واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه بازنشر آلبوم «خاموشی دریا» اثر فریدون شهبازیان
در قلمرو نوستالژی
آلبوم «خاموشی دریا» اثر فریدون شهبازیان، آلبومی ملودی محور است؛ خطی سلو که توسط بقیه ارکستر همراهی میشود. در این آلبوم، روند ملودیک و تکرار موتیفها باعث ایجاد انس شنونده با آهنگ شده و حسی نوستالژیک به مخاطب دست میدهد.
خبرگزاری فارس- گروه هنر: موسیقی همچون دیگر هنرها مشمول مستقیم عرضه و تقاضاست و هرآنچه مردم تقاضا کنند عرضه میشود. در ایران موسیقی بی کلام کمتر خواسته میشود مگر آثاری که خطی مشخص از ملودی داشته باشند و این ملودی محوری آنچنان تعیین کننده است که باید جای خالی کلام را برای مخاطب ایرانی پر کند. این ذائقه در مورد موسیقی کلاسیک ایرانی و کلاسیک غربی مصداق دارد و شاید بتوان گفت که سلیقه حساس، حسی و عاطفی مردم ایران زمین با آثار اینسترومنتالی(سازی) که با استقبال روبرو شده، شناختهتر گردد. از نینوای حسین علیزاده تا فورالیزه بتهوون هر اثری ازین دست میتواند جایی در دل و جان مردم این سرزمین داشته باشد، چه سنتی چه کلاسیک. استقبال مردم از موسیقی با کلام به گذشته موسیقی و ساختار غالب آوازی موسیقی ایرانی برمیگردد. از ردیفهای آوازی گرفته تا تعزیه که خود ردیفهای سازی و آوازی نیز بسیار برگرفته از آنست، سراسر کلام است و شنونده این فرهنگ و پیشینه را بیشتر به موسیقی باکلام سوق داده و موسیقی بی کلام بازار خیلی گرمی نخواهد داشت مگر در مواردی خاص. آلبوم «خاموشی دریا» اثر فریدون شهبازیان، آلبومی ملودی محور است. خطی سلو که توسط بقیه ارکستر همراهی میشود. شکلی از کنسرتو که یک ساز تم اصلی را اجرا میکند و بقیه سازها بعنوان اکمپانیمان، بیشتر هارمونیک و کمتر کنترپوئنتیک، خط اصلی را تزیین و حجیم میکنند. در این آلبوم، روند ملودیک و تکرار موتیفها باعث ایجاد انس شنونده با آهنگ شده و حسی نوستالژیک به مخاطب دست میدهد. در قطعات یک تا شش این آلبوم موسیقی گویی لب به غم حجران میگشاید. قطعه اول این آلبوم به قدری از خط اصلی ملودی زیبا، حسی، گیرا و نوستالژیک برخوردار است که با قرار دادن این آهنگ در کنار یک خاطره و تصویر و تداعی همزمان آهنگ و خاطره، اشک به راحتی از گونههای شنونده جاری میشود. تکرار تعمدی موتیفها، آهسته شنونده را درگیر کرده و به پایان غلیان و تلطیف عاطفه نزدیک میسازد. تکرار نتهای پیزیکاتو در میزانهای مکرر زیاد خوشایند نیست. این آلبوم می توانست از ارکستری وسیعتر با صدادهی بالا بهره ببرد و برای ارکستری تمام و کمال پارتیتور نویسی، اجرا و ضبط گردد. هرچند آهنگساز اثر، این موارد را بیش از هرکس دیگری میداند و صرفا به دلیل هزینه بسیار بالای استفاده از یک ارکستر کامل، به این چینش بسنده شده است. حضور کمانچه در این اثر در کنار ارکستراسیون غربی رنگ و بویی دلنشین و ایرانی ایجاد کرده و در زمان و جایگاه مناسب به کار گرفته شده است. برخی قطعات به لحاظ مجاورت و مشابهت فیگورها و موتیفها و روند ملودیک میتوانست درهم آمیخته و یک اثر را با تنوع بیشتر و ممانعت از تکرار حرکات و حالات موسیقایی، خلق کند. البته این امر با این دیدگاه میتوانست محقق شود که آلبوم منتشر شده را مستقل از تصنیف اولیه برای متن فیلم و بطور مستقل برای شنونده در نظر گرفت. یادداشت از علیرضا سپهوند انتهای پیام/
94/02/15 - 10:37
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]