تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869543930
رونمایی از کتاب نویسنده آلمانی با حضور دولت‌آبادی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۲:۵۴
مراسم رونمایی از کتاب «کمونیست موماتر و داستان‌های دیگر»، روز سه‌شنبه (بیست‌ودوم اردیبهشت ماه) در فضای داخلی شهرکتاب فرشته با حضور محمود دولت آبادی، محمود حسینی زاده و میکائیل بارون فون اونگرن اشترنبرگ (سفیر آلمان) برگزار شد. به گزارش ایسنا، کلبرگ که از معتبرترین نویسندگان و مترجمان آلمان به شمار میرود، از سال 2000 به طور رسمی به عنوان نویسنده در شهر برلن، زندگی ادبی خود را آغاز کرد. وی برنده‌ی چندین جایزه‌ی معتبر ادبی مانند: جایزه ادبی آنا زگرز 1996 و جایزه‌ی ادبی اوانگلیشر بوخ پرایز است. در ابتدای مراسم میشل کلبرگ که به بهانه‌ی انتشار کتابش در ایران سفر اولش را تجربه می‌کرد از حضور در ایران ابراز خوشحالی کرد. داستان کتاب ماجرای هنرمند ساکن آلمانی شرقی (پیش از فروپاشی دیوار برلن) است: یک نوازنده موسیقی جاز از ایالت ساکسن. رودلف با اجازه دولت آلمانی شرقی برای دیدن مادربزرگ پیرش به آلمان غربی سفر می‌کند و سپس یا ترفندی، خود را به فرانسه می‌رساند. خیابان‌های پرنور و پرسروصدای پاریس او را شگفت‌زده ساخته و تحت تأثیر قرار می‌دهد. حکایت را میزبان پاریسی، یکی از بستگان نادیده رودلف، تعریف می‌کند: «با لحنی تحقیرآمیز درباره شهرهای آلمان غربی حرف می‌زدم. ولی هیچ داوری‌ای در مورد آلمان شرقی نمی‌کردم. چون آلمان شرقی را نمی‌شناختم، به خودم چنین حقی نمی‌دادم.» در رستوران، رودلف درباره کارش حرف می‌زند و این که نوازندگان حرفه‌ای آلمان شرقی باید تدریس موسیقی هم بکنند و شرکت در کلاس موسیقی برای همه بچه‌ها الزامی است. محیط رنگارنگ و پرنور و صدا و بازی فلیپر که تاکنون ندیده بود، رودلف را به‌شدت به وجد می‌آورد و جمع به نداشته‌های مردم آلمان شرقی پی می‌برند. اما وقتی که میزبان فرانسوی می‌خواهد از فلان کلوب جاز پاریس حرف بزند، می‌بیند که رودلف آلمانی آنجا را بهتر از او می‌شناسد. همین‌طور مشهورترین نوازنده‌های جاز جهان را، آثارشان را و نقدهایی که بر آن‌ها وارد است. او از جشنواره‌های موسیقی ورشو و فهرست بلند‌بالایی از هنرمندانی نام می‌برد که اجرای شان را دیده و شنیده؛ کسانی که میزبانان فرانسوی به‌ندرت همه‌شان را می‌شناختند. در کلوب جاز هم یک نوازنده سرشناس امریکایی ناگهان اجرای برنامه‌اش را متوقف می‌سازد تا از «دوست قدیمی»اش رودلف، که در میان جمعیت نشسته، بخواهد در این اجرا او را همراهی کند. چند سال می‌گذرد. این بار دیدار دیگر راوی با رودلف در تابستان 1990 در پاریس صورت می‌گیرد. دیوار برلن فرو ریخته و نظام سیاسی آلمان شرقی تغییر کرده است. اما این تغییر در رودلف هم صورت گرفته است: «سایه سنگینی روی خلق و خوی خوش همیشگی رودلف افتاده بود. هر سکه پول را دوبار این ور و آن ور می‌کرد و با لب‌های نازک و پیشانی‌ای پر از چین و چروک به دخترهایش اجازه سوار شدن به چرخ‌فلک را نمی‌داد. او می‌گفت: «حالا دیگه شرایط سخت شده. همه اون‌قدر مشکل دارن که دیگه حال شنیدن موسیقی رو ندارن... مدارس آلمان شرقی هم متأسفانه از برنامه‌های درسی آلمان غربی پیروی می‌کنن و به همین دلیل هم کلاس‌های درس موسیقی از برنامة مدارس ما برداشته شده.» دست آخر رودلف تصمیم می‌گیرد برای گذران زندگی‌اش، با کمک پدر راوی، یک دفتر نمایندگی بیمه باز کند. از آن پس نوازنده سرشناس موسیقی جاز، شب‌ها تا دیروقت به خانه بر نمی‌گردد و هر روز از یک حومة شهر به حومه دیگر میرود تا قراردادهای بیمه بیشتری بفروشد.) را به زبان اصلی خواند و پس از آن مراسم با پرسش و پاسخ پیرامون کتاب، ادامه پیدا کرد. داستان خوانده شده، شروع یک زندگی دوباره در سال 1980 را بیان می‌کند، زمانی که آلمان غربی و شرقی از هم جدا بودند و معمولا مردم در آلمان شرقی اجازه‌ی خارج شدن از آنجا را نداشتند و زمان دیکتاتوری کمونیست‌ها بود. کلبرگ گفت: این داستان بیگانگی بین آلمانی های شرقی و غربی را بیان می‌کند. این جمله‌ی کلبرگ با واکنش دولت آبادی مواجه شد، وی اینگونه سوالش را مطرح کرد که خویشاوندی چه نقشی داشت و آیا منتفی شد؟ کلبرگ در پاسخ گفت: این تجربه تا قبل از برچیده شدن دیوار برلن ادامه داشت و مباحث ایدئولوژیک این کینه و دشمنی را افزون کرد. دولت آبادی در واکنش به صحبت‌های کلبرگ گفت: ملتی که بعد از نیم قرن خواستار یکپارچگی هستند حداقل انتظار میرود که نسبت به شخصیت های داستان به شناخت متقابل برسند. کلبرگ با تاکید بر صحبت های دولت آبادی بیان کرد: این یکپارچگی و روابط باید متقابل باشند. با توجه به گذشت این همه سال آن طور که باید و شاید این یکپارچگی صورت نگرفته است. دولت آبادی در پاسخ گفت: به مناسبت روز ملی آلمان دعوتنامه‌هایی که برایم ارسال میشود با این جمله شروع میشود: "اتحاد بین دو آلمان" در صورتی که باید نوشته شود وحدت آلمان شاید به خاطر ملاحظاتی که کلبرگ توضیح داد اینگونه نوشته شده! انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها