محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831162972
خروج دولت از اقتصاد موتور رشد اقتصادی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
خروج دولت از اقتصاد موتور رشد اقتصادی نگاهی به منحنی رشد اقتصادی ایران در 20 سال اخیر نشان می‌دهد که هیچ‌گاه این نرخ رشد، متوازن و موزون نبوده است. بلکه فراز و فرود بسیاری در آن مشاهده می‌شود که این امر در 10 سال اخیر به اوج رسیده است.
ریشه تمام این فراز و فرودها، بلاتکلیفی تئوریک در اقتصاد ایران است. از یک سو برخی نیروها به اقتصاد آزاد قائل هستند و گروهی دیگر اقتصاد بسته و «تولید همه چیز در داخل» را می پسندند. اینچنین است که به تناسب روی کار آمدن دولت هایی که به نحوی، متمایل به یکی از این دو ایده بوده اند، متغیرهای رشد اقتصادی دستکاری شده که به کاهش یا افزایش این نرخ منجر شده است. اما اکنون که صحبت از دستیابی به نرخ رشد 8 درصدی ـ آن هم به طور پایدار و موزون ـ است، خیلی چیزها باید در اقتصاد ایران عوض شود که بستر آن خروج از بلاتکلیفی تئوریک و حرکت به سمت اقتصاد آزاد و لوازم مهم آن ـ خصوصی سازی ـ است. در این راستا دولت باید بپذیرد که شیوه اعمال حاکمیت دولت ها از اجرای مستقیم در اقتصاد به اعمال حاکمیت و سیاستگذاری تفاوت کرده است. نهاد دولت باید بشدت کوچک و چابک شود و اقتصاد به دست بخش خصوصی که سرمایه کافی و انگیزه لازم برای سودآوری دارد، سپرده شود. روشن است منابع دولت برای انجام سرمایه گذاری در اقتصاد محدود است،همچنین مدیران دولتی از آزادی عمل و انگیزه لازم برای سودآوری بیشتر برخوردار نیستند. پس اگر می خواهیم به رشد 8 درصدی اقتصادی برسیم و آن را برای خود حفظ کنیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم باید بپذیریم که دوره حاکمیت طبقه مدیران دولتی بر اقتصاد پایان یافته و آنان باید جای خود را به بخش خصوصی واقعی بدهند. این الگو، الگویی آزموده شده در تمام جهان است که نمونه بارز آن چین کمونیست است لذا ایران نیز باید در همین راه گام بردارد و البته الزامات ملی و بومی و اخلاقی خود را در آن لحاظ کند. به طوری که در کنار مکانیزم های خصوصی شدن اقتصاد، اقتصاد تعاونی رشد کند و ضمنا ابزار بازگشت بخشی از سود بخش خصوصی به سوی جامعه برای کمک به تحقق عدالت اجتماعی طرحی و پیش بینی شود. این چنین است که به نظر می رسد در متن برنامه ششم باید در سیاست خصوصی سازی و ضمنا نوع نقش دولت در اقتصاد بازنگری جدی صورت گیرد تا به سوی افزایش رشد اقتصادی حرکتی سخت را آغاز کنیم. دکتر مهدی تقوی - استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
پنج شنبه 11 تیر 1394 ساعت 07:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها