان تلاش از جانب مسوولین استانی علی الخصوص مسوولین ذی ربط برای برطرف نمودن این مشکلات انجام گردیده است؟
قهرمانان پس از بازگشت از هر رویداد مهم ورزشی خواه آسیایی باشد خواه جهانی یا المپیک با جاری شدن سیلی از وعده های رنگارنگ اما پوشالی مسئولین شهرستانی و استانی روبه رو خواهند شد که با گذشت زمان کم کم وعده ها از جانب مسئولین به فراموشی سپرده میشود.
اواسط مهرماه سال یکهزار و سیصد و نود و سه استان سیستان و بلوچستان توفیق داشتن 4 نماینده در بازی های آسیایی اینچءون کره جنوبی را در کاروان جمهوری اسلامی ایران را بدست آورد که سه نفر آنان در رشته کبدی در دو بخش آقایان و بانوان موفق به کسب مدال نقره شدند، آقایان معراج شیخ و هادی اشترک و بانو فریده ظریف دوست پس از کسب مدال نقره بازی های آسیایی با استقبالی گرم در استان روبه رو و از سوی مسئولین با وعده های زیبا و رنگین مواجه شدند، که سرآمد این وعده ها شغل مناسب، اهدا کردن زمین و همچنین حل مشکلات مالی این قهرمانان بود.
حال به بررسی تحقق یا عدم تحقق این وعده ها میپردازیم؛ 1- شغل مناسب به جرات میتوان گفت این مهم به هیچ عنوان عملی نشد بعنوان مثال بانو فریده ظریف دوست که خود کارمند مستعفی باشگاه شهرداری بود به مدت یک یا دو ماه بعنوان مربی با دستمزد اندک به امید بیمه شدن مشغول بکار شد ولی متاسفانه شهرداری زابل در یک اقدام دور از انتظار وی را اخراج نمود، در اقصی نقاط ایران اسلامی سعی در جذب قهرمانان منطقه ای می باشد و قهرمانی یک اولویت مهم و مناسب برای استخدام است، حال شهرداری زابل یک نخبه ورزشی که زیر نظر بنیاد ملی نخگبان است را اخراج میکند. واقعا این بود عمل به وعده؟
میپردازیم به وعده ای از جانب فرمانداری زابل که با همکاری شهرداری و شورای شهر زابل قرار بود به هر کدام از دو ورزشکار نامبرده یک قطعه زمین اهدا شود ولی شوربختانه نامبردگان بعد از گذشت بیش از 8 ماه هنوز درگیر بروکراسی اداری هستند.
چندی بعد از مسابقات کره بانوان سیستانی موفق به کسب مقام قهرمانی لیگ برتر کشور شدند استاندار محترم سیستان و بلوچستان قبل اعزام وعده های داده بودند که خود اعضای تیم اینگونه توصیف میکردند :اگر به مقام سومی برسید مانند نایب قهرمان و اگر به مقام دومی برسی در قامت یک قهرمان از شما تجلیل میکنیم، اکنون سوال ما اینجاست حال که این عزیزان به مقام قهرمانی لیگ برتر رسیدند باید به فراموشی سپرده شوند
سامان جهانتیغ دارنده مدال برنز المپیک ساحلی پوکت تایلند کجاست؟ وی که چندی قبل در یک مصاحبه با رسانه نی زار اذعان کرده بود فقط و فقط برای پانصد هزار تومان حاضرم برای استانم بازی کنم حال خبر دار شدیم در اردوهای تیم کرمانشاه مشغول تمرین است و با اندک قراردادی حاضر شده برای کرمانشاه بازی کند.
مگر این استان چند قهرمان در سطح ملی و بین المللی به جامعه ورزش معرفی کرده که مسئولان استانی در صدر آنها استانداری و اداره کل ورزش و جوانان عجز به حمایت مالی آنها هستند؟
چندی پیش تیم ووشو استان سیستان و بلوچستان به نمایندگی از تیم ملی ایران قهرمان ووشو غرب آسیا به میزبانی زاهدان شد ولی متاسفانه حق این عزیزان از تجلیل فقط یک ربع سکه بهار آزادی بود و بس.
حرف آخر با مسءولین!!! قهرمانان بین المللی استان نسبت به سایر استاتها کمتر هستند حمایت از این قهرمانان ملی مگر چه میزان سخت است که همگان از زیر این عمل مهم شانه خالی میکنند؟
بزرگترین دغدغه ورزشکاران شغل و اطمینان از آینده است!!
بیایید با رفع کردن این قبیل مشکلات قابل حل به رشد ورزش قهرمانی استان کمک کنیم و شاهد فرار استعداد های ورزشی از استان نباشیم، به امید روزی که قهرمان اسبق کشتی آسیا به خاطر مشکلات مالی به کار کردن در شیرینی فروشی دست نزند.
8006/6081
15/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]