تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 20 شهریور 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):خير دنيا و آخرت با دانش است و شرّ دنيا و آخرت با نادانى. 
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1814780151




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

«تمایل ناشران کتاب به رمان های خارجی است»/«ناشران حرفه ای نداریم»/ارتباط سینما یک ارتباط پفکی است


واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: «تمایل ناشران کتاب به رمان های خارجی است»/«ناشران حرفه ای نداریم»/ارتباط سینما یک ارتباط پفکی است


احمدزاده، نویسنده کتاب «شطرنج با ماشین قیامت» گفت: باید گروه های مرجع قبل از اینکه کتاب وارد نشر بشود، بیایند و درباره کتاب تبلیغ کنند/جلیسی، مدیرعامل خانه کتاب گفت: هنوز هم بازار رمان های خارجی داغ تر از رمان های داخلی است. برنامه گفتگو محور شهر فرنگ این هفته ی شبکه خبر، موضوع خود را به مناسبت آغاز برگزاری 28 مین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، به یکی از محبوب ترین شاخه های ادبیات اختصاص داده است. «بازار رمان و خوانندگان آن» موضوع گفتگوی این برنامه بود.
بازار کتاب
میهمانان برنامه، مجید غلامی جلیسه، مدیرعامل موسسه خانه کتاب، با سابقه داوری جشنواره های کتاب و دکتر حبیب احمد زاده، نویسنده نویسنده، فیلمنامه نویس، پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه هنر بودند. «داستان های شهر جنگی» و «شطرنج با ماشین قیامت» از جمله آثار آقای احمدزاده هستند. مجری: آقای جلسیه آیا اساسا شما قائل به مفهوم «بازار رمان در کشور» هستید؟ آقای جیلسه: رمان در دنیا ژانری هست که پذیرفته شده و پر مخاطب است و بسیاری از ناشران مطرح به عنوان یک ژانر خاص روی آن سرمایه گذاری می کنند. در ایران هم ناشران ما سرمایه گذاری جدی روی این ژانر دارند، هرچند نشر ما قابل قیاس با معیارهای جهانی نیست. در دهه اخیر خیلی به این ژانر پرداخته شده است و روند روبه رشدی داشته است. مجری: این شامل هم رمان داخلی و هم رمان خارجی می شود؟ آقای جلیسه: قطعا، البته رمان خارجی نسبت به رمان داخلی سابقه ی بیشتری دارد. از همان ابتدایی ترین روزهایی که چاپ وارد ایران شد، رمان خارجی و مترجمین آنها و مخاطبان خاص خودش باعث شد یک پویایی و انرژی خیلی خوبی به حوزه نشر بدهد. اما نقطه قابل توجه این هست که هنوز هم بازار رمان های خارجی داغ تر از رمان های ایرانی است.
حبیب احمدزاده
مجری: نظر آقای احمدزاده در این مورد چیست؟ رمان در ایران اصلا خواننده دارد؟ آقای احمدذزاده: می بایست ببینیم بین یک رمان ایرانی خوب و یک رمان خارجی خوب چه اشتراکات و چه تناقضاتی وجود دارد. درباره موضوعات تکنیکی بحثی وجود ندارد. فکر می کنم چیزی که ما داریم و رمان خارجی ندارد، با توجه به تجربه ما از جنگ و انقلاب، یک نوع بلوغ خیلی سریعی را در جامعه ما ایجاد کرده است. من همیشه می گویم که آنها یک درام روبه سقوط دارند، ولی ما در کارهایمان، مسائل جنگ که یک پیش زمینه ای شده است، درام روبه صعود داریم. آدمها وقتی دچار درگیری دیالکتیک بین انتخاب های می شوند، سعی می کنند راه درست تر را انتخاب کنند. در گذشته کتابی که به سه یا چهار چاپ می رسید، همه می گفتند که کتاب موفق است، ولی در حاضر حاضر کتابی که بیست چاپ یا پنجاه چاپ برسد هم معمولی جلوه می کند؛ مثل کتاب های «دا»، «من زنده ام» و... ما باید آسیب شناسی کنیم که چرا داستان ها و رمان های