محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845806070
مراقبت و توجه به فرزندان، بدون دخالت در امور آنان
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مراقبت و توجه به فرزندان، بدون دخالت در امور آنان به محض اين كه كودكى متولد مىشود، نقش اصلى والدين نيز آغاز مىگردد. همان طور كه نيازهاى كودكان و مسئوليتهاى والدين در طول سالها تغييراتى پيدا مىكند، ارتباط بين فرزندان و والدين نيز دستخوش تحولاتى مىگردد. در شرايط طبيعى، ارتباط بين اين دو نسل، بيشتر در حول و حوش روابط عاطفى و احساسى است ولى در شرايط حاد و بحرانى، ارتباطات دگرگونه و مشكل مىشود. اين بخش، والدينى را كه فرزندان بالغ دارند و يا فرزندانى كه در آينده قرار است پدر يا مادر شوند مورد خطاب قرار مىدهد. هم اكنون در اين بخش از كتاب به نقطهاى رسيديم كه هر فردى در زندگى به آن خواهد رسيد. به اين معنى كه در اين مرحله از زندگى، حقيقتا والدين و فرزندان به جايى مىرسند كه از مسئوليتهاى يكسان برخوردارند و همچنين تأثير يكسانى به روى يكديگر خواهند گذاشت. اين بخش از كتاب، به مسائل هدايت، آموزش و كمك به والدين نمىپردازد، بلكه بيشتر در مورد پذيرش و حمايت دو جانبه صحبت به ميان مىآورد و در مورد موارد مشكلزا نيز مطالبى را مطرح مىكند. هنگامى كه آموزش كمك كردن و يا حتى حمايت در روابط بين والدين و فرزندان، معناى اصلى خود را از 25 به اين موضوع مىپردازد كه ارتباط واقعى والدين و فرزندان بايد به چه گونهاى باشد كه توجه پدر و مادر، امرى نابجا از جانب فرزندان تلقى نگردد و يا اين كه در چه مرحلهاى اين توجهات از جانب والدين، ممكن است به نظر فرزندان مزاحمت و دخالت به حساب آيد. يكى از لذتهاى والدين اين است كه بتوانند در زندگى كودكان خود نقشهايى را ايفا نمايند و بخشى از زندگى آنان را تشكيل دهند. ما به عنوان پدر و مادر، شاهد بزرگ شدن فرزندانمان هستيم، در كودكى پوشك آنها را عوض مىكنيم، وقتى خون دماغ مىشوند، بينى آنان را پاك مىكنيم، در شادىهاى آنها هنگام يادگيرى و كشف حقايق شريك مىشويم، به خاطر مشكلات و دردهاى آنان نگرانيم و موفقيتهاى آنها را جشن مىگيريم. ما در زندگى با آنها هستيم و مرتبا درگير مسائل مربوط به آنان مىگرديم. اين نقشها، با بزرگ شدن فرزندان و تشكيل خانواده توسط آنان، تغييراتى عميق و اساسى مىكنند زيرا با رشد فرزندان و پذيرش مسئوليتها، والدين احساس مىكنند كه نياز آنها به پدر و مادر كمتر مىشود. گهگاهى مشاهده مىشود كه حتى از بلوغ فرزندان، اين وابستگى و زنجيرهى محكم گسسته نشده است. اين موضوع سبب ايجاد مشكلاتى براى هر دو آنان خواهد گرديد.در واقع در اين جاست كه موضوع مداخلهى والدين به ميان مىآيد و عواقب زيانآور خود را به همراه مىآورد. بعضى از والدين آرزو دارند كه در زندگى فرزندان خود تأثير بگذارند، زيرا جدا از فرزند خود نمىتوانند زندگى كنند و مرتبا در تلاشند كه روى امور مربوط به فرزند كنترل داشته باشند.از طرف ديگر بعضى از فرزندان نيز هستند كه تمايلى براى جدايى از زنجيرهى وابستگى به والدين خود ندارند. آنها خود را كاملا وابسته به پدر و مادر مىدانند و پيرامون توانايى زندگى مجزا و مستقل از پدر و مادر، دچار شك و ترديدند و به طور كلى خود را باور ندارند. هيچ كدام از اين موقعيتها رضايت بخش نيست و به جلسات درمانى و بحث و مناظره نيازمند است. به هر جهت يكى از مهمترين وظايف والدين، كمك كردن به فرزندان و حامى آنان بودن است. گاهى اوقات نيازهاى كودكان بسيار روشن است و برقرارى ارتباط ميان والدين و فرزندان امرى ساده. بعضى مواقع فرزندان دچار مشكلاتى هستند كه از بيان آنها خوددارى مىكنند زيرا اين مشكلات شخصى است و از اظهار آن مسائل، دچار شرم و تقصير هستند، همچون روى آوردن به مواد مخدر. به هر حال والدين بايد همواره آگاه باشند و در مواقع ضرورى به فرزندان خود يارى رسانند، ولى نكتهى مهم اين جاست كه چطور به فرزندان كمك كنند كه مشكلات را از سر راه بردارند، بدون آن كه مداخلهاى صورت گيرد؟ در اين ميان داشتن خود آگاهى و خلاقيت در والدين، امرى مهم است كه به آنان كمك مىكند تا بتوانند ارتباط سالم و منطقى با فرزندان خود برقرار كنند. قوانين مبتنى بر منطق، جهت راهنمايى والدين اصول و قوانين پايهاى و خاصى در رابطه با ايجاد ارتباط با فرزندان بالغ وجود دارد. احترام دو جانبه به همراه توجه و حساسيت داشتن به يكديگر، امرى بسيار ضرورى است. راستگويى و اعتماد، زمينهساز ايجاد همكارى و صميميت است. همچنين در مواقعى كه مشكلى در زندگى وجود دارد، داشتن نگرشهاى درست و منطقى و جانبدارى از يكديگر مىتواند بسيار مثمرثمر باشد. در اين قسمت، به 11 اصل مهم، پيرامون چگونگى ارتباط ميان فرزندان و والدين در دوران پس از بلوغ مىپردازيم. اين اصول از اهميت بسيارى برخوردار است ولى لازم به ذكر است كه نياز به تحقيق و مطالعه همچنان وجود دارد. تصديق فرزندان و پى بردن به ارزش واقعى او آيا شما حقيقتا تاكنون، فرزند خود را درك كردهايد و به ارزش واقعى شخصيت او پى بردهايد؟ اگر اين چنين است مستقيما و با مهربانى و خلوص نيت، احساس خود را مطرح كنيد. بسيارى از والدين، از شخصيت واقعى خود احساس رضايت نمىكنند، آنها بايد به خاطر داشته باشند كه هرگز اين حس را به فرزندان خود منتقل نكنند زيرا والدين نيز همچون كودكان، نيازمند شنيدن مطالبى مبنى بر تصديق و قبول شخصيت، درك و سپاسگزارى از خود هستند. توجه نسبت به فرزندان پايان ناپذير است ولى مسئوليتها روزى به پايان مىرسد بسيارى از والدين، حتى زمانى كه فرزندان دانشگاه خود را به پايان رساندهاند، در مورد او احساس مسئوليت مىكنند. نكتهى قابل توجه اين است كه ريسمان محكم، حقيقتا بايد گسسته شود، البته نه بدان معنى كه فرزند را از خود برانيم و توجهى به او نداشته باشيم، بلكه اجازهى زندگى كردن به او بدهيم و بگذاريم كه خود در امور زندگى شخصىاش، تصميم گيرنده باشد. اين آزادى عمل در مورد موضوعاتى همچون انتخاب همسر آينده، محل زندگى، شغل و ساير مسائل بايد به او داده شود. زمانى كه فرزندان بتوانند مسئوليت واقعى زندگى را پذيرا باشند، در حقيقت به بلوغ واقعى دست يافتهاند. در اين زمان اگر والدين در امور او مداخله نمايند و نظر واقعى فرزند را خواستار نباشند در واقع عملى جز دخالت و مزاحمت در زندگى او انجام ندادهاند. به خاطر خطاها و شكستهاى فرزندان، خود را مقصر قلمداد نكنيد شما مىتوانيد روى فرزندان خود تأثيرگذار باشيد، اما هرگز اجازهى كنترل و اداره نمودن امور مربوط به او را، نه در كودكى و نه در بزرگسالى، نخواهيد داشت. فرزند شما از احساس و قدرت تفكر برخوردار است و در زندگى مىتواند پيرامون مسائل مربوط به خود تصميم بگيرد. به همين جهت اگر خطايى را مرتكب شود، مقصر خود اوست و در حقيقت چون شما وظيفهى خود را به درستى انجام دادهايد و آزادى عمل را در اختيار او گذاشتهايد، گناهى متوجه شما نخواهد بود. مقصر واقعى خود اوست. وسيلهى نظر سنجى باشيد نه بلندگوى دستى وقتى فرزندان در برابر مشكلات به والدين پناه مىبرند و نظرات آنان را پيرامون مسائل مربوط جويا مىگردند، پدر و مادر مىتوانند وسيلهى محك و نظر سنجى مناسبى براى آنان باشند. ولى اين امكان نيز وجود دارد كه آنها همچون بلندگوى دستى عمل كنند و خواستار القاى نظرات و نگرشهاى خود در فرزندان گردند. پند و موعظه در مواقعى كه فرزندان جوان در امورشان به والدين رجوع مىكنند هرگز كارساز نيست. در اين گونه مواقع، پدر مادر بايد سعى كنند كه فرزندشان با گوش كردن به سخنان آنان و توجه به انديشههاى پدر و مادر، جواب واقعى خود را بيابند و هرگز با پند و اندرز، سعى در القاى افكار خود ننمايند. هر آنچه را كه داريد در طبق اخلاص بگذاريد والدين بايد هر چه را كه تجربه كردهاند و يا نسبت به آن آگاهى دارند، در اختيار فرزندان قرار دهند. يكى از بهترين روشها براى آموزش فرزندان اين است كه دربارهى درسهايى كه از زندگى گرفتهايم با آنان صحبت كنيم، زيرا اين مطالب مىتواند براى فرزندانمان ملموس و واقعى جلوه نمايد. به طور مثال اگر شما با رئيس خود مشكلى داشتهايد و يا در رشتهى دانشگاهى خود نمرهى قبولى را در گذشته كسب نكردهايد، مىتوانيد تجربيات خود را در اختيار فرزندتان قرار دهيد تا او بتواند بهتر با مشكلات دست و پنجه نرم كند. فرزند شما در اين زمان، فرد بالغى است كه شما را به صورت واقعى خودتان مشاهده مىكند، پس با او صادق باشيد، زيرا اين صداقت، سبب ايجاد اطمينان خواهد گرديد. يكى از فوايد بالا رفتن سن، كسب عقل و شعور بيشتر است و يكى از فايدههاى اين عقل و منطق اين است كه فرد، براى اعتماد، صداقت و راستگويى ارزش قائل است. با به كارگيرى اين اصول در زندگى و بيان آنها براى فرزندان بالغ، راه درست زندگى كردن را به آنان بياموزيد. تفاوتها را بپذيريد و براى آنها ارزش قائل شويد فرزندان از لحاظ خونى و ژنتيكى با ما يكى هستند و از آموزشهاى ما بهره مىگيرند ولى بايد به خاطر داشت كه خود ما نيستند و تفاوتهاى محسوسى با والدين خود دارند. آنها، با باورها، سبكها و سليقههاى خود پرورش مىيابند. ممكن است ارزشها و اهداف آنها، با آموزشهاى والدين همخوانى نداشته باشد و با نظرات و ايدههاى پدر و مادر هماهنگ نباشد. سؤالى كه در اين جا مطرح مىگردد اين است كه والدين، تا چه اندازه، توانايى پذيرش اين گونه اختلاف نظرها را دارا هستند؟ موردى كه پدران و مادران با آن روبرو هستند، در واقع پذيرش چهرهى واقعى فرزندشان است. تفاوتهاى موجود در باورها و ارزشها، هرگز به معنى عدم وفادارى و احترام به والدين نيست. فرزندان بالغ مىدانند كه بايد براى والدين احترام قائل شوند، ولى آنها نيازمند استقلال و آزادىهاى اجتماعى نيز هستند. پس والدين بايد پذيراى تفاوتهاى رفتارى و ارزشى خود با فرزندان باشند زيرا اگر اين موضوع را تصديق ننمايند تنها سبب ايجاد فاصله بين خود و فرزندان گرديدهاند. زخمهاى كهنه را تازه نكنيد و نگرانىهاى گذشته را در قالب تازهاى تكرار ننماييد افرادى كه در گذشته سير مىكنند، مرتبا مشكلات، شكستها و نااميدىهاى زندگى را به ياد مىآورند و هرگز خاطرات و احساسات مفيد و مثبت را در نظر نمىگيرند. با اين عمل در واقع عصبانيت، تنفر و اغلب افسردگى را براى خود ايجاد مىكنند. كودكانى كه والدين خود را مسبب ناراحتى و شكستهاى زندگى مىدانند، احتمالا ارتباط خود را با والدين قطع مىكنند و از آنها فاصله مىگيرند ولى در واقع راه