واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عشق ورزی به طبیعت - کبری دانشی * مناطق حفاظت شده، پارک های ملی و مناطق شکار ممنوع که اغلب وسعت زیادی دارند،حافظانی سبزپوش به نام محیط بان دارند که در سرمای خشک و گرمای سوزان این کشور ایفای نقش می کنند.
اگر چه آغاز کار سازمان حفاظت محیط زیست با فعالیت این افراد سختکوش شروع شد ولی تاکنون همچنان گمنام مانده اند و با وجود اینکه هنوز هم بخش اعظم بدنه سازمان حفاظت محیط زیست را به خود اختصاص می دهند، همچنان در تنگناهای زیادی بسر می برند.
دوری از خانواده، کمین های طولانی مدت در سرما و گرما، روبرو شدن با خطراتی نظیر پرت شدن از کوه، مار گزیدگی و مانند آن و مهمتر از همه مجروح شدن و یا شهادت در رویارویی با شکارچیان فقط بخشی از دشواری های است که یک محیط بان با آن روبرو است.
جالب اینکه شغلی با این همه سختی با وجود پیگیری های سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون در ردیف مشاغل سخت و زیان آور قرار نگرفته است.
اگرچه عشق و علاقه به طبیعت رمز اصلی موفقیت محیط بانان بوده است اما گاهی این از خود گذشتگی و ایثار ، آنها را با خطرات جدی روبرو می کند و متاسفانه هر از چند گاهی شاهد حوادث ناخوشایندی از جمله اصابت گلوله ، سقوط از موتورسیکلت و درگیری با متخلفان بوده و این درحالی است که سرنوشت چنین حوادثی گاه به گرفتار شدن محیط بان در پشت میله های زندان منجر می شود.
همچنین در برخی مواقع محیط بان برای دفاع از طبیعت و جان خود مجبور به استفاده از سلاح و شلیک می شود و بدلیل خلاء های قانونی محکوم می شود.
بدنه اصلی عمده کارهای پژوهشی و مطالعاتی در ایران محیط بانان هستند زیرا آنان تنها افرادی هستند که به طور دائم در برخورد مستقیم با طبیعت بوده و شاهد خیلی از اتفاقات طبیعی هستند و بعضا در دانش تجربی می توان آنها را در زمره یک اکولوژیست به شمار آورد.
همچنین بر اساس استاندارد جهانی هر یک یکهزار هکتار باید توسط یک محیط بان حفاظت شود اما در ایران هر محیط بان از شش هزار هکتار حفاظت می کند و این نشانگر گستردگی وظایف آنان در حفاظت از عرصه های محیط زیست است اما در زمینه افزایش نیرو هم باید برنامه ریزی شود.
همه این سختی ها نشان از عشق و علاقه و حفاظت از طبیعت و حیات وحش است وگرنه آنان تاکنون عطای شغل محیط بانی را به لقایش داده بخشیده بودند.
می دانیم که اگر محیط بانان نباشند دیگر هیچ گونه ای در طبیعت در امان نخواهند ماند و انقراض می شوند.
واقعیت این است که محیط بانان نه میزی دارند نه صندلی بلکه محل کار آنها کوه، صخره، دشت و بیابانها است اما عزم راسخ برای حفاظت از عرصه ها را دارد.
بنابراین مسوولان مربوط باید نسبت به شرایط کاری و سخت و زیان آور بودن شغل محیط بانان توجه ویژه داشته و از لحاظ وضعیت معیشتی و رفاهی تامین شوند تا این افراد پرتلاش با خیال راحت و آسوده به کار خود ادامه دهند.
به هر حال محیط بانان فقط به خاطر عشق و علاقه است که در سرما و گرما و به دور از خانواده به حفاظت گونه های حیات وحش وا می دارد.
اواخر سال گذشته پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد:سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در نامه ای رسمی با تعیین میزان فوق العاده سختی شرایط کار محیط بانان و 18 شغل کارشناسی تخصصی استانی موافقت نموده است.
همچنین یکی از مهمترین اولویت های سازمان حفاظت محیط زیست پیگیری افزایش حقوق و رفع مشکلات معیشتی کارکنان این سازمان به ویژه محیط بانان اعلام شده است اما هنوز عملیاتی نشده است.
به نظر می رسد باید یک قانون یا ضوابط مشخص و مدون برای شغل محیط بانی در کشور تدوین شود تا از محیط بانان حمایتهای بیشتر شود تا آنان در کنار عشق وعلاقه با دلگرمی به کار خود ادامه دهند.
هم اکنون 60 نیروی محیط بان، یک میلیون و 270 هزار هکتار مناطق حفاظت شده استان یزد را محافظت می کنند.
بیش از 800 گونه گیاهی، 170 نوع پرنده، 60 نوع پستاندار وحشی و بیش از 40 نوع خزنده در مناطق حفاظت شده استان شناسایی شده است.
*خبرنگار ایرنا مرکز یزد
05/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]