ما به این مرحله نمی رسد. به نظر من با بدانیم مرجع هایی که کتاب ها را تبلیغ کرده و به محبوبیت بالا می رسانند چه کسانی هستند، مثلا امضایی که مقام معظم رهبری در یک کتاب دارد، باعث می شود گروهی خاص، آن کتاب را بگیریند یا اگر پرفسور حسابی بر روی یک کتاب تببلیغی داشته باشد، بازهم یک گروه خاص دیگر آن کتاب را می گیرند. ما هنوز گروه های مرجع را درست تعریف نکرده ایم و از بعضی از گروه های مرجع می ترسیم که از انها استفاده کنیم. با آمدن سینما که ارتباط سریع را با خود آورد، که من اسمش را ارتباط پفکی می گذارم، یک تبلی مضاعفی به مخاطب وارد شد، تا به جای خواندن رمان 800 صفحه ای بینوایان، فیلم یک ساعت و نیمی آن را ببیند. این درحالی است که تجربه خواندن کتاب که قطعات پازل را در ذهن می سازید با مشاهده فیلم یکی نیست.
مجید غلامی
مجری: آقای جلیسی چرا رمان های ما به اندازه کتاب خاطرات فروش نمی کند؟ آقای جلیسی: اساسا نشر ما یک نشر حرفه ای نیست. ما باید بپذریم که مثلا یک رمان خارجی که برای آن صف می کشند  و از مدت ها قبل منتظر آمدنش هستند و در تیراژ اولش میلیون ها نسخه از آن فروش می رود و بالافاصله ترجمه اش به زبان های زنده دنیا ارائه می شود، یک تفاوت بسیار فاحشی با نشر ما دارد. من نمی خواهم مقایسه بکنم با رمان هایی که به زبان های بین المللی منتشر می شوند، اما رویکردی که ناشر این اثر برای تبلیغ و ترویج این باید داشته باشد، اساسا برنامه ریزی نشده است. باید بدانیم رمانی که نوشته می شود، جامعه ی هدفش چه چه کسانی هستند؟ یک سری از رمان های موفق در ایران حاصل یک اتفاق هستند، بعضی رمان ها هم کاملا در یک سیکل غیر طبیعی یعنی کاری می کنند که رمان مطرح بشود و فروش داشته باشد، به موفقیت می رسند. شما نمی توانید ناشری را در ایران پیدا کنید که بایک برنامه ریزی هدفمند، آنچنان که در کشورهای اروپایی صورت می گیرد، یک رمانی را شروع کنند، طراحی کنند و به مقصد برسانند. ناشران ما هنوز تجربه مخاطب شناسی به صورت حرفه ای را کسب نکرده اند. در حال حاضر تمایل بسیاری از ناشران ما این است که بر روی رمانهای خارجی سرمایه گذاری بکنند تا رمان های داخلی، چرا که رمان های خارجی با برنامه ریزی رو به جلو می روند. مجری: آقای احمد زاده، آیا ناشر بر این مسئله تاثیر می گذارد؟ آقای احمدزاده: ازما می پرسند چرا کارهای شما عجیب غریب است، من می گویم، چون مثل جنگ ما است، ما اول جنگیدیم، بعد آموزش دیدیم. به عنوان مثال زمانی که برای کتاب خاطرات رونمایی می گیریم. اکثر مسئولانی که برای این رونمایی دعوت می شوند، اصلا این کتاب را نخوانده اند. ما میبایست یک سناریو داشته باشیم برای رونمایی کتاب. گروه های مرجع بیایند درباره کتاب قبل از اینکه وارد نشر شود، تبلیغ کنند. ما یک گروه مرجع دلی داریم، یک گروه مرجع داریم که کارشان ، تبلیغ کردن است. ما اگر بتوانیم کاری کنیم که تمام گروه های اجتماعی را در روز رونمایی درگیر کنیم به طوری که تمام کسانی که دعوت شده اند، کتاب را خوانده باشند، باید کاری کنیم که فاصله بین مخاطب و اثر کم بشود. یک بحثی وجود دارد که می گوید تفکری که همراه با لذت نباشد، به نسل بعد نمی رسد. در پروسه انتشار ادبیات متاسفانه این را نادیده می گیریم. مجری: آیا ناشر باید این کار را بکند؟ آقای احمدزاده: همه متولیان یک کتاب مقصرند از من نویسنده گرفته تا بقیه، به عنوان مثال کتابی که من می نویسم، فرزند زمانش نیست. مثلا درباره جنگ ایران و عراق می نویسم، امروز که صلح است نباید بیایم درباره صدام و جنگش بنویسم. بالید طوری بنویسم که ملت عراق را از صدام تفکیک کنم که این کینه ادامه پیدا نکند. متاسفانه هنوز چنین گروهی وجود ندارد که به کمک بیاید. مجری: آقای احمدزاده بحث را به حوزه محتوا رساندند، یک عده معتقدند که بخش زیادی از رمان ها در ایران در ردیف عامه پسند و بازاری است، آیا این درست است؟ آقای جلیسی: به نظر من همان طور که قبلا هم گفتم، تمایل ناشران به بازار رمان های خارجی است.؛ به خصوص در حوزه کودک و نوجوان که برای این رده سنی که واجب است بر اساس دین و مذهب و آیین و ملیت خودمان برنامه ریزی داشته باشیم، آمدیم و وارد کننده صرف شده ایم. سال گذشته 3968 عنوان رمان فارسی منتشر شده است ولی جالب این هست که 5263 عنوان رمان خارجی و داستان ترجمه داشته ایم. سال 93 متاسفانه یک افزایش 17 درصدی نیسبت به سال گذشته داشته ایم. متاسفانه ناشرذان حرفه ای نیستند وبه دنبال رونق کسب خودشان هستند. مجری: در اینجا وظیفه ی نهادهایی مثل خانه کتاب و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چیست؟ آقای جلیسی: ما بارها گفته ایم، ما سعی کردیم رویکرد نقدگرایانه ای در حوزه های مختلف داشته باشیم. اما واقعیت این است که نشر ما با سیاست های کلان نمی تواند هدایت بشود، نشرما را مردم باید هدایت کنند. باید شبکه های اجتماعیریال گروه های مردمی بخواهند تا اتفاقی بیوفتد. ما باید ذائقه مردم را تغییر بدهیم. زمانی که معلم دبستان ، استاد دانشگاه و دیگر اقشار فرهنگی اطلاعات کافی در این حوزه داشته باشند و بتوانند دانش آموزان، و دانشجویان را به این سمت هدایت کنند. ما بارها از وزات آموزش پرورش، از وزارت علوم، از مساجد و مدارس خواسته ایم این زنگ خطر را جدی بگیرند. آقای احمدزاده: یک گله درباره ترجمه دارم. کتاب من به پنج زمان ترجمه شده است. چند وقت پیش متوجه شدم در زیرنویس شبکه خبر اعلام شد که کتاب من به زبان روسی ترجمه شده است، متوجه شدم از طریق کاردار ما در سفارت ایران در روسیه این کار صورت گرفته است. گله ام از این است که در ابتدای کتاب بدون اطلاع به من یک مقدمه 5-6 صفحه ای سفارت آورده شده است، مخاطب با دیدن این مقدمه فکر می کند این کتاب یک کتاب حکومتی و سفارشی است، نباید اینطور باشد. حقوق معنوی و مادی صاحب اثر در این میان چه می شود. مجری: روال ترجمه از ما به عنوان زبان مبدا به مقصد هم درست صورت نمی گیرد، درست است؟ آقای جلسی: بله، متاسفانه عمده ترجمه های معکوس، یعنی ترجمه رمان های فارسی به زبان های دیگر. ترجمه های فرمایشی است. البته سال گذشته در معاونت فرهنگ وزارت ارشاد یک سیاستگذاری کلانی برای توسعه ترجمه رمان های فارسی در خارج از کشور طراحی شد که توسط ناشران مطرح در کشورهای اروپایی اینطور باشد که ناشران خود بتوانند با اثر ارتباط برقرار کنند و  این ترجمه و بازاریابی داستان و رمان فارسی از سوی خود این ناشران صورت بگیرد. اگر این روال به قوت خودش باقی بماند ما شاهد اتفاقات خوبی در حوزه ترجمه آثار ایرانی در خارج از کشور خواهیم بود. مجری: آقای احمد زاده به نظرتان آیا این کافی است؟ آقای احمدزاده: پیشنهاد من به عنوان نویسنده این است که کتابی که در خارج ترجمه می شود اول با زبان مقصد به یک تیراژ 1000تایی ترجمه شود تا ما استفاده کنیم برای میهمانان خارجی که برای نمایشگاه های مختلف به ایران می آیند.
دانلود

لینک را کپی کنید


جمعه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۴





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن