واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۸
یک کارشناس مدیریت و برنامه ریزی گفت: لغو تحریم تنها اتمسفر بالای جو اقتصاد ایران را اصلاح میکند و فضای پایین جو به اصلاح رفتارهای اقتصادی داخلی و نیز رویکردهای بنیادی مبنای عمل مربوط میشود. فتحالله آقاسیزاده در گفتوگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: لغو تحریمها در مزیتهای داخلی ما تاثیر چندانی نمیگذارد بلکه نهایتا میتواند فضای مبادلات تجاری دولت، فروش نفت، تبادلات بانکی و همچنین همکاریهای دوجانبه با شرکتهای صاحب تکنولوژی دنیا را بهبود بخشیده و تسهیل کند. بخش مهمی از مشکلات اقتصاد ایران بیشتر ساختاری و داخلی است و رکود بخش های بزرگی چون صنایع و کشاورزی با تحریم نسبت زیادی ندارند. وی با ابراز خوشبینی از اینکه لغو تحریم می تواند مبادلات تجاری، تکنولوژیکی و ارزی کشور را بهبود بخشد، تصریح کرد: ما در مسائلی همچون فروش نفت، مبادلات بانکی و بیمهای با غربیها و کشورهای بیشماری دچار مشکل شدهایم که قطعا توافقنامه لوزان میتواند دولت و ملت را از این فشارها رها کند. این کارشناس مدیریت و برنامه ریزی ادامه داد: انتظار مثبت این است که خروجی بیانیه لوزان، مطابق میل و مدل دولت تدبیر و امید باشد. طبیعی است که لغو تحریمها اتفاق مثبتی است و میتواند شرایط را بهبود بخشد اما با لغو تحریمها در بهترین شرایط به قبل از سال 1384 برمیگردیم. به یاد بیاوریم که در سال 1384 هم اوضاع اقتصادی ما مشعشع و تابان نبود. وی اظهار کرد: ضعفهای کشور در سطوح مدیریتی، متغیرهای اقتصادی و جامعهشناختی، اقتصاد ایران را ناکارآمد کرده است. لذا اگر تفاهمی در مساله هستهای شکل بگیرد در بهترین شرایط نمیتواند مسائل درونی و ساختاری اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار دهد. برخی مصائب و کژیها ناشی از پارادیمهای مبنای عمل است که به تحریمها ربطی ندارد. به گفته آقاسیزاده، نگرش سیاسی حکومتها و دولتها الزاما نمیتواند بر اقتصاد خرد یا کلان موثر باشد. سیاست میتواند تعیین تکلیف کند اما قطعا اقتصاد مسیر اختصاصی خودش را میرود. سپهر کلان و ساختارهای مدیریتی ما دچار اشکال است. اگر بتوانیم فضای مدیریت و جامعه را بهبود بخشیم در آن صورت به پیشرفت اقتصادی نیز امیدوار خواهیم شد. وی، انگیزهی طرفین از مذاکرات هستهای را تابع متغیرهایی متفاوت دانست و گفت: طبق مدل سیاسی دولتهای نهم و دهم، تحریمهایی شدید به ایران تحمیل شد که ما را دچار مشکل کرد. از سوی دیگر، طرف غربی نیز با تحریم به اهداف خود دست نیافت. لذا به اعتقاد بنده، ایران و آمریکا با انگیزههای اختصاصی خود وارد مذاکره شدند. از یک طرف آمریکا دریافته که دیگر نمیتواند در نقاط مختلف جهان خود را درگیر کند، ضمن اینکه آلترناتیو مناسبی نیز پیش روی آنها قرار ندارد. به همین دلیل پای میز مذاکره با ایران نشستند. در این سو نیز با تغییر دولت در ایران و مطابق نظر مردم و دولت، فضای تنش زدایی در دستور کار قرار گرفته است. این کارشناس مدیریت و برنامه ریزی، مذاکره را یک بازی برد برد دانست و گفت: اوباما مدل خاصی را دنبال می کند و بعنوان مثال از کوبا می توان یاد کرد که همین شرایط در آمریکا و کوبا نیز حادث شده است. اکنون بعد از 60-50 سال، آمریکا به مذاکره با کوبا و اتخاذ مدل تعامل روی آورده است. کوبا نیز استقبال کرده است. اوباما برای خودش تعریف کرده که با برخی کشورها مذاکره کند. این مساله را هم برای خود برگ برنده میداند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]