درست، بخشش و يا فراموش نمودن شكستهاى گذشته است. اگر فرزند شما، قدرت بخشيدن اشتباهات گذشته شما را ندارد، به او فرصت دهيد تا متوجه شود كه شما خواستار ارتباط مجدد به او هستيد. ممكن است اين موضوع به سادگى عملى نگردد ولى تا حدى راه گشاى حل مشكلات است. اجازه ندهيد فرزندان در زندگى شما مداخله نمايند اگر چه هميشه والدين به عنوان افرادى مداخلهگر در زندگى فرزندان شهرت پيدا كردهاند، اما بايد به خاطر داشت كه عكس اين موضوع نيز وجود دارد، يعنى مشاهده مىشود كه فرزندان دخالتهاى نابجايى در امور والدين انجام مىدهند و اين موضوع احتمالا بيشتر در مواقعى بروز مىكند كه پدر و مادر از يكديگر جدا شدهاند و يا يكى از آنها دار فانى را وداع گفته است. ولى به هر جهت پدران و مادران بايد حقوق واقعى خود را بشناسند و از آنها دفاع كنند و به گونهاى كه مىخواهند زندگى كنند. در موقعيتهايى كه زندگى فرزند دچار خطر و تهديد مىگردد، مداخله نماييد موقعيتهايى وجود دارد كه والدين و يا هر يك از اعضاى مسئول خانواده بايد تصميم گيرى جدى و عاقلانهاى را در امور زندگى اتخاذ كنند. اين شرايط خطرناك، زمانى است كه زندگى و يا امنيت كودك در معرض نابودى قرار دارد. از جمله اين موقعيتهاى مخاطرهآميز مىتوان به موارد زير اشاره داشت: 1- سوء استفاده از كودك 2- خطر خودكشى يا آدم كشى 3- افسردگى شديد و يا مشكلات روحى 4- استفاده از مواد مخدر. دخالت والدين در امورى كه به آن اشاره داشتيم امرى ضرورى محسوب مىگردد. بهرهكشى از كودكان و خشونت هرگز قابل تحمل نيست. همچنين فردى كه در معرض خودكشى يا قتل قرار دارد بايد به سرعت از لحاظ روان شناسى مورد معاينه قرار گيرد و پيگيرىهاى مستمرى براى درمان او صورت پذيرد. به عنوان پدربزرگ و مادربزرگ به مقررات و قوانين اتخاذ شده توسط والدين احترام بگذاريد پدرها و مادرها هميشه مقرراتى را در زندگى براى فرزندان وضع مىكنند و انتظارات خاصى از آنها دارند، اما پدربزرگ و مادربزرگ اين گونه عمل نمىكنند. خصوصا هنگامى كه نوهها به ديدار جد خود مىروند آزادى بيشترى خواهند داشت. در اين زمان اگر پدربزرگ و يا مادربزرگ از نوهى خود جانبدارى كند، اين عمل سبب كاهش اقتدار والدين در نظر كودك خواهد شد و زمينهساز مشكلات آتى مىگردد. لوس كردن نوهها تا حد كمى بىخطر است و حتى باعث خنده و خوشحالى نيز مىشود، اما بايد به انتظارات والدين نيز توجه گردد و با لوس كردن نوهها، زمينه را براى شاكى شدن پدران و مادران فراهم ننمود. مسئوليتها را در زندگى تقسيم كنيد تا ارتباطات شما سازندهتر گردد داشتن حقوق، موقعيت و آزادىهاى برابر در زندگى فرزندان و والدين، مسئوليتهاى يكسانى را نيز طلب مىكند. بدان معنى كه، با برابرى حقوق تمام اعضاى خانواده، مسئوليتهاى آنان نيز بايد با يكديگر همخوانى داشته باشد. ارتباط بين والدين و فرزندان با توجه به نظر پدر و مادر شكل مىپذيرد. در اين گونه ارتباطات، والدين بايد به مسائلى همچون حمايت از فرزندان بالغ و توجه به نيازهاى آنان، دقت عمل داشته و به خاطر داشته باشند كه اگر آنان با فرزندان صادق باشند ارتباط كودكان هم با آنها به همان صورت صادقانه خواهد بود و پايههاى اساسى خانواده استوار خواهد ماند. به همين جهت والدين بايد در تقسيم مسئوليتها، دقت كنند و به خاطر برقرارى ارتباطات درست با فرزندان، در زندگى به آنان مسئوليت داده و آنها را با خود برابر بدانند. /س
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها