تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812740436
این شغل، پر از اندوه است + تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۵:۵۵
از میان هزاران شغل این دنیا، حرفه «هیرودسوگو ماسودا»، در ژاپن، یکی از آن دردناک‌ترین‌هاست که شرحش جوان‌ها را دل‌آشوب می‌کند و سالخوردگان تنها را اندوهناک. به همین خاطر اگر از او بپرسید پیشه‌اش چیست به پاسخی کوتاه شاید بسنده کند: «پاکسازی». جزئیات را قلم می‌گیرد تا کسی نداند منظورش از بین بردن بقایای سالمندانی است که جسدشان هفته‌ها یا ماه‌ها در خانه مانده و گرچه سرانجام کشف و جا به جا شده اما تکه‌هایش، مایعات ترشح‌شده‌اش، مگس‌ها و کرم‌های رشدکرده در بافت‌هایش، تعلقاتش و بوی تعفنش باقی مانده است. به گزارش ایسنا، «جام‌جم آنلاین» با این مقدمه نوشت: اوضاع کسب و کار ماسودا چه طور است؟ خودش می‌گوید «خوب» و دروغ نمی‌گوید چون ژاپن هم‌اکنون 127 میلیون نفر جمعیت دارد که از هر چهار نفر، یکی بالای 65 سال دارد و ژاپنی‌ها آنقدر سرشان شلوغ شده و با دنیای پست‌مدرنشان درگیر شده‌اند که وقت دیدار با سالمندانشان را ندارند و به همین خاطر، بیشتر پیرمردها و پیرزن‌هایشان، در عزلت می‌میرند؛ یک‌جور مرگ غم‌انگیز که خودشان آن را به عنوان پدیده‌ای اجتماعی نامگذاری کرده‌اند: «مرگ تنها». ماسودا در این شغل تنها نیست و شمار همکارهایش روز به روز در حال افزایش است. هر سالمندی که می‌میرد، جسدش که فاسد می‌شود و همسایه‌هایش از بوی تلخ و تند تعفنش آزرده می‌شوند، بی آنکه به او سری بزنند با ماسودا یا یکی از همکارانش تماس می‌گیرند تا او ترتیبی دهد که جسد را بی سر و صدا منتقل کنند و بعد خودش با گروهش، حشرات پراکنده در خانه را بکشند، در و دیوار را از گند و جرم بشویند، همه جا را اسپری کنند که بوی ناخوش کم شود، تاتامی‌های حصیری را آب و جارو کنند و خرت و پرت‌های او را بار کامیون کنند و ببرند تا خانه آماده شود برای سالمند غمگین بعدی که دلش نمی‌خواهد فکر کند روزی از روزها ماسودا یا کسی مثل او بار دیگر گذرش به آن خانه خواهد افتاد. تلخی قصه «ماسودا و جسدهایش» این است که مسلما «مرگ تنها»، واقعیت تلخ مخصوص ژاپنی‌ها نخواهد ماند و همه آن کشورهایی که از سالمندانشان غافل می‌شوند این پدیده را تجربه خواهند کرد. آیا ممکن است روزی برسد که ایران ما هم به چنین روزگاری دچار شود؟ باید از خودمان بپرسیم که در سیاستگزاری‌های کلان کشورمان تا چه حد به تقویت روابط انسانی و عاطفی میان‌نسلی توجه شده است و هر کداممان چقدر ارزش‌هایی همچون احترام به شأن و جایگاه سالخوردگان را به فرزندانمان منتقل کرده و آن را در عمل نشان داده‌ایم.
انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها