تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833991367
گزارش فارس از کنسرت «بابک جهانبخش» «جهانبخش» از روی دست همکارانش تقلب نکرد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از کنسرت «بابک جهانبخش»
«جهانبخش» از روی دست همکارانش تقلب نکرد
بابک جهانبخش به واسطه شناختی که از موسیقی دارد و به واسطه تحصیلات موسیقایی‌اش که بر خلاف بسیاری از همکارانش به حداقل‌های موسیقی واقف است، می‌تواند در دام «سری‌دوزی‌ها»ی رایج در موسیقی پاپ نیفتد.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، شب گذشته سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران میزبان بابک جهانبخش و ارکسترش به رهبری رضا تاج‌بخش بود. ارکستر موسیقی جهانبخش که متشکل از سازهای گیتار، گیتار الکتریک، درامز، پرکاشن، پیانو، ویلن، بوزوکی و کیبورد بود را بابک ریاحی‌پور نوازنده قدیمی گیتار بیس، سرپرستی می‌کرد. شاید به همین خاطر هم بود که صدای ارکستر این کنسرت، به نسبت دیگر کنسرت‌های موسیقی پاپ که معولا معجونی غریب از اجرای پلی‌بک و زنده هستند، چند سر و گردن بالاتر بود و حداقل نوازندگان این اجرا به شعور مخاطبانشان احترام گذاشتند و برخلاف بسیاری از همکارانشان تظاهر به زدن ساز، نمی‌کردند. هرچند با کیفیت صدای سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی هیچ‌گاه نمی‌توان انتظار شنیدن صدای شفاف و تنظیم شده را داشت. کمااینکه این کیفیت پایین صدابرداری در لحظاتی که جهانبخش بم‌می‌خواند، باعث شده بود تا صدایی زمزمه‌گونه و بعضا نامفهوم به گوش مخاطب برسد و به همین واسطه هم جهانبخش ترجیح می‌داد بیشتر با گام صدای بالا ترانه‌هایش را اجرا کند تا برای کسانی که اشعار قطعاتش را از بر نیستند هم واژه‌ها قابل درک باشد. بی‌تردید بهترین لحظات کنسرت جهانبخش، مربوط به قطعاتی می‌شد که با تنظیمی خلوت و با سازهای پیانو و ویلن اجرا شدند. قطعاتی که به دور از تنظیم‌های رایج امروز موسیقی پاپ که بسیار شلوغ و فکرنشده هستند، با آرامش و حس و حالی خوب خوانده شد. البته تسلط نسبی جهانبخش به پیانو و شناختی که او بر خلاف دیگر همکارانش از موسیقی دارد، این مهم را سبب شده بود. بدون شک قطعات «برف» و «من و بارون» به واسطه آرامشی که مخاطب منتقل می‌کردند، بهترین قطعات اجرا شده در این کنسرت هم بودند. همیشه نباید در کنسرت‌های پاپ به دنبال تخلیه انرژی و هیجان بود، گاهی هم شنیدن یک صدای گرم و همراهی‌اش با پیانو، می‌تواند آرامشی دلپذیر را فراهم آورد. البته نقطه ضعف این کنسرت به سان بسیاری از اجراهای پاپ، استفاده بیش‌از حد از بیس است که تکرار مدام آن به واسطه صدای تنظیم نشده سالن آزاد‌دهنده بود. شاید اگر جهانبخش چند قطعه آرام و دلنشینش را در میانه‌های این زد و خورد‌های بیس و بازگشت صدای مهیب آن نمی‌خواند، تحمل کنسرت تا انتهایش کار سختی می‌شد. ای کاش می‌شد دیگر در کنسرت‌های پاپ شاهد لپ‌تاپ نبود و ای کاش تنظیم‌کنندگان موسیقی پاپ به قدری به کارشان احاطه داشتند که با همان سازهای واقعی، قطعات آلبوم خواننده را اجرا کنند. متاسفانه استفاده بی‌رویه از بیس در سالن‌هایی که اصلا برای انجام این کار مناسب نیست، معمولا به این دلیل استفاده می‌شود که قطعات اجرا شده در اجرای زنده به قطعات آلبوم اصلی شباهت داشته باشد. اما اگر قرار باشد کنسرت عینا شبیه آلبوم باشد که دیگر چندان جذابیتی نخواهد داشت. متاسفانه در بازار امروز موسیقی پاپ اغلب خوانندگان به تعبیری به «سری‌دوزی» افتاده‌اند و با برگزاری کنسرت‌هایی که بیشتر به جنگ شادی می‌ماند، سطح سلیقه عمومی مخاطبان را هم پایین اورده‌اند. کنسرت‌هایی که بدون بیس و دست و جیغ و هورا، معنا پیدا نمی‌کنند. شاید به همین واسطه هم شمار صندلی‌های خالی کنسرت‌های پاپ روز به روز بیشتر می‌شود و با امدن گروه‌ها و صداهای تازه گوش مخاطبانی که از جنگ‌های شادیانه پاپ اشباع شده‌اند و اندکی هم به دنبال خود موسیقی هستند، به سمت موسیقی‌هایی بروند که دیگر وام‌دار موسیقی‌های و ملودی‌های کج‌وماوج و تکراری ترکیه‌ای و یونانی و ... نیستند. بابک جهانبخش به واسطه شناختی که از موسیقی دارد و به واسطه تحصیلات موسیقایی‌اش که بر خلاف بسیاری از همکارانش به حداقل‌های موسیقی واقف است، می‌تواند در دام «سری‌دوزی‌های» رایج در موسیقی پاپ نیفتد و رویکردی که در اجرای قطعاتی چون «برف» و «من و بارون» را داشته، ادامه دهد. خوشبختانه او با نوازندگانی کار می‌کند که حداقل سابقه چند فعالیت در حوزه موسیقی جدی را داشته‌اند و از پیچ‌وخم‌ها و پستی‌و بلندی‌های موسیقی آگاهی دارند. باید امیدوار بود تا جهانبخش در مسیر کارنامه هنری‌اش از روی دست بسیاری از همکارانش که به تکراری درد‌آور افتاده‌اند، تقلب نکند. چرا که همیشه هم قدم‌زدن در مسیر سلیقه عمومی جامعه، رمز موفقت نیست. انتهای پیام/
94/03/19 - 12:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها