واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ارتفاعی برای پَست شدن - علی اصغر ایزدی * برخی مسوولان استان خراسان شمالی اخیرا از آغاز مجدد طرح کاهش ارتفاع کوه باباموسی در حاشیه شمالی شهر بجنورد، مرکز این استان سخن گفته اند.
به گفته آنان این طرح در ادامه روند توسعه فرودگاه بین المللی بجنورد و به منظور اجرای طرح تقرب و آسان سازی نشست و برخاست هواپیما در باند این فرودگاه، عملیاتی می شود.
نخستین مرحله طرح کاهش ارتفاع کوه باباموسی، در میان سر و صدای مخالفت آمیز دوستداران طبیعت و تشکل های زیست محیطی، در سال 85 در دوره دولت نهم کلید خورد که با صرف هزینه 40 میلیارد ریالی 35 متر از ارتفاع کوه کاسته شد و طرح با رسیدن تیغ دستگاه های خاکبرداری به لوله گاز سرخس - نکا متوقف شد.
اما گویا این میزان خاکبرداری جواب نداده و اکنون بار دیگر سخن از آن می رود که دومین مرحله کاهش ارتفاع باباموسی باید اجرا شود تا بلکه نقیصه جانمایی غلط فرودگاه بجنورد در مجاورت ارتفاعات شمالی این شهر برطرف شود.
از سویی کاستن از ارتفاع کوه باباموسی و دستکاری طبیعت منطقه، مجوز و نگاه موافق مسوولان محیط زیست را به همراه ندارد و آنان هرگونه دخل و تصرف در طبیعت را موجب بر هم خوردن اقلیم منطقه دانسته اند و زیانبار می خوانند.
البته این طرح در همان سال 85 نیز علی رغم مخالفت مدیرکل وقت محیط زیست خراسان شمالی اجرایی شده بود و اکنون نیز گمان نمی رود که مجریان طرح، مخالفت محیط زیست را مانعی جدی پیش روی خود ببینند.
از نگاه کارشناسان محیط زیست هرگونه دست بردن در طبیعت و کاستن از ارتفاع کوه، علاوه بر اینکه بر طبیعت، آب و هوا و وضعیت جوی منطقه تاثیر منفی می گذارد و اثرات مخرب زیست محیطی در پی دارد، نمی تواند بدون دریافت مجوز قانونی لازم صورت بگیرد.
اما تجربه تاریخی ثابت کرده که بخش محیط زیست، علی رغم شعارهایی که در خصوص پاسداشت و اهمیت آن می دهیم هنوز در ذهن و فکر ما و حتی بسیاری از مسوولان و تصمیم گیران جدی گرفته نمی شود و فراتر از امری لوکس و تشریفاتی نمود ندارد.
فارغ از اینکه توسعه فرودگاه بین المللی بجنورد، امری لازم و ضروری است که چه بسا رشد و توسعه استان خراسان شمالی را به گروگان گرفته، آیا نمی شد و نمی شود به گونه ای تدبیر کرد که ضمن رعایت محیط زیست، توسعه فرودگاه نیز دچار مشکل نشود؟
چه بسا اگر جانمایی اولیه برای ایجاد فرودگاه بجنورد، با مطالعه و کار کارشناسی لازم صورت می گرفت، نه تنها مشکلات فنی کنونی گریبان این طرح را نمی گرفت بلکه اجرای طرح توسعه آن نیز این همه هزینه برنمی داشت.
اما حقیقت آن است که ما چه بسیار بارها که از هول حلیم خود را به دیگ انداخته ایم و گویا برای این اقدامات نسنجیده نقطه پایانی متصور نیست و بسیار نمونه ها از این دست را می توان برشمرد که کارخانه کمپوست زباله بجنورد یکی از این نمونه هاست.
این طرح که با هزینه 40 میلیارد ریال و به امید حل مشکل دفع زباله شهرهای بجنورد، شیروان، اسفراین، آشخانه و فاروج در مجاورت بجنورد ساخته شده، تنها 6 ماه پس از آغاز فعالیت در سال 91 به دلیل مشکلات زیست محیطی و شکایت اهالی روستاهای همجوار تعطیل شد.
یعنی از یک سو مشکل دفع زباله شهری منطقه که گمان می رفت با راه اندازی این واحد برطرف شود، همچنان لاینحل مانده و از سویی اعتبار کلانی هزینه شده که اکنون بلامصرف افتاده است.
بدیهی است در عصری که شتابناک به سوی توسعه می تازد، اگر کسی از در مخالفت با توسعه درآید خود توسعه نایافته جلوه می کند، اما نباید از نظر دور داشت که رفتن به سوی توسعه نیز لوازمی دارد که بی توجهی به آن، ما را از مقصد دورتر خواهد کرد.
* رییس ایرنا مرکز بجنورد
05/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]