تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867706140
بینال ونیز دانشگاه و جای پیام نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۵:۲۸
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست جدیدی به برخی انتقادها و ابهام‌های مربوط به حضور ایران در پنجاه‌وششمین دوسالانه ونیز پاسخ داد. به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، مجید ملانوروزی - سرپرست موزه هنرهای معاصر و مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی - روز یکشنبه در نشستی با حضوران خبرنگاران رسانه‌ها که به دعوت گروه فرهنگی خبرگزاری فارس برگزار شد، اظهار کرد: مهمترین دلیلی که باعث شد بعد از سال‌ها باز هم به فعالیت دولتی مشغول شوم، قهر هنرمندان با بدنه دولت بود. با توجه به شعار دولت یازدهم که ایجاد تعادل و توجه به اعتدال بود، تصمیم گرفتیم هنرمندان را کنار هم جمع کنیم و آن‌ها را با دولت آشتی دهیم و فکر می‌کنم که نسبتا هم موفق بوده‌ایم. او در این‌باره اضافه کرد: به‌جز جریان تندرویی که به این آشتی پاسخ مثبتی نداد، هنرمندان حضور خوبی داشتند. مثلا در جشنواره هنرهای تجسمی فجر در سال 93 به‌جز یک انجمن که نخواست با جشنواره همراه باشد با بقیه انجمن‌های هنری ارتباط خوبی داشتیم. ما به آن‌هایی که نمی‌خواستند بیایند، اصراری نکردیم؛ اما دست دوستی به طرف‌شان دراز کردیم تا ارتباط مان را با انجمن‌های هنری و هنرمندان بهبود ببخشیم. بسیاری از جشنواره‌های دنیا دوست داشتند که هنر ایران در آن‌ها حضور داشته باشد یا باید حضور در این اتفاق‌ها را ترک می‌کردیم یا به‌صورت حرفه‌ای در آن‌ها حاضر می‌شدیم. ملانوروزی همچنین درباره‌ی وضعیت امروز هنر ایران در دنیا، گفت: ما در بخش کاریکاتور و تصویرگری جایزه‌های بین‌المللی زیادی را در سال‌های گذشته کسب کردیم. همچنین حراجی‌هایی که در منطقه برگزار می‌شوند، به سمت هنر ایران رو آورده‌اند. بنابراین نگاه دنیا به جریان تجسمی ایران معطوف شده است که این موضوع، می‌تواند هم تهدید باشد و هم یک فرصت. ما پس از حضور در دولت، دبیر دوسالانه‌ها را تغییر ندادیم و یک نیرو هم از بیرون نیاوردیم که در وزارت ارشاد و موزه‌ی هنرهای معاصر باشد. می‌خواستیم فضای آزاد برای هنرمندان وجود داشته باشد که این موضوع، در جهت اجماع که دولت آقای روحانی دنبال آن بود، خوب بود. مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی در بخش دیگری از سخنانش به موضوع دیپلماسی فرهنگی به‌عنوان یکی از مهمترین دغدغه‌های وزیر ارشاد اشاره کرد و گفت: ما در راستای ارتباط با دنیا و حرکت به سمت دیپلماسی فرهنگی مدتی است که دوسالانه‌های مهم دنیا را رصد می‌کنیم تا بتوانیم در آن‌ها حضور داشته باشیم؛ اما متأسفانه به مشکلات بودجه‌ای زیادی برخوردیم. حضور در دوسالانه ونیز در جهت همین دیپلماسی فرهنگی، مهم است. این دوسالانه دانشگاه و جای پیام نیست، بلکه فضایی برای معرفی هنر معاصر یک ملت و قابلیت تجسمی آن است. ما هر سال تعداد زیادی فارغ‌التحصیل در زمینه هنر داریم و باید به فکر معیشت هنرمندان این حوزه و وضعیت اسفبار اقتصادی آن‌ها باشیم. راهی هم به‌جز حضور در هنر دنیا نداریم. او همچنین در پاسخ پرسشی درباره‌ی انتخاب برخی هنرمندان به‌خاطر اپوزیسیون بودن و نگاه ضد حاکمیتی آن‌ها، تأکید کرد: من این موضوع را اصلا تأیید نمی‌کنم؛ حضور ایران در ونیز هم دستاورد کمی نیست که بخواهیم آن را نادیده بگیریم. یک بخش خصوصی که به اعتقاد ما، انتفاعی نبوده، این کار را قبول کرده و قرار هم بوده کسانی به او کمک کنند. تا جایی که من اطلاع دارم حدود سه چهار میلیون تومان برای فرستادن آثار، از گالری‌ها کمک گرفته‌اند. هزینه‌های این کار را خودش پرداخت کرده است و چون به نفع ما بود که آن‌ها را در کنارمان داشته باشیم با آن‌ها همراه شدیم. آن‌ها می‌خواستند هنرمندانی باشند که حتی خارج از ایران به دنیا آمده و فعالیت کرده‌اند، ولی هنوز در وجودشان یک تم ایرانی است که با زبان نو آن را ارائه می‌کنند. سرپرست موزه‌ی هنرهای معاصر ایران در پاسخ به این‌که آیا سوابق هنرمندان انتخاب‌شده و فعالیت‌ها و مواضع آن‌ها نسبت به نظام بررسی شده است؟ اظهار کرد: مسلما هنرمندی که با نظام جمهوری اسلامی ایران عناد داشته باشد، به این حوزه وارد نمی‌شود، چون خط کشی‌ها و مرزهایی وجود دارد. سوابق و رابطه هنرمندان با حاکمیت جمهوری اسلامی برای ما صد درصد مهم بوده است. ما حاضریم برای پاسخ به منتقدان و دفاع از آثاری که انتخاب شده‌اند، از یک شورا شامل چند هنرمند و هنرشناس مورد تأیید بخواهیم آثار را بررسی کنند و اگر اثری ضد دین و ضد ملی در آن پیدا کردند، به ما بگویند تا آن را حذف کنیم. اگر اثری وهن انقلاب یا دین باشد، آن را نمی‌پذیریم، اما این‌که بخواهیم از این فرصت‌ها استفاده نکنیم واقعا حیف است. او همچنین درباره‌ی نوع آثار انتخاب‌شده برای حضور در دوسالانه ونیز، گفت: این آثار براساس مشورت‌هایی که با کارشناسان و هنرمندان صورت گرفته، انتخاب شده‌اند و انجمن‌های تخصصی دخالتی در این انتخا‌ب‌ها نداشته‌اند. آنچه در دوسالانه ونیز اهمیت دارد نگاه خلاقه به هنر است که متأسفانه ما در این زمینه خیلی به‌روز نیستیم. ملانوروزی درباره دلیل و نحوه انتخاب برخی هنرمندان خارجی برای حضور در دوسالانه ونیز گفت: هنرمندانی که انتخاب شده‌اند در آثار و تفکر شان به مسأله استکبارستیزی توجه می‌کنند. آن‌ها مخالف حضور استکبار در منطقه هستند و قرار است فرهنگ غنی ایران را در کنار هنرمندان ایران به‌نمایش بگذارند. حضور آن‌ها در دوسالانه ونیز نمایشی از هنر و فرهنگ ایران و گستره آن در کشورهای منطقه است. مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی در بخش دیگری از سخنانش درباره میزان و چگونگی کمک‌های مادی و معنوی دولت در کنار بخش خصوصی برای حضور در دوسالانه ونیز، گفت: ما متعهد شده بودیم که براساس 400 متری که از غرفه 2000 متری در نظر گرفته‌شده توسط بنیاد فیض‌نیا برای نمایش آثار ایران در دوسالانه ونیز به هنرمندان انتخابی ما اختصاص داده می‌شود، طبق هزینه دوره قبل که در ونیز حضور داشتیم، مبلغی را بپردازیم که یا احتساب یورو 1700 تومانی آن زمان، مبلغی حدود یک میلیارد و 100 میلیون تومان شده بود. این مبلغ با احتساب هزینه‌های دوره قبل 250 یورو یعنی نزدیک به یک میلیارد تومان برآورد شده است که نتوانستیم این مبلغ را بپردازیم و کل هزینه‌ها برعهده بنیاد فیض‌نیا قرار گرفت، یعنی تا اینجا همه هزینه‌های مربوط به مالیات، حقوق کارمندان، چاپ کتاب، چیدمان غرفه و ... برعهده این بنیاد بوده است. آن‌ها با هیچ کشور دیگری قرارداد ندارند و می‌خواهند نگاه بلندپروازانه خود در بخش هنر را دنبال کنند. ملانوروزی ادامه داد: کمک‌های معنوی ما به این اتفاق نیز مربوط به بخش گمرک و جلب اعتماد هنرمندان برای تحویل آثارشان به بنیاد است. به این صورت که اگر هنرمندان نگران آثار ارائه‌شده به ونیز هستند ما تضمین می‌کنیم که این آثار در دست ما امانت است و پس از دوسالانه به‌دست آن‌ها خواهد رسید. حتی پیشنهاد دادیم که موزه هنرهای معاصر آثار را تحویل بگیرد و به بنیاد بدهد. سرپرست موزه هنرهای معاصر در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به پرسشی درباره‌ی حضور مارکو منگوتزو - منتقد هنری ایتالیایی - به‌عنوان یکی از کیوریتورهای غرفه ایران در دوسالانه ونیز، اظهار کرد: حضور او کمکی برای دیده شدن است. منگوتزو ارتباطات جهانی با هنرمندان دارد و می‌تواند در این بخش به ما کمک کند. ملانوروزی در پایان، با اظهار خوشحالی از واکنش رسانه‌ها به حضور ایران در دوسالانه ونیز گفت: رسانه‌ها و نمایندگان آن‌ها باید در این رویدادهای هنری حضور داشته باشند و اخبار و اتفاقات آن‌ها را در زمان برگزاری مخابره کنند. من دوست دارم که چند نماینده از رسانه‌های منتقد این موضوع، به ونیز بروند و خودشان اتفاقات آنجا را رصد و مخابره کنند. ممکن است دولت چندماه دیگر بتواند با اختصاص بودجه این خبرنگاران را حمایت کند و به ونیز ببرